Wolfsberg (dekzandrug)
De Wolfsberg is de naam van een landschappelijke hoogte in de gemeente Deurne ten zuiden van de middeleeuwse dorpskern. De dekzandrug werd vanaf de Late Middeleeuwen gebruikt als akkercomplex, onderdeel van de zogenaamde Deurnese akker, en is in de tweede helft van de 20e eeuw bebouwd.
Het akkercomplex werd vanaf de jaren zestig van de twintigste eeuw bebouwd met de wijken d'Ekker en de Koolhof, allebei oude toponiemen die verband houden met de oorspronkelijke functie van akker. Het zuidelijk deel van de Deurnese akker, dat we niet meer tot de Wolfsberg mogen rekenen, werd vanaf de jaren zestig bebouwd met bedrijventerrein de Kranenmortel. Op de noordflank van de Wolfsberg stond tussen 1816 en 1926 de Kerkmolen, eigendom van de familie De Smeth. Nu staat daar appartementencomplex Molenberg.
Tussen 2004 en 2008 werd aan de noordflank van de Wolfsberg, ten westen van appartementencomplex Molenberg, het gelijknamige winkelcentrum gebouwd met appartementen en het Cultuurcentrum Martien van Doorne. Daarvoor heeft ook de bebouwing aan de vroegere Wiemel, thans De Wever geheten, deels moeten wijken.
De betekenis van de naam Wolfsberg is slechts gedeeltelijk bekend. Het gedeelte -berg- heeft betrekking op de hogere ligging, van de hoogte in de oksel van de vroegere Hogeweg en de Molenstraat, waar thans de wijk d'Ekker ligt en appartementencomplex Molenberg staat. Of het element -wolfs- werkelijk betrekking heeft op de wolf als diersoort, is onduidelijk.
De naam Wolfsberg wordt vermeld in een akte in het Bossche schepenprotocol van 4 juni 1622. De Deurnenaar Laurens Jan Hendrik Bakermans verkocht toen aan de Bossche koopman Marten Arnt Cornelis van Horenbeeck een erfelijke cijns van zeven gulden, die jaarlijks betaald moest worden alsmen inder Heyliger Kercke singht Letare Jerusalem.[1] Hij stelde daarvoor als onderpand naast andere onroerende goederen ook een stuck ackerlants groot ontrent anderhalf lopensaet gelegen inde pochie van Doorne voorschr., ter plaetsse genoempt opten Wolffsberch, tussen erffenisse Willems Geerartssen, secretaris tot Doerne, ex uno, ende tussen de gemeyne strate ex alio et fine uno, streckende metten anderen eijnde aen erve Niclaes Everts.[2]
| Bronnen, noten en/of referenties |