U steunt de heemkundekring door lid of vriend te worden.
Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis.

Antonius Johannes van Osch (1920-2000): verschil tussen versies

Uit DeurneWiki, de historische encyclopedie voor groot-Deurne.
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 26: Regel 26:
# Arie, (1954)
# Arie, (1954)
# Leon, (1956)
# Leon, (1956)
# Maritha, (1958)
# Maritha, (1957)
# Hugo, (1960)
# Hugo, (1960)
# Freddy, (geboren en overleden in 1962).   
# Freddy, (geboren en overleden in 1962).   

Versie van 13 dec 2017 12:54

Antonius Johannes van Osch
30.630.jpg
Gedachtenisprentje
Persoonsinformatie
Volledige naam Antonius Johannes van Osch
Roepnaam Toon
Geboorteplaats Mariaheide
Geboortedatum 21 maart 1920
Overl.plaats Deurne
Overl.datum 3 oktober 2000
Partner(s) [[PersoonPartner(s)::Antonia (Tonny) Johanna van Raaij (1920-2016)]]
Beroep(en) [[PersoonBeroep(en)::ondernemer, smid, stichter Oskomera]]
Bidprentje NBA
Een advertentie in het Land- en Tuinbouwblad van 1948. Coll hkk
Bedrijfspand Oskomera (1968)

Antonius Johannes (Toon) van Osch (1920-2000) en zijn echtgenote Antonia Johanna (Tonny) van Raaij (1920-2016) vestigden zich in 1947 in Deurne en grondvesten het bedrijf Oskomera.


Ze zijn de ouders van tien kinderen, zeven zonen en drie dochters:

  1. Antoon, (1946)
  2. Noud, (1947)
  3. Henny, (1949)
  4. Thera, (1951)
  5. Jose, (1952-1989)
  6. Arie, (1954)
  7. Leon, (1956)
  8. Maritha, (1957)
  9. Hugo, (1960)
  10. Freddy, (geboren en overleden in 1962).

In 1947 huurden Toon en Tonny een winkel met smederij aan de Kruisstraat D.153 in Deurne. Toon van Osch was de technicus, en werkte voornamelijk in de smederij waar hij paardenhoeven besloeg en landbouwmachines repareerde, van ploegen tot trekkarren. Tonny van Osch-van Raaij was meer commercieel ingesteld; ze begon een zaak in huishoudelijke artikelen en deed de boekhouding.

In augustus 1955 verhuisden ze van de Kruisstraat naar de Kerkstraat 30 in Deurne, waar ze een woonhuis met winkelpand en werkplaats, gelegen aan de Molenlaan, kochten. Het woonhuis was groter en had meer slaapkamers voor de groeiende kinderschare, en ook de winkel en werkplaats waren veel ruimer.
Vol enthousiasme zetten ze de zaak voort in de Kerkstraat. Zowel de winkel als de smederij werden rond 1960 fors uitgebreid. Het werd een echt familiebedrijf.
De oudste jongens – Antoon, Noud en Henny – moesten vanaf hun twaalfde jaar vader in de smederij helpen, terwijl de oudste dochters – Thera en Jose - vanaf hun twaalfde moeder moesten helpen in de winkel.

Eind jaren 60 hadden ze ongeveer 15 personeelsleden, tien in de smederij, twee in de winkel en het magazijn, twee op kantoor en een in het huishouden. Zolang het kon werden personeelsfeestjes met de hele familie erbij in de huiskamer gevierd.


In de jaren 1960 begon het werk in de smederij te veranderen. De boerenknollen hadden plaatsgemaakt voor tractoren. Er ontstond een enorme vraag naar zeugenbakken, stalen ramen en ijzeren spanten voor de grote varkensstallen. De productie van stalen ramen en spanten breidde zich uit naar de woningbouw, bedrijfspanden, scholen en sporthallen. Van stalen ramen was de overschakeling naar aluminium ramen snel gemaakt.

In 1966 schakelden ze over van een eenmanszaak naar een besloten vennootschap en ontstond de huidige bedrijfsnaam OSKOMERA BV, de afkorting van OSch, KOnstructie MEtalen RAmen. De werkplaats groeide uit tot een industrieel bedrijf waardoor de overlast voor omwonenden toenam. Het verkeer in de Molenlaan was regelmatig gestremd als er weer eens een partij grote spanten op een vrachtwagen moest worden getakeld.

In 1968 kochten ze het pand van een oude textielfabriek op het industrieterrein Grote Bottel in Deurne om daar het productiebedrijf voort te zetten. Tonny bleef met haar winkel doorwerken in de Kerkstraat. Om verschillende redenen liep het de eerste jaren niet goed met de fabriek en het bedrijf stond op het punt van faillissement. Tonny heeft destijds samen met de oudste zoon Antoon de zaak weten te redden, terwijl haar man Toon ernstig ziek was en herstellende van een zware operatie. Ze verkocht in 1970 haar winkel om de opbrengst hiervan in de fabriek te steken. Daarna heeft ze nog jarenlang pro-deo de boekhouding gedaan bij OSKOMERA, totdat de zaak weer goed liep.

Het bedrijf OSKOMERA werd voortgezet door de drie oudste zoons Antoon, Noud en Hennie. Later traden ook de drie jongere zoons Arie, Leon en Hugo als werknemer tot het bedrijf toe.

In 1985 werd Toon van Osch door burgemeester Van Genabeek onderscheiden met de Penning van Verdienste van de gemeente Deurne.