Henricus van Mierlo (1884-1971)
| Henricus van Mierlo | ||
| ||
| Persoonsinformatie | ||
| Volledige naam | Henricus van Mierlo | |
| Roepnaam | Henk, pater Hein | |
| Geboorteplaats | Deurne | |
| Geboortedatum | 31 juli 1884 | |
| Overl.plaats | Geleen | |
| Overl.datum | 19 augustus 1971 | |
| Beroep(en) | geestelijke, professor | |
Henricus van Mierlo (1884-1971) was een uit Deurne afkomstige professor in de filosofie en moraaltheologie.
Aanname H. Hart Tilburg
Henricus was een zoon van Antonie van Mierlo (1845-1885) en zijn tweede vrouw Elisabeth Berkers (1847-1908).
Hij vertrok in 1897 naar het missiehuis Klein Liefdewerk te Tilburg, ofschoon zijn moeder al jong weduwe was.[1]
Hij werd toegelaten op aandringen van meester Van Baars die vertelde dat Hein de eerste van de Catechismus, het puikje en het pareltje van de school van Deurne was. Ook hielp het dat pater Hein Geurtjens getuigde dat de jonge Hein er zeer verstandig en opgeruimd uitzag.
Toen het financieel dreigde te mislukken stelde meester Van Baars voor Hein dan maar ‘pro Deo’ aan te nemen omdat hij het zo erg en betreurenswaardig zou vinden, als die rokende vlaswiek in een peelkuil moest uitgedoofd worden.
Hein werd ‘pro Deo’ aangenomen en werd priester bij de missionarissen van het H. Hart (MSC). Op 24 augustus 1909 werd hij in Leuven tot priester gewijd en de dag daarna droeg hij in Heverlee zijn eerste plechtige H. Mis op. Het herdenkingsprentje van deze gebeurtenis wordt nog door de heemkundekring bewaard.
Loopbaan
- 1909 priesterwijding in Leuven
- 1909-1916 professor in de filosofie te Arnhem
- 1918-1922 overste van het Scholastikaat te Arnhem waar hij orde wist te brengen in de na-oorlogse toestand.
- 1922-1925 pastorale arbeid als rector van Overhoven-Sittard
- 1925-1927 professor in de filosofie te Arnhem
- Later moraaltheologie te Stein.
- Diverse spreekbeurten waaronder op verzoek van Pastoor Roes (die hem zeer waardeerde) ook in Deurne.
Publicaties
Pater Hein van Mierlo had een scherp verstand zonder enige universitaire opleiding was hij een pure autodidact en uiterst bekwaam op moraal-gebied.
Hij schreef diverse publicaties op theologisch gebied in vaktijdschriften en boeken en verkreeg daarmee hoog aanzien bij vakgenoten.
Soms vielen zijn publicaties minder goed zoals enkele in het periodiek Mannenadel en Vrouweneer en een omstreden brochure over periodieke onthouding die indertijd veel stof deed opwaaien. Ook zijn contacten met een kring van Moralisten, die hij het bondje bleef noemen, verliepen minder soepel.
Adviserende rol
In moeilijke gevallen werd hij vaak geraadpleegd.
Hij was als theoloog zeer gezien. Het meest werd hij gezocht door zijn eigen confraters. Men zei dan laten we het pater Van Mierlo eens voorleggen op de manier van laten we het oom Piet eens vragen. Het onderwerp werd dan op genuanceerde wijze bekeken en belicht, zoals tijdens zijn vermaarde colleges. Hij gaf vorming in denken en oordelen en had door zijn gezag ook invloed.
Een befaamde spreuk van hem was Ge moet tussen de regelkes door kunnen lezen.
Heeroom
Voor zijn familie was hij een goede heeroom, die meeleefde met het wel en wee van allen. Regelmatig bezocht hij Deurne voor rust en ontspanning en hij onderhield daar zijn contacten. Onder andere pastoor Van de Ven refereerde aan pater Hein van Mierlo, hij was trots in die parochie werkzaam te zijn waar deze pater was opgegroeid. Ook tijdens zijn studie had hij via publicaties reeds kennis met zijn werk gemaakt.
Jubilea
Op 1 oktober 1929 herdacht Hein in Stein zijn 25-jarig jubileum.[2] en in 1969 vierde hij zijn zestigjarig priesterfeest.
Begrafenis
Pater Hein van Mierlo overleed 19 augustus 1971 en werd 23 augustus in de aanwezigheid van 38 familieleden in hoofdzaak uit Deurne, alsmede vele confraters, op het kloosterkerkhof van Stein begraven. De provinciaal, pater Joosten uit Tilburg, droeg de uitvaartmis op in concelebratie met onder meer pater Van den Bergh (overste te Stein) en pater Meeuwissen, een bekend missionaris. De provinciaal hield ook de lijkrede.
| Bronnen, noten en/of referenties |