Burgerwacht
In of kort na 1918 werd overal plaatselijke afdelingen van de Burgerwacht opgericht. Zij waren bedoeld om bij calamiteiten en ongeregeldheden het wettig gezag te ondersteunen.
De leden van de burgerwachten kregen schietoefeningen en zij richtten daartoe, meestal op afgelegen gemeenteterreinen, schietbanen in. Bij deze schietoefeningen moest de schietbaan op meerdere punten gemarkeerd worden met rode vlaggen om daarmee argeloze passanten te waarschuwen.
Leden van de Burgerwacht konden zowel afgezwaaide dienstplichtige militairen zijn als mannen die hun dienstplicht niet of nog niet hadden vervuld. Zij die nog in dienst moesten hadden als bijkomend voordeel dat ze, nadat ze hun schietbrevet hadden ontvangen bij de Burgerwacht, korting kregen op hun dienstplichttijd.
Leden van de Burgerwacht moesten bij hun openbaar optreden herkenbaar zijn voor de burger. Hoe dat moest gebeuren mocht het gemeentebestuur bepalen. Men kon kiezen uit complete uniformering, een dienstpet of simpelweg een armband met aanduiding. Dit laatste was het goedkoopst en in Vlierden werd voor deze oplossing gekozen.
De directe leiding over de Burgerwachtleden was in handen van een hopman of commandant onder verantwoordelijkheid van de plaatselijke burgemeester. Praktische zaken als keuring van schietbanen, inspectie van geweren, munitie en veiligheidsmaatregelen waren in handen van een daartoe aangewezen legerofficier, onder regie van de directeur der Normaal Schietschool in Den Haag, later de directeur der Burgerwachten. In 1920 en 1921 werden pogingen ondernomen om de Burgerwachten van Deurne en Vlierden onder te brengen in een op te richten kring waaronder ook Asten en Someren zouden gaan vallen. Toen de oprichting daarvan uitbleef sloot Vlierden zich aan bij de reeds bestaande kring Helmond.
De Burgerwachten bleven actief tot aan het begin van de Tweede Wereldoorlog.
Meer informatie is te vinden in de artikelen over de afzonderlijke burgerwachten: