De Hel van Watenstedt: verschil tussen versies
k (hernoemde De Hel van Waterstedt naar De Hel van Watenstedt) |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 30: | Regel 30: | ||
De | De schrijfster [[Heidi Geven]] draagt het boek op aan Ad en Falk Crommentuijn, de zoon en kleinzoon van Arie Crommentuijn. | ||
In het boek wordt op aangrijpende wijze verteld over de ontberingen die Arie Crommentuijn moest | In het boek wordt op aangrijpende wijze verteld over de ontberingen die Arie Crommentuijn moest ondergaan vanaf het moment dat hij - samen met 142 andere Helenaveners - op 8 oktober 1944 werd opgepakt tot zijn terugkomst in Helenaveen op 11 mei 1945. Van zijn opgepakte dorpsgenoten overleefden 23 hun verblijf in Duitsland niet. | ||
Arie was 7 dagen per week tewerkgesteld bij de Reichswerke Hermann Göring en verbleef daarbij in Lager 6 van Kamp Watenstedt, een half uur lopen van de fabrieken. Het boek geeft een helder beeld van de mensonterende omstandigheden waaronder de dwangarbeiders moesten leven en werken. | Arie was 7 dagen per week tewerkgesteld bij de Reichswerke Hermann Göring en verbleef daarbij in Lager 6 van Kamp Watenstedt, een half uur lopen van de fabrieken. Het boek geeft een helder beeld van de mensonterende omstandigheden waaronder de dwangarbeiders moesten leven en werken. | ||
Versie van 27 mei 2015 23:00
| De Hel van Watenstedt | ||||
| ||||
| Auteur | Heidi Geven | |||
| Voorwoord | Heidi Geven | |||
| Kaftontwerper | Emily van de Wiel | |||
| Onderwerp | Dwangarbeid in Duitsland | |||
| Genre | Tweede Wereldoorlog | |||
| Uitgegeven | 2013 | |||
| Pagina's | 143 | |||
| ISBN | 978-90-9027371-6 | |||
| ||||
In het boek De Hel van Watenstedt vertelt Arie Crommentuijn uit Helenaveen over zijn ervaringen als dwangarbeider in Duitsland tijdens de Tweede Wereldoorlog na de Grote Kerkrazzia in oktober 1944.
De schrijfster Heidi Geven draagt het boek op aan Ad en Falk Crommentuijn, de zoon en kleinzoon van Arie Crommentuijn.
In het boek wordt op aangrijpende wijze verteld over de ontberingen die Arie Crommentuijn moest ondergaan vanaf het moment dat hij - samen met 142 andere Helenaveners - op 8 oktober 1944 werd opgepakt tot zijn terugkomst in Helenaveen op 11 mei 1945. Van zijn opgepakte dorpsgenoten overleefden 23 hun verblijf in Duitsland niet.
Arie was 7 dagen per week tewerkgesteld bij de Reichswerke Hermann Göring en verbleef daarbij in Lager 6 van Kamp Watenstedt, een half uur lopen van de fabrieken. Het boek geeft een helder beeld van de mensonterende omstandigheden waaronder de dwangarbeiders moesten leven en werken.
Arie Crommentuijn overleed enkele maanden voor het verschijnen van het boek.