Hendrik Joannes ter Haar Romeny (1914-2000): verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 12: | Regel 12: | ||
| beroep(en) = predikant | | beroep(en) = predikant | ||
}} | }} | ||
'''Hendrik Joannes ter Haar Romeny (1914-2000)''' was een in [[Deurne]] geboren predikant. | '''Hendrik Joannes (Hens) ter Haar Romeny (1914-2000)''' was een in [[Deurne]] geboren predikant. | ||
Hendrik Joannes ter Haar Romeny was een zoon van [[Barend ter Haar Romeny (1887-1958) | Hendrik Joannes ter Haar Romeny was een zoon van [[Barend ter Haar Romeny (1887-1958)]] en Fernanda Louise Willekes MacDonald (1893-1980). Zijn vader was in Ferwerderadeel geboren en zijn moeder in Bussum. | ||
Hij bezocht het gymnasium te Enschede en studeerde theologie aan de Utrechtse Rijksuniversiteit. Op 31 januari 1943 werd hij bevestigd als predikant te Boxmeer. Vandaar vertrok hij in 1946 naar Bussum. Met ingang van 29 mei 1954 verkreeg hij eervol ontslag vanwege zijn benoeming tot predikant bij de Protestantse Kerk in Indonesië. | |||
Hier was hij achtereenvolgens werkzaam te Bandoeng (1954-1958) en te Djakarta (1958 tot aan zijn repatriëring, eveneens in 1958). Terug in Nederland werd hij verbonden aan het centraal comité voor kerkelijk en particulier initiatief ten behoeve van gerepatrieerden. In deze functie bemiddelde hij verscheidene malen in moeilijke spijtoptantengevallen. In juli 1959 kreeg hij de leiding van het bureau van de Stichting Bijzonder Gezinswerk te Rotterdam, een instelling die door particulieren en de gemeentelijke overheid was gevormd. In deze functie heeft hij meegeholpen aan de bestrijding van de onmaatschappelijkheid in Rotterdam. | Hij huwde met Isabella Elisabeth Koomans, (Weltevreden (Batavia) 17 juni 1920 - Oosterbeek 22 maart 2016). | ||
Uit dit huwelijk werden de volgende kinderen geboren: | |||
# Bob, | |||
# Nico, | |||
# Erik, | |||
# Elsbeth, | |||
# Nanneke, | |||
Hens bezocht het gymnasium te Enschede en studeerde theologie aan de Utrechtse Rijksuniversiteit. Op 31 januari 1943 werd hij bevestigd als predikant te Boxmeer. Vandaar vertrok hij in 1946 naar Bussum. Met ingang van 29 mei 1954 verkreeg hij eervol ontslag vanwege zijn benoeming tot predikant bij de Protestantse Kerk in Indonesië. | |||
Hier was hij achtereenvolgens werkzaam te Bandoeng (1954-1958) en te Djakarta (1958 tot aan zijn repatriëring, eveneens in 1958). Terug in Nederland werd hij verbonden aan het centraal comité voor kerkelijk en particulier initiatief ten behoeve van gerepatrieerden. In deze functie bemiddelde hij verscheidene malen in moeilijke spijtoptantengevallen. In juli 1959 kreeg hij de leiding van het bureau van de Stichting Bijzonder Gezinswerk te Rotterdam, een instelling die door particulieren en de gemeentelijke overheid was gevormd. In deze functie heeft hij meegeholpen aan de bestrijding van de onmaatschappelijkheid in Rotterdam. | |||
Zijn bureau zag kans vele gezinnen een nieuwe startkans in de maatschappij te geven. Met ingang van 1 maart 1964 werd hij directeur van het Protestants Centrum voor Kinderbescherming te Utrecht. Van dit landelijk bureau, dat tot taak had de protestants-christelijke organisaties voor de kinderbescherming voor te lichten, te helpen en te heroriënteren, was hij de eerste directeur. Ruim anderhalf jaar later, op 1 oktober 1965 werd hij gevangenispredikant te Utrecht. Zijn werkterrein was hier het Huis van Bewaring en het Selectie Instituut voor ter beschikking van de regering gestelden. | Zijn bureau zag kans vele gezinnen een nieuwe startkans in de maatschappij te geven. Met ingang van 1 maart 1964 werd hij directeur van het Protestants Centrum voor Kinderbescherming te Utrecht. Van dit landelijk bureau, dat tot taak had de protestants-christelijke organisaties voor de kinderbescherming voor te lichten, te helpen en te heroriënteren, was hij de eerste directeur. Ruim anderhalf jaar later, op 1 oktober 1965 werd hij gevangenispredikant te Utrecht. Zijn werkterrein was hier het Huis van Bewaring en het Selectie Instituut voor ter beschikking van de regering gestelden. | ||
Dominee Ter Haar Romeny stichtte te Utrecht een stichting "Weerdsingel" ter opvang en begeleiding van mensen uit een crisissituatie naar maatschappelijke versterking van hun positieve mogelijkheden. Van zijn hand verschenen verschillende artikelen over oecumenische onderwerpen: sociaal werk in achterstandgebieden, kerkvernieuwing en basisbetrokkenheid van de gemeente. Ook schreef hij het boekje "Ik ben in de gevangenis geweest." | |||
Hens ter Haar Romeny ligt begraven op Begraafplaats Heiderust te Rheden. | Hens ter Haar Romeny ligt begraven op Begraafplaats Heiderust te Rheden. | ||
Versie van 21 okt 2017 12:51
| Hendrik Joannes ter Haar Romeny | ||
| Persoonsinformatie | ||
| Volledige naam | Hendrik Joannes ter Haar Romeny | |
| Roepnaam | Hens | |
| Geboorteplaats | Deurne | |
| Geboortedatum | 23 november 1914 | |
| Overl.plaats | Utrecht | |
| Overl.datum | 5 mei 2000 | |
| Beroep(en) | predikant | |
Hendrik Joannes (Hens) ter Haar Romeny (1914-2000) was een in Deurne geboren predikant.
Hendrik Joannes ter Haar Romeny was een zoon van Barend ter Haar Romeny (1887-1958) en Fernanda Louise Willekes MacDonald (1893-1980). Zijn vader was in Ferwerderadeel geboren en zijn moeder in Bussum.
Hij huwde met Isabella Elisabeth Koomans, (Weltevreden (Batavia) 17 juni 1920 - Oosterbeek 22 maart 2016).
Uit dit huwelijk werden de volgende kinderen geboren:
- Bob,
- Nico,
- Erik,
- Elsbeth,
- Nanneke,
Hens bezocht het gymnasium te Enschede en studeerde theologie aan de Utrechtse Rijksuniversiteit. Op 31 januari 1943 werd hij bevestigd als predikant te Boxmeer. Vandaar vertrok hij in 1946 naar Bussum. Met ingang van 29 mei 1954 verkreeg hij eervol ontslag vanwege zijn benoeming tot predikant bij de Protestantse Kerk in Indonesië.
Hier was hij achtereenvolgens werkzaam te Bandoeng (1954-1958) en te Djakarta (1958 tot aan zijn repatriëring, eveneens in 1958). Terug in Nederland werd hij verbonden aan het centraal comité voor kerkelijk en particulier initiatief ten behoeve van gerepatrieerden. In deze functie bemiddelde hij verscheidene malen in moeilijke spijtoptantengevallen. In juli 1959 kreeg hij de leiding van het bureau van de Stichting Bijzonder Gezinswerk te Rotterdam, een instelling die door particulieren en de gemeentelijke overheid was gevormd. In deze functie heeft hij meegeholpen aan de bestrijding van de onmaatschappelijkheid in Rotterdam.
Zijn bureau zag kans vele gezinnen een nieuwe startkans in de maatschappij te geven. Met ingang van 1 maart 1964 werd hij directeur van het Protestants Centrum voor Kinderbescherming te Utrecht. Van dit landelijk bureau, dat tot taak had de protestants-christelijke organisaties voor de kinderbescherming voor te lichten, te helpen en te heroriënteren, was hij de eerste directeur. Ruim anderhalf jaar later, op 1 oktober 1965 werd hij gevangenispredikant te Utrecht. Zijn werkterrein was hier het Huis van Bewaring en het Selectie Instituut voor ter beschikking van de regering gestelden.
Dominee Ter Haar Romeny stichtte te Utrecht een stichting "Weerdsingel" ter opvang en begeleiding van mensen uit een crisissituatie naar maatschappelijke versterking van hun positieve mogelijkheden. Van zijn hand verschenen verschillende artikelen over oecumenische onderwerpen: sociaal werk in achterstandgebieden, kerkvernieuwing en basisbetrokkenheid van de gemeente. Ook schreef hij het boekje "Ik ben in de gevangenis geweest."
Hens ter Haar Romeny ligt begraven op Begraafplaats Heiderust te Rheden.