Kievitweg
De huidige Kievitweg in de Walsberg is aanzienlijk korter dan vroeger.
Vroeger liep de Kievitweg vanaf de Duifweg lijnrecht door tot aan de Biesheuvelweg. Een enkele boom in het landschap markeert nog het vroegere tweede gedeelte van deze weg van vóór de ruilverkaveling van rond 1970. Daaraan lagen wat zandkuilen waaruit 's zaterdags wit zand gehaald werd om daarmee "d'n hèrd te stròòwe".
Wie waren de vroegere bewoners van de Kievitweg? We gaan daarvoor terug naar het jaar 1854. Jan van den Broek, geboren in Mierlo, woonde de eerste jaren van zijn huwelijk met Willemijn van de Kerkhof in Vlierden en trok van daar met zijn gezin naar Helmond om te proberen daar de kost te verdienen. Dat lukte niet en het gezin moest door de armentafel wekelijks met een brood bedeeld worden. Jan besloot naar Deurne te gaan en bouwde op een stukje heidegrond op het Goor, dat eigendom was van zijn schoonvader, een schamel hutje. Daar kon hij met hard werken eigenhandig de kost verdienen. Zijn kleinkinderen, de tweelingzussen Mie en Mijn van den Broek, boerden er nog lange tijd, samen met hun inwonende knecht Petrus Aldenzee alias Peerke de Smed.
Frans Dielissen en zijn vrouw Anna Knijnenburg kwamen na hen in het boerderijtje. Frans mag beschouwd worden als een van de laatste schaapsherders van de Deurnese Peel. Zij werden weer opgevolgd door Noud Wilgers, die in 1971 vanuit Valkenswaard naar 't Goor kwam en hier met een veeljarenplan zijn eigen paradijsje schiep, mer name door de herschepping en inrichting van het middeleeuwse slagen- of strokenlandschap aan de Kievitweg.
Een soortgelijk verhaal geldt voor de boerderij op adres Kievitweg 5. Deze boerderij werd in 1927 gebouwd door Keeske van Gog, zoals onder meer het jaartal in een van de balken nog aangeeft. Keeske werd geboren in de inmiddels afgebroken iets oostelijker gelegen boerderij, die rond 1860 gebouwd was door zijn gelijknamige grootvader Keeske van Gog senior. Die kwam in 1851 van Gemert naar Deurne, waar hij voor 60 cent per dag als gemeentelijk peelwerker aan de slag kon. Toen hij in 1859 ziekelijk werd moest ook zijn grote gezin gaan leven van de armenzorg. Wekelijks kregen ze 24 pond roggenbrood toebedeeld. In die tijd moet de familie Van Gog zich op 't Goor hebben gevestigd en zullen de oudste zoons, amper tien jaar oud, hebben moeten meehelpen om het hoofd boven water te houden.
Anna van Gog, een van de dertien kinderen van Keeske van Gog junior, emigreerde met haar man Ties Nooijen naar Nieuw-Zeeland. Op 't Goor werden ze opgevolgd door Jan van der Zanden, die vanuit de Lieropse Achterbosch gehuwd was met Tonia Goossens van de Vlierdense Baarschot. Het bleek vruchtbare grond aan de Kievitweg want er werden maar liefst negen kinderen geboren. Samen met de inwonende grootouders en een ongehuwde oom van moederszijde hadden Tonia en Jan maar liefst 14 monden te vullen.
Later kwam dierenarts Piet Slotboom in het pand wonen, die het smaakvol liet restaureren. Anna van Gog kwam haar geboortehuis en -grond nog twee keer bezoeken, waarbij ze hevig geёmotioneerd raakte. Na afloop van de gastvrije ontvangst door de nieuwe bewoners sprak Ties Nooijen de veelzeggende woorden: "Bedankt vör de hospitality, wönne!"
In 1953 kende de Kievitweg slechts twee gezinnen, namelijk dat van Johannes van der Zanden (D.81) op Kievitweg 5 en Mie en Mijn van den Broek (D.82) op Kievitweg 9.
| Bewoners Kievitweg per 1 januari 1955 | ||
|---|---|---|
| Hoofdbewoner | oud adres | nieuwe adres |
| Johannes van der Zanden | D.81 | Kievitweg 5 |
| Maria van den Broek | D.82 | Kievitweg 9 |