Pieter van Hoek (1834-1901)
| Pieter van Hoek | ||
| Persoonsinformatie | ||
| Roepnaam | Peer | |
| Geboorteplaats | Deurne | |
| Geboortedatum | 8 april 1834 | |
| Overl.plaats | Deurne | |
| Overl.datum | 2 oktober 1901 | |
| Partner(s) | ongehuwd | |
| Beroep(en) | olieslager, olieverkoper | |
Pieter (Peer) van Hoek (1834-1901) was een Deurnese zoeaaf. Hij was van beroep olieverkoper en olieslager en woonde op het adres Haageind 66. Hij werkte ook nog op een oliemolen in Duitsland.
Peer was de oudste zoon uit een gezin van acht kinderen van Arnoldus van Hoek (1801-1871) en Catharina Meulendijks (1804-1863).
Hij nam dienst in het pauselijk leger op 11 februari 1868 en werd hieruit ontslagen op 17 februari 1870. Hij heeft 24 maanden bij de infanterie gediend. Hij raakte zijn Nederlanderschap kwijt doordat hij dienst nam in het pauselijk leger. Alle Nederlandse zoeaven kregen later hun Nederlanderschap weer terug van koning Willem III. Zoeaaf Peer van Hoek kreeg van de paus de Bene-Merenti medaille.
Op latere leeftijd was hij oppasser bij psychisch gestoorden in Merenberg bij Haarlem. Een van de patiënten daar schilderde hem. Het schilderij hing later bij de dames Keuten.
Op 2 mei 1898 kwam hij uit Velzen (NH) naar Deurne waar hij bij de loonslager Johannes Josephus Keuten in de kost ging. Hij overleed ongehuwd.