U steunt de heemkundekring door lid of vriend te worden.
Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis.

Stationsstraat 114

Uit DeurneWiki, de historische encyclopedie voor groot-Deurne.
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Rechts nog net in beeld een hoek van Stationsstraat 114 - daarnaast De Wieland, Stationsstraat 116.

Op het adres Stationsstraat 114 staat een eenlaags woonhuis uit 1896.


Oude huis aan de Schutsboom[bewerken | brontekst bewerken]

De geschiedenis van dit perceel gaat enkele eeuwen terug. Het oude huis stond helemaal achteraan op het perceel, toen er achterlangs nog een weggetje liep dat deel was van de Schutsboom. Het dubbele huizenblok, in 1832 kadastraal bekend als B 289-290, was door middel van een voetpad over eigen land en terrein van de gemeente met de Stationsstraat verbonden. Vanaf de Schutsboom gezien het rechter deel was in 1832 eigendom van Antonia van Hout, woonachtig in Geertruidenberg, samen met het bouwland B 262 en B 291 en het weiland B 301.[1] Het linker deel, B 289, was met de percelen bouwland B 287 en B 288 eigendom van Franciscus Berkers (1790-1854).

Rechter helft[bewerken | brontekst bewerken]

Op 1 december 1817 kocht Jan van Hout voor 115 gulden een huis en hof met een perceeltje grond van 39 roeden in het dorp van de weduwe en kinderen en erfgenamen van Francis Jan Evers. Op het huis rustte een jaarlijkse rentelast van 2 gulden en 25 cent. Na zijn dood werd zijn dochter Antonia de eigenaresse.

Van Hout verkocht haar deel van het huis rond 1845 (dienstjaar 1846) aan de Algemeene armen der gemeente Deurne en Liessel; het werd dus een gemeentelijk armenhuisje. Het bleef eigendom van de Armen, tot die het rond 1924 (dienstjaar 1925) aan [2] Koper was de arbeider Henricus van den Broek (1891-1950), ontginningsarbeider. Dit deel van het huizenblokje had als adressen B.78 en Schutsboom B.102. Rond 1948 (dienstjaar 1949) verkocht hij zijn deel aan [3] de kinderen Berkers, de eigenaren van de andere helft van het huizenblokje. Het huisje B 290 werd rond 1955 (dienstjaar 1956) onbewoonbaar verklaard. Rond 1957 (dienstjaar 1958) werd het perceel hermeten, en onder het nieuwe kadastraal nummer M 199 was het bouwval en erf, later bouwland. Het zal eind jaren 50 zijn afgebroken.[4]

Linker helft[bewerken | brontekst bewerken]

Het linker deel van het huizenblokje was al in 1832 eigendom van Francis Berkers. Op 11 april 1854 (dienstjaar 1855) verkocht hij zijn onroerende bezittingen grotendeels aan zijn zoon Johannis Berkers (1824-1888), wever in Deurne, cum suis. Het betrof de heide, toen genummerd B 609, het huis en erf B 289, en de percelen bouwland B 287 en B 288, samen bijna 44 are groot.[5] Pas rond 1877 (dienstjaar 1878) vond een boedelscheiding van de bezittingen van de oude Berkers plaats, en wel ten gunste van Johannes zelf. Toen die in 1888 overleed, gingen de vier percelen over naar zijn kinderen, te weten Francis Berkers (1857-1931), arbeider, cum suis.[6] In deze periode werd het bouwland B 287 veranderd in tuin, verscheen er een schuur bij het huis en werd de heide B 609 omgezet in bouwland. Rond 1889 (dienstjaar 1890) werd de boedel definitief verdeeld.

De nieuwe eigenaren van de vier percelen waren Francis Berkers en zijn zussen Henrica Berkers (1860-1920) en Josina Berkers (1853-1943). Zij veranderden het nodige aan hun bezittingen; uiteindelijk werden alle percelen rond 1898 (dienstjaar 1899) onder hen drieën werd verdeeld.[7] Hiermee werd Francis, koopman in Deurne, volledig eigenaar van het bezit, dat inmiddels bijna 46 are groot was.[8] Francis bleef eigenaar van het huisje tot dat rond 1945 (dienstjaar 1946) met andere percelen werd samengevoegd.[9] De erfgenamen Berkers bezaten toen B 289, huis schuur en erf, en lieten ook dit rond 1957 (dienstjaar 1958) hermeten. Ook dit huis, M 201, stond daarna als onbewoonbaar verklaarde woning te boek.[10] Het linker deel van het oude huisje werd rond 1961 (dienstjaar 1962) afgebroken.[11] Het perceel werd daarna samengevoegd met een perceel bouwland aan de Schutsboom (M 201) en het erf van Stationsstraat 114 (M 580).

Nieuwe huis aan de Stationsstraat[bewerken | brontekst bewerken]

Aan de Stationsstraat lag, achter het huisje aan de Schutsboom, een perceel heide B 285 dat nog in 1832 aan de gemeente Deurne toebehoorde. Rond 1885 (dienstjaar 1886) verkocht de gemeente Deurne deze heide met het aangrenzende bouwland B 286 aan De Firma Klein en Cie, die ook een huis in de nabijheid bezat.[12] Toen Klein Deurne in 1888 verliet, verkocht hij zijn bezittingen, en daarbij B 285 en B 286 aan Franciscus Hubertus van den Boogaard, herbergier in Helmond. Het was zijn enige bezit in de gemeente Deurne.[13] Rond 1890 (dienstjaar 1891) verkocht hij het perceel door aan Johannes Hermanus Henricus Hermans (1848-1919), boekhandelaar en oprichter van de Deurnese Boerenbond. Zonder veel met het terrein gedaan te hebben verkocht hij beide percelen rond 1895 (dienstjaar 1896).[14] Koper was de Deurnese rijksveldwachter Evert Huizing (1860-1914).

Nog datzelfde jaar verkocht Huizing een deel van de heide B 285 en voegde het resterende deel en het bouwland B 286 met een ander perceel samen. Daarop liet hij rond 1896 (dienstjaar 1897) een huis bouwen. Dat werd het kadastraal perceel B 1320, het latere Stationsstraat 116.[15] De erfgenamen Driessen, die al het linkerdeel van het achterliggende huisje bezaten, kochten het andere deel van het perceel heide aan de Stationsstraat en lieten daar gelijktijdig rond 1896 het huis Stationsstraat 114 op bouwen. Eerst was dat nog kadastraal bekend als B 1313, later werd dat B 1321. Daarmee was een bouwplan van twee nieuwe huizen aan de Stationsstraat gerealiseerd.

Rond 1924 (dienstjaar 1925) werd het huis van een aanbouw voorzien, en rond 1932 (dienstjaar 1933) werd het met een ander perceel samengevoegd tot B 1659. Rond 1936 (dienstjaar 1937) volgde de bijbouw van een bakkerij. Een volgende bijbouw vond plaats rond 1942 (dienstjaar 1943), en rond 1957 (dienstjaar 1958) volgde een kadastrale hermeting. Daarna was dit huis bekend als M 294: winkelhuis en tuin. Rond 1960 (dienstjaar 1961) werd het met andere percelen verenigd.[16] De kinderen Berkers verkochten het perceel rond 1986 (dienstjaar 1987) aan het echtpaar Van Hooff-Manders en aan het echtpaar Van den Heuvel-Kuijten, waarna het huis gesplitst werd. Het huis M 1457 kwam aan buurman Van Hooff (die op Stationsstraat 112 woonde), de tuin M 1458 werd bij het aangrenzend perceel Schutsboom 19 van Van den Heuvel gevoegd.[17]

Bronnen, noten en/of referenties
  1. Kadastrale leggers Deurne, reeks 1, artikel 267
  2. Kadastrale leggers Deurne, reeks 1,3 en 4, artikel 1142
  3. Kadastrale leggers Deurne, reeks 4, artikel 6022
  4. Kadastrale leggers Deurne, reeks 5, artikel 7068
  5. Kadastrale leggers Deurne, reeks 1 en 3, artikel 1509
  6. Kadastrale leggers Deurne, reeks 3, artikel 2658
  7. Kadastrale leggers Deurne, reeks 3, artikel 3305
  8. Kadastrale leggers Deurne, reeks 3, artikel 3798
  9. Kadastrale leggers Deurne, reeks 4, artikel 3798
  10. Kadastrale leggers Deurne, reeks 4, artikel 3682
  11. Kadastrale leggers Deurne, reeks 4, artikel 7068
  12. Kadastrale leggers Deurne, reeks 3, artikel 3029
  13. Kadastrale leggers Deurne, reeks 3, artikel 3198
  14. Kadastrale leggers Deurne, reeks 3, artikel 3204
  15. Kadastrale leggers Deurne, reeks 3, artikel 3657
  16. Kadastrale leggers Deurne, reeks 3 en 4, artikel 3682
  17. Kadastrale leggers Deurne, reeks 4, artikel 7068; reeks 6, artikelen 16786 en 16741