U steunt de heemkundekring door lid of vriend te worden.
Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis.

Johannes van den Heuvel (1901)

Uit DeurneWiki, de historische encyclopedie voor groot-Deurne.
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
De printervriendelijke versie wordt niet langer ondersteund en kan weergavefouten bevatten. Werk uw browserbladwijzers bij en gebruik de gewone afdrukfunctie van de browser.
Johannes van den Heuvel
Persoonsinformatie
Volledige naam Johannes van den Heuvel
Geboorteplaats Deurne
Geboortedatum 26 augustus 1901
Partner(s) Elisabeth Munsters (1905)
Beroep(en) landbouwer
Stamboom.png Van den Heuvel
Het gezin van Johannes en Elisabeth.
Foto:collectie Jan van de Mortel-Hagelkruisweg

Johannes van den Heuvel (1901) was landbouwer en woonde met zijn gezin aan de Kulert Z.28. Hij emigreerde in 1948/1949 naar Nieuw-Zeeland.


Johannes was het vierde kind uit het gezin van de landbouwer Peter Johannes van den Heuvel (1871-1940) en Antonia Koppens (1872-1911).

Hij huwde op 30 april 1927 te Deurne met Elisabeth Munsters, (Deurne 19 december 1905 - ? ), dochter van Wilhelmus Munsters (1861-1941) en Wilhelmina Manders (1868-1926).

Uit dit huwelijk werden dertien kinderen geboren:

  1. Antonius Wilhelmus Cornelis, (Deurne 16 februari 1928)
  2. Wilhelmina Maria, (Deurne 27 mei 1929)
  3. Maria Petronella Cornelia, (Deurne 26 oktober 1930)
  4. Wilhelmus Hubertus, (Deurne 25 mei 1932 - Deurne 4 november 1944).
  5. Petrus Hubertus, (Deurne 7 april 1934)
  6. Huberta Maria Cornelia, (Deurne 21 november 1935)
  7. Johannes Josephus Cornelis, (Deurne 16 juli 1937)
  8. Marius Petrus Cornelis, (Deurne 30 september 1938)
  9. Elisabeth Maria Wilhelmina, (Deurne 15 mei 1940)
  10. dochter,
  11. zoon,
  12. dochter,
  13. zoon,

De familie Van den Heuvel uit Deurne is bij het vertrek uit Nederland ook nog te zien op dit fragment van het Polygoonjournaal:


In 1947 of 1948 hield ir. Heijmeijer, die in 1946 een studiereis naar Brazilië had ondernemen, een voordracht in Deurne over emigratiemogelijkheden naar dat land. Na afloop kwam Johannes van den Heuvel bij oud-burgemeester Van Beek, die de lezing ook gevolgd had, en vertelde hem dat hij liever naar Nieuw-Zeeland wilde emigreren. Van Beek vertelde hem toen dat zijn neef Gerrit van Beek als missionaris in Nieuw-Zeeland werkte en dat hij wel wilde vragen of die wilde bemiddelen. Zo brachten de familie Van Beek hem en zijn gezin in contact met mrs. Courtney in Hamilton , die de directe opvang en werkverschaffing van de familie Van den Heuvel regelde. Later kwamen nog meedere andere Deurnese gezinnen via Van Beek en mrs. Courtney in Nieuw-Zeeland terecht.

Na zijn emigratie onderhield Johannes van de Heuvel schriftelijk contact met Van Beek. Enkele voorbeelden daarvan zijn onderstaande brieven:

De eerste brief werd op 27 maart 1949 in Hamilton geschreven.

Beste familie,
Wij hebben Uw brieven in de beste gezondheid ontvangen, wij maken het alle zeer goed. Doch van Uw kant horen wij niet zoo'n goed nieuws. Wij vernemen dat Uw Vrouw en Moeder bedient is, doch wij hopen dat het niet van ernstige aard is, en wenschen beterschap en hope dat U nog vele jaren bij elkander moogt blijven maar die winterdag is voor oude menschen niet zeer prettig. Wij zullen er wel eens goed voor bidden en onze Lieve Heer zal wel beterschap schenken, want Hij heeft toch alles in zijn handen. Met het bosch is het lijks U meent 1/2. Het groot, dus u zoekt er het best maar voor ons uit. Ik hoor dat Oom Gerrit, Father v. Beek, in Deurne is geweest. Hij maakt het zeker nog goed is ’t niet. Wij zoude hem toch wel graag hier hebben. Wij zijn vorige week naar die Zwitserse familie geweest waar het Oom Gerrit over had, die kwamen 25 jaar geleden naar N.Z. met 2 kinderen en £ 20 pond in zijn zak en heeft nu een gewone farm met 115 koeien vrachtwage, tractor 2 luxe auto's, veel geld, het zijn beste menschen. Ze vertelden ons dat Father van Beek zijn beste vriend was en veel voor hen had gedaan. Zij nemen onze Pieter iedere zondag met de auto naar de kerk, want onze Piet kan het bij hen niet bederven. Hij is daar gewoon thuis. U kunt het niet reeds vernomen hebben hoe het verder met ons heeft gegaan. Wij gaan 1 juni naar een farm, de beste farm die hier ligt zeggen de menschen, dus U ziet wel ze helpen ons hier wel vooruit. De schapenmelker die er nu nog woont, kan wegens ziekte daar niet blijven en gaat naar een kleinere farm. Hij heeft daar het laatste jaar £ 1000 van de koeien en £ 900 van de varkens gemaakt dus dat is in guldens omgerekent f.19.000 guldens, dat zal in Holland niet meevallen om dat te verdienen. Voor een boer is het hier een paradijs. Het is hier een pracht klimaat, goede regen valt, plentie gras voor het vee. Van Doorn heeft hier ook een veewagen en ook veel werkmenschen hebben een auto, dus dat is wel een bewijs dat het hier niet slecht is. De kinderen krijgen allemaal dikke koppen van de N.Z. kost. Plenty vleesch van alles. Het zou wel fijn zijn als u hier uwe oude dag door kon brengen. Ze beginnen in Deurne toch meer in te zien dat zij zullen moeten imigreren voor hun toekomst, want ik hoor wel dat het steeds slechter wordt in Holland maar hier is nog ruimte genoeg, en snakken ze naar werkvolk. Het boeren is hier wel wat anders dan in Holland. Het is hier schoon van weiland …………….. de beste streek van N.Z. zeggen de menschen.
Het is hier over algemeen vlakke boodem, hier en daar een klein heuvel. Het is een prachtige streek langs de rivier De Waikato. Wij zijn laatste zondag eens naar grond uit wezen kijken want die ligt hier nog genoeg. Het zal wel zoo zijn dat wij de weg geopend hebben voor anderen. Ik moet eindigen en wensch voorspoedige beterschap met Uw Moeder en doe alle vrinden en bekende de groeten van ons alle en zegt maar dat van den Heuvel in N.Z. nog spring levend is, want ik was al dood in Holland hoorde ik wel, maar nu zal ik wel heel oud worden, zou het niet? Met het bosch zie je wel wat U daar mee doet u zoekt er het beste wel uit. De westelijke helft is van mij en de oostelijke van Aben. Als er soms iemand belang in stelt om over te komen, moeten ze maar vast flink Engels leren dat is toch wel het voornaamste. Dat was voor mij en de Vrouw de eerste 4 dagen de grootste trubbel doch nu gaat het wel voort wat en wordt iedere dag beter. Nu de allerbeste groeten van ons alle Johan van de Heuvel en Huisvrouwe en kinderen en Tonie Hoebergen.

en de volgende brief is gedateerd maandag 26 september 1949.

Joh. vd Heuvel Sevills Road Pukeroro R.D. Hamilton
Geachte Heer v. Beek Uw brief in de beste gezondheid ontvangen vanmiddag waarvoor onze hartelijke dank. We waren nog eens blij iets van jullij te horen en te vernemen dat alles weer goed gezond is. Dat is al weer veel waard, maar het vervelende is dat het bij jullij alweer winter wordt, waar we hier van 't jaar weinig van gemerkt hebben en nu gaan we alweer de zomer in. Het is alle dagen reuze weer en als het weer goed is dan hebben we ook een plenty werk. We zijn op het ogenblik aan het ploegen met de tractor, een weideveld van 13 acres, dus niet zo'n heel klein stukje en gaan aardappelen en mangels en suikerbieten en knolrapen poten voor de koeien en varkens voor in de tijd dat het gras niet zo vlot is.
We melken ontzettend goed. We leveren iedere morgen rond de driehonderd pond cream (room) in plaats van melk, van de negentig koeien. Er moeten er nog een grote twintig kalven, het maakt goed geld en een vrij leven zonder zorgen. Dat gaat in onze oude dag veel schelen tegenover vele oude arme Deurnese boertjes want het zal er voor sommige wel erg uitzien denk ik. We zijn nog net op tijd gaan varen. Ik heb er nog steeds geen spijt van gehad en als het zo door gaat zal ik dat ook niet krijgen, want het melkgeld wordt met de maand honderden guldens meer en zo mag ik het wel.
De vrouw en de kinderen maken het allen best. Ze zitten allen vol van het ball waar we morgenavond allen naar toe gaan. Voor die soort dingen wordt hier veel voor gedaan; dat is hier nog zeker zo erg als in Holland. Ze zijn hier niet achterlijk en we moeten met de honden huilen waar we mee in het bos zijn.
Zo als ik vernomen heb zijn er nog twee jongens die graag naar N.Z. zouden komen. Nu ik heb er niets op tegen als ze in het begin voor een veertien dagen bij ons zijn, werk behoef je hier niet over in te zitten, dat is hier in overvloed. Het is voor die jongens ook heel anders als ze direct na aankomst bij Brabanders terecht komen dan bij de N.Zealandse mensen. We hebben wel een groot huishouden, maar twee meer of minder dat maakt voor ons niets meer, want we hebben in Holland nog nooit zo veel bezoek gehad, dag en nacht, als we hier hebben. En die jongens zijn aan een groot huishouden gewend.
Die jongen die er graag in een landbouwbedrijf wou komen ik denk dat die zijn gedachten wel zal veranderen, vanwegen dat het Dairybedrijf heel veel makkelijker is dan de landbouw, en de verdiensten zijn precies hetzelfde en lang niet zo veel werk. Maar afijn, dat zullen we wel zien als ze hier zijn. Ze hebben in ieder geval onderdak als ze aankomen. Ik zal er vanavond ook over naar de Bruin schrijven. Maar ik denk dat we de namen en alles ook wel moeten hebben of moeten jully dat in Holland invullen.
Ik hoop dat de jongens eerst goed nagedacht hebben voor dat ze iets beginnen want het is allemaal heel mooi en er is ook veel geld te verdienen, maar ze gaan een grote stap wagen en ze moeten er ook om denken wat ze thuis achter laten want er zijn er achttien van die jonge jongens met ons meegegaan en ik geloof dat er wel enkele bij zijn die hun ouders graag weer eens terug zien. Die zijn in een grote haast weggegaan en de jongste van die jongens was zeventien, die was op de boot 18 geworden. Het geeft niets als je met het hele gezin tezamen bent, maar zo'n jonge jongens staan dikwijls erg verkeerd, want ze zijn het erg gemakkelijk gewend en daar hebben hier de mensen geen erg in. Die menen dat de jongens precies zijn gelijk de N. Zealandse jongens, want die doen veel voor hun eigen en ook voor hun vrouwen. Daar moeten de Hollandse jongens dikwijls om lachen dat de mannen hier zoveel vrouwenwerk doen. De meeste mannen kunnen hier net zo goed koken en het huiswerk en de was als de vrouwen. En koken kunnen ze in N.Z. ontzettend goed, maar ja hier zijn er de spullen ook voor, wat in Holland het geval niet is. Ik weet wel dat het ons geweldig af zou vallen als we in de Kulert zaten en we moesten daar ons potje weer klaar maken en zo ontzettend hard werken. Ik ruil niet meer terug want ik heb er spijt van dat ik hier al geen jaren van te voren heen gegaan was. Maar ja, we hebben ook ontzettend veel medewerking en hulp gehad en ook ontzettend goed getroffen. Maar ja dat is niet gezegd dat ze het hier allemaal zo goed naar de zin zullen hebben als ik, want iedereen is niet hetzelfde. Daarom zal ik nooit zeggen, mensen je moet komen want het is hier zo goed. Ze moeten het van zijn eigen erg sterk van plan zijn want anders komt er niets van terecht.
Ik weet wel dat ik het sinds de oorlog hard van plan was geweest en nu zijn we pas aan ons bereikte doel, waar we eerst veel voor gedaan en gewaagd hebben. De kinderen hebben het allen ook best naar de zin, en dat is ook veel waard. Ze hebben verschillende vrienden en vriendinnen waar ze mee omgaan.
Nu eindig ik weer voor deze keer, met heel veel groeten van vrouw en kinderen en Tony en mijzelf.
Hou je maar taai hoor, het leven is toch zo kort want de tijd vliegt om in N.Z.
Gegroet, Joh. v.d. Heuvel