Catharina Theodora Maria Elfrink (1949-2022)
Catharina Theodora Maria (Catrien) Elfrink (1949-2022) zette zich, ondanks haar ernstige lichamelijke beperking, met volle kracht in als actief lid van de werkgroep documentatie van heemkundekring H.N. Ouwerling en kreeg daarvoor in 2019 een koninklijke onderscheiding.
Catrien werd thuis geboren als een van een drieling: Catrien, Maria en Rikie. De drielinggeboorte na zeven maanden zwangerschap was zo bijzonder dat de Gelderlander, de Telegraaf en de Volkskrant er aandacht aan schonken. De drieling werd onmiddellijk na de geboorte naar het ziekenhuis gebracht en daar de eerste drie levensmaanden verzorgd door zuster Christiana. De zuster kreeg een hechte binding met de drieling. Na drie maanden verzorging in het ziekenhuis, de eerste tijd in de couveuze, mocht de drieling naar huis. Korte tijd later overleed zuster Christiana. Ook drielingzus Rikie overleed vier maanden na de geboorte.
Toen Catrien de leeftijd bereikte dat ze moest leren staan, bleek haar dat niet goed te lukken en kwam ze in de Sint-Maartenskliniek in Nijmegen waar ze haar kleuterjaren doorbracht. Onderwijs op de Mytylschool (regulier onderwijs voor lichamelijk gehandicapte kinderen) ging niet door omdat de gemeente Didam de kosten niet wilde vergoeden. De ouders kregen te horen: "We hebben hier wel een BLO-school".
In 1965 verhuisde het gezin naar 's-Hertogenbosch waar vader Elfrink een aanstelling kreeg als tuinbouwvakonderwijzer aan de Hogere Agrarische School (HAS). Door bemiddeling van diens collega Bremmers, eveneens afkomstig uit Didam, kon Catrien alsnog naar de Mytylschool.
Haar lichamelijke beperkingen verergerden vanaf 1967. Via de Wet Sociale Werkvoorziening (WSW) werkte Catrien van 1967 tot 1980 in het keramische bedrijf Cor Unum (één van hart) in Orthen.
Catrien had zwemmen als hobby. Ze was lid bij zwemclub SVG (Stichting voor gehandicapten), waar ze ook in een wedstrijdselectie zat.
In 1981 verhuisde het gezin naar de Sint-Jozefparochie en kwam Catrien onder behandeling van neuroloog dr. Dijkstra. Die verwees haar in 1990 naar revalidatiecentrum Blixembosch, waar ze van dr. Van Gorcum de diagnose van haar handicap kreeg: infantiele encefalopathie met spastische quadriplegie.
In 1987 was ze een van de deelnemers aan Krea '87 met volksschilderen, vooral met bloemmotieven en dan speciaal op de wijze waarop dat in Assendelt en omgeving werd ontwikkeld.
In 1996 verhuisde ze naar verzorgingshuis De Nieuwenhof.
Catrien kreeg op 17 april 2019 met de uitreiking door burgemeester Hilko Mak van de onderscheiding als lid in de Orde van Oranje-Nassau welverdiende erkenning voor het vele werk dat ze in de loop der jaren voor de heemkundekring verzette. Zij verzorgde met name het leeuwendeel van de transcripties van de moeilijk leesbare handgeschreven memoires van Toon van Dam.