Willem Keunen (1845-1940)
| Willem Keunen | ||
| Persoonsinformatie | ||
| Volledige naam | Willem Keunen | |
| Geboorteplaats | Deurne | |
| Geboortedatum | 25 mei 1845 | |
| Overl.plaats | Vorstenbosch | |
| Overl.datum | 3 februari 1940 | |
| Partner(s) | (1) Geertruida van der Horst (1845-1911) (2) Johanna Maria van Hooft (1876-1950) | |
| Beroep(en) | arbeider, landbouwer, rijksveldwachter | |
Willem Keunen (1845-1940) was een Deurnese landbouwer en onbezoldigd rijksveldwachter.
Willem was het tweede kind en oudste zoon van Everardus (Evert) Keunen (1808-1866) en diens echtgenote Johanna Vriens. Zijn ouders woonden destijds op de Merlenberg. Zijn oudere zus heette Johanna, en na hem werd een jongere broer Peter Keunen geboren. Willem werd genoemd naar zijn grootvader, Willem Keunen (1764-1850), de eerste van de familie die in Deurne woonde.
Willem werkte, zoals gebruikelijk voor een boerenzoon, als dienstknecht om het vak van landbouwer te leren en geld in het laatje te brengen voor het ouderlijk gezin. Hij diende onder meer aan de Langstraat, op de Kulert, op de Breemortel, op Vreekwijk en aan het Haageind. Hij werd ingeloot voor militaire dienstplicht, maar werd nooit opgeroepen.
Op 26 januari 1872 te Bakel trouwde Willem met de 26-jarige Geertruida van der Horst, (Deurne 31 december 1845 - Gemert 22 mei 1911), dochter van Johannis van der Horst (1795-1858) en Ludgardis van de Kerkhof (1810-1848). Het huwelijk bleef kinderloos.
Al op 32-jarige leeftijd werd hij aangesteld als onbezoldigd rijksveldwachter te Deurne.[1] Ook in zijn volgende woonplaats Bakel bekleedde hij die functie, tot hij in 1886 uit dit ambt ontslagen werd. Een jaar later verhuisden zijn echtgenote en hij naar Gemert, naar de Peel nabij De Mortel.
Willem stond op 15 juli 1884 in het beklaagdenbankje wegens mishandeling van Johannes van de Weijer. De dronken veldwachter zou Van de Weijer met een zeis hebben mishandeld en met de dood hebben bedreigd. Hij werd veroordeeld tot een boete van 12 gulden of 7 dagen hechtenis.[2]
Willem bleef enkele decennia te Gemert wonen. Op 20 april 1911 verkocht hij zijn huis te Gemert aan Christianus Welten. Nog geen maand later overleed Geertruida, Willem's vrouw.
Na de dood van zijn eerste echtgenote hertrouwde Willem op 17 augustus 1911 te Nistelrode met de 31 jaar jongere Johanna Maria (Mie) van Hooft, (Nistelrode 6 februari 1876 - Nistelrode of Veghel 27 juni 1950), dochter van Petrus van Hooft (1835-1894) en Gerardina van Helvoirt (1838-1918).
Willem werd op 68-jarige leeftijd op 31 oktober 1913 vader van een doodgeboren zoon. Zij woonden toen inmiddels in Uden. In 1934 verhuisden Willem, toen al 89 jaar oud, en Mie naar Vorstenbosch, waar Willem tot zijn dood in 1940 op 94-jarige leeftijd zou blijven wonen.
Pleegkinderen[bewerken | brontekst bewerken]
Willem en Mie verzorgden na hun huwelijk niet minder dan 11 pleegkinderen uit Brabant en Zeeland (geboren tussen 1901 en 1928), die om verschillende redenen bij Mie en Willem in huis werden geplaatst:
- Theodorus Gloudemans (Dinther, 8 februari 1901 - Eindhoven 24 juli 1981). Van 1901-1902.
- Christianus Theodorus Hendrikus van den Heuvel, ('s-Hertogenbosch 11 maart 1907). Van 1916-1918.
- Eduard Frans Eugene van Olffen, (Princenhage 5 maart 1909). Van 1920-?.
- Henri M.C. van Olffen, (Princenhage 29 maart 1911 - Toronto (Canada) 30 augustus 1997). Van 1920-1924.
- Julia Maria Landmeter, (Vlissingen 26 november 1918). Van 1923-1933.
- Isabella Pieternella Landmeter, (Vlissingen 11 november 1920). Van 1923-1933.
- Jeannette Landmeter, (Vlissingen 30 april 1924). Van 1927-1935.
- Alfred Leo (Fred) Dewachter, (Duisburg 10 augustus 1919 - Woerden 03 maart 1988). Van 1931-1932.
- Johannes (Jo) Dewachter, (Vlissingen 6 mei 1922 - Terneuzen 14 september 2009). Van 1931-1932.
- Johanna Maria Paulina (Riet) Dewachter, (Vlissingen 27 maart 1926 - Terneuzen 5 september 2007). Van 1931-1935.
- Frederik J. (Frits) van Gemert, (Ginneken 17 april 1928 - 's-Hertogenbosch 30 december 1972). Van 1935-1940.
De exacte reden waarom ze als pleegouders optraden is niet bekend, maar wel weten we dat de omstandigheden waaronder de pleegkinderen leefden, verre van ideaal waren. De laatsten werden midden jaren 'dertig weggehaald bij Willem en Mie. De zwaar gehandicapte Willem kon toen nog nauwelijks voor de kinderen zorgen, Mie keek nauwelijks naar ze om.[3]
Mie hertrouwde een jaar na de dood van Willem met Piet van de Ven (1887-1971). Mie stierf in 1950 in Veghel, Piet in 1971 in Schaijk. Beiden werden begraven op het kerkhof van Vorstenbosch. Alle graven zijn inmiddels geruimd.
| Bronnen, noten en/of referenties |