U steunt de heemkundekring door lid of vriend te worden.
Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis.

Aloijs Servaas Marie Willems (1918-1976)

Uit DeurneWiki, de historische encyclopedie voor groot-Deurne.
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Aloijs Servaas Marie Willems
31.790.jpg
Persoonsinformatie
Volledige naam Aloijs Servaas Marie Willems
Roepnaam Wies
Geboorteplaats Venray
Geboortedatum 24 november 1918
Overl.plaats Deurne
Overl.datum 26 augustus 1976
Partner(s) [[PersoonPartner(s)::Catharina Maria van Deursen (1918-2016)]]
Beroep(en) caféhouder
Ouders van Wies.
Wies op jonge leeftijd.
Foto's: collectie Cato Willems-van Deursen

Aloijs Servaas Marie (Wies) Willems (1918-1976) was vele jaren samen met zijn vrouw Catharina Maria (Cato) van Deursen het gezicht van café Van der Putten aan de Milhezerweg.


Wies was een zoon van landbouwer Leonardus Willems (Venray 1873-1948 Venray) en Johanna Janssen (Broekhuizen 1879-1966 Venray).

Tijdens de zwangerschap van zijn moeder van het twaalfde kind, werden het elfde kind Wies en zijn iets oudere zus als pleegkinderen ondergebracht bij het kinderloze echtpaar Thomas (Tummeske) van der Putten (1877-1956) en Maria (Mie) Weerts (1884-1964) in de Walsberg. Zijn zus keerde enkele jaren later terug naar Venray. Wies bleef hier en groeide op in de Walsberg, waar hij altijd bleef wonen.

Wies huwde in 1944 met Catharina Maria (Cato) van Deursen, (Deurne 10 mei 1918 - Bakel 11 mei 2016), dochter van Theodorus van Deursen (1882-1966) en Antonetta van den Eijnden (1881-1947).

Uit dit huwelijk werden de volgende kinderen geboren:

  1. Theo Willems, (Deurne 1945 - Deurne 28 januari 2023). Hij huwde met Sis Kuijpers.
  2. Netje Willems,
  3. Maria Willems,

In 1945 nam Wies van zijn pleegvader café Van der Putten over. Thomas en Mie gingen bij hem inwonen.

Wies en Cato ontvingen er soms 's morgens om 8 uur al klanten. Boeren die met paard en wagen naar de Boerenbond gingen, stopten er om het paard te laten drinken. In die tijd was een café een echte sociale ontmoetingsplek. Wanneer zondags de laatste mis uit was, kwamen veel mannen naar het café om er een kaartje te leggen en een borreltje te drinken. Het café zat soms zo vol dat er zelfs in de huiskamer werd gekaart.

In 1951 werd er door burgemeester Roefs vergunning verleend voor de bouw van een dans- en vergaderzaal van 175 m² bij het café.

Tijdens de verbouwing in 1952 van de Walsbergse Gerarduskerk fungeerde deze danszaal nog zes maanden als kerk.

In 1972 nam Theo, de zoon van Wies en Cato, samen met zijn vrouw Sis de zaak over.