Jozef Gielen (1889-1976)
| Jozef Gielen | ||
| ||
| Persoonsinformatie | ||
| Volledige naam | Jozef Gielen | |
| Roepnaam | Sjef | |
| Geboorteplaats | Neerkant | |
| Geboortedatum | 3 februari 1889 | |
| Overl.plaats | Liessel | |
| Overl.datum | 16 mei 1976 | |
| Partner(s) | Theodora (Door) Goorts (1892-1982) | |
| Beroep(en) | veenarbeider | |
Klik op het icoon voor meer informatie.
Jozef (Sjef) Gielen (1889-1976) trok meer dan een halve eeuw lang (54 jaar) als veenarbeider met zijn oplegger, stikker en bonkschop naar de Peel
Sjef was het vierde kind uit het gezin van de landbouwer Jacobus Gielen (1843-1915) en Antonia Hoebergen (1856-1925).
Hij huwde op 11 mei 1918 te Deurne met Theodora (Door) Goorts, (Deurne 16 januari 1892 - Liessel 11 mei 1982), dochter van Johannes Wilhelmus Goorts (1856-1937) en Francina Hermans (1862-1946).
Uit dit huwelijk werden de volgende kinderen geboren:
- Jacobus, (Liessel 30 januari 1919)
- Johannes (Jan), (Liessel 8 januari 1920 - Someren 11 mei 1940). Oorlogsslachtoffer.[1]
- Antonius (Toon), (Liessel 8 maart 1921 - 7 april 2014). Hij huwde met Maria Johanna (Miet) van Veghel (1923-1988).
- Franciscus, (Liessel 14 juli 1922)
- Theodora, (Liessel 15 februari 1925)
- Gerardus, (Liessel 12 september 1926)
- Maria, (Liessel 28 april 1928)
- Joseph, (Liessel 6 juni 1930)
- Antonia, (Liessel 5 februari 1932)
- Theodorus, (Liessel 23 december 1933)
Sjef was als veenarbeider werkzaam bij het Gemeentelijk Veenbedrijf. Hij woonde met zijn gezin dicht bij zijn werk, aan de rand van de Peel. Ze waren door een woningruil in het bezit gekomen van twee buunder grond om zelf koren, groente en fruit te kweken. Ze bakten hun eigen brood en Sjef had zijn eigen Peelveldje, zodat ze voor hun onderhoud alleen de kruidenier nodig hadden voor de levensmiddelen.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog in september 1944, op Dolle Dinsdag, bleken ze midden in niemandsland te zitten. Tijdens een tegenaanval van de Duitse bezetter brak er de hel uit. Sjef vlucht met zijn gezin de kelder van zijn huis in. Zij zijn in het bedenkelijke gezelschap van Duitse soldaten die beschutting zochten voor de nadere tanks van de Amerikanen. De bevrijders stoppen bij het huis en schieten bij wijze van waarschuwing eerst door het dak. Maar het gezin en de soldaten durven niet tevoorschijn te komen en een tweede schot volgt door het kleine kelderraam.
Moeder Door vlucht met twee kinderen aan de hand naar een boer in de buurt. Toen ze zich bij Peerke Berkers veilig waanden sloeg het noodlot toe. Het huis van hun buur werd in brand geschoten, twee kinderen van Peerke werden dodelijk getroffen en een zoon van Sjef en Door raakte zwaar gewond.
Sjef en Door waren uiteindelijk 58 jaar getrouwd, woonden in Liessel Heide C.165, 145a, F.5 en E.94. Daarna verhuisde hij naar de Liesselscheweg C.51, Kanaal F.159 en vervolgens de Heitrakschedijk F.171 en Heide L.99. Vier van hun kinderen emigreerden naar Nieuw-Zeeland.
Onderscheiding
Omdat hij meer dan 50 jaar in dienst was van het Gemeentelijk Veenbedrijf mocht hij in juni 1950 de Eremedaille in brons in de Orde van Oranje-Nassau in ontvangst nemen.
| Bronnen, noten en/of referenties |