U steunt de heemkundekring door lid of vriend te worden.
Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis.

De Wit Ontspanningsgebouw

Uit DeurneWiki, de historische encyclopedie voor groot-Deurne.
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Het De Wit Ontspanningsgebouw. Een deel van het typische "Deltrap-muurtje" herinnert ook in 2015 nog aan dit theatergebouw.
Het De Wit Ontspanningsgebouw.
Interieuropname van het De Wit Ontspanningsgebouw.
Interieuropname van het De Wit Ontspanningsgebouw.
Interieuropname van het De Wit Ontspanningsgebouw.
Interieuropname van het De Wit Ontspanningsgebouw.
Glas-in-loodraam van het De Wit Ontspanningsgebouw.
Het totaal verwoeste ontspanningsgebouw van De Wit met op de achtergrond schoorstenen van het ketelhuis van de fabriek. Op de puinhopen, Vlnr: Johan Jansen, Janus de Wit, wevers, Jan van den Broek, hoofd getouwsteller, Adriaan van den Broek van het kantoor en later bedrijfsleider, Naud Hendriks, smid-bankwerker, daarachter Piet Bouwmans, getouwsteller, Harrie van de Akker, wever, Louis Swiggers uit het garenmagazijn en geheel rechts bedrijfsleider Ties van Veghel uit Helmond.
Het overgebleven "Deltrap-muurtje" dat ook in 2015 nog aan het De Wit Ontspanningsgebouw herinnert.
Foto Theo Vosmeer - 11 januari 2015

Het De Wit Ontspanningsgebouw aan de Sint Jozefstraat was, na Bio Vink aan de Markt, het tweede theatergebouw dat in korte tijd in Deurne in gebruik genomen werd.


Begin 1941 kocht NV De Wit's Dekenindustrie, sinds 1930 eigendom van de financiering- en verkoopmaatschappij NV Hatéma, een stuk grond aan de Sint Jozefstraat in de Sint-Jozefparochie, waar sinds 1920 een filiaal van dat bedrijf gevestigd was.

Op die plek, direct grenzend aan het fabriekscomplex, werd door aannemer Relou, onder architectuur van Jos Deltrap, het nieuwe ontspanningsgebouw gebouwd. Op zaterdag 10 februari 1942 werd het gebouw officieel geopend met een revue die door het eigen personeel werd opgevoerd. Het was een feit van betekenis in de geschiedenis de nijverheid in Deurne want Hatéma was het eerste bedrijf in onze gemeente dat voor de ontspanning van haar personeel een dergelijk bouwwerk optrok.

De drie deuren aan de voorkant gaven toegang tot de grote zaal. Rechts van deze hoofdingang was een soortgelijke deur die toegang gaf tot de vestibule van de afdeling mannen met daarachter gelegen toiletten en douchecellen. Rechts achter in de ontspanningszaal was de balie van de keuken met een provisiekelder. Achterin was het podium met daaronder de kleedkamers.

Directeur Anton van der Lande vond dat goede maatschappelijke en hygiënische verzorging van de werkers de arbeid en de prestaties van de onderneming ten goede zouden komen en dat de arbeiders met meer plezier hun taak zouden vervullen.

De ontspanningszaal werd tevens gebruikt als kantine en door de aanwezigheid van de keukeninrichting konden de werkers tijdens de schafttijd 's middags tegen een gering bedrag warm eten kopen. Na het werk kon men zich douchen voordat men naar huis ging. Naar verluid mochten zelfs buurtbewoners gebruik maken van deze moderne sanitaire voorzieningen die toen nog in de meeste woningen ontbraken.

De ontspanningszaal met een podium was een uitkomst voor de bedrijfsvereniging met al haar activiteiten zoals, de voetbalclub, de wandelclub, de gymnastiek- en atletiekclub, de toneelclub, de dam- en kaartclub, de fietstourclub, een mondaccordeonorkestje en, samen met Helmond, het harmonieorkest. Op zaterdag- en zondagavond werd er, onder het genot van een glas fris of een kop koffie, druk gebruik gemaakt van de zaal.

Het ontspanningsgebouw was zo goed geoutilleerd dat de in Deurne gelegerde Rijksbrandweer er ook elke dag kwam douchen. Toen de verenigingen zich aan moesten sluiten bij de Nederlandsche Kultuurkamer kwamen de activiteiten stil te liggen en werd de kantine volledig door de Duitsers in beslag genomen.

Een dag voor de bevrijding van Deurne, in de nacht van 23 september 1944, werd het gebouw van Hatéma textielbedrijf door de Duitsers opgeblazen. De kantoren en een buitenmuur van de weverij werden ook zwaar beschadigd. Daarnaast werd een woonhuis op de hoek van de Beukenstraat beschadigd.

Een deel van het typische Deltrap-muurtje, dat voor het gebouw stond, bleef overeind. Tegenwoordig zijn dat de enige resten die herinneren aan de aanwezigheid van dit theatergebouw op die plek.