U steunt de heemkundekring door lid of vriend te worden.
Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis.

Eigenschap:TR poi omschrijving

Uit DeurneWiki, de historische encyclopedie voor groot-Deurne.
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Dit is een eigenschap van type Tekst.

Showing 20 pages using this property.
A
In het wegdek bevind zich het restant van een z.g. “asperges”-wegversperring, aangelegd in 1938 door het Departement van Defensie. Deze was bedoeld om de doortocht van voertuigen en tanks te belemmeren tijdens de Tweede Wereldoorlog. De weg werd afgesloten met ijzeren of betonnen palen, die diep in betonnen kokers in de weg werden geplaatst en ongeveer anderhalve meter schuin boven de grond uitstaken. De goed ingelichte Duitsers echter gaven de lokale smid opdracht deze palen weg te slijpen.  +
B
Drie generaties Van Baars hadden vanaf 1894 de leiding in 'Hotel Van Baars', nu 'Restaurant Herberghe in de Heerlyckheid'. Bij het hotel was ook een brandstoffenhandel. De hardstenen stoep voor de ingang is nog afkomstig van het bordes van het oude raadhuis van Deurne. In de tuin van Hotel Van Baars werd in 1924 een muziekkiosk gebouwd, waar het gemengd (!) publiek naar de muziekuitvoeringen kon kijken.  +
De bioscoop Bio-Vink werd in 1941 opgericht door Piet Vink, een toneelspeler en exploitant van een reizende schouwburg. Hij kreeg financiële steun van Hub van Doorne. Voordien was hier zaal Scala, waar de eerste toneel- en muziekvoorstellingen met gemengd publiek gegeven werden. De bioscoop werd later geëxploiteerd door de bekende Deurnese journalist Peter Vink. De komst van televisie en later video betekende het einde van de bioscoop. Het gebouw is ontworpen door Jos Deltrap.  +
C
Dit café werd in 1940, vlak voor het begin van de Tweede Wereldoorlog, overgenomen door de huisschilder Janus Timmers. Daarvóór heette het café Van Griensven, eigendom van Peer van Griensven die ernaast een winkel in ijzerwaren had. Het café zelf werd gedreven door zijn zuster Janske. Later nam schoonzoon Jan Thielen het café van Janus Timmers over. Na de overname door de familie Van Hooff ging het café In den Sleutel heten.  +
D
De familie Van Doerne woonde aanvankelijk op het Cranendonks leengoed Ter Vloet in het Kerkeind. Mogelijk is ze in de late middeleeuwen, als meiers van Echternach, in de invloedsfeer van de hertog van Brabant gekomen, waarvoor ze beloond werd met (lagere) heerlijkheidsrechten. Rond 1380 trok de familie naar het nieuw gebouwde Klein Kasteel en de watermolen, die later in handen kwamen van de gelieerde familie Van Wittenhorst. De bekende Deurnenaar Huub van Doorne stamt hier overigens niet van af.  +
G
Het Gemeentelijk Veenbedrijf ging in 1895 van start. De gemeente Deurne en Liessel was toen al bijna 20 jaar bezig met commerciële vervening. Aanleiding tot de oprichting van het Veenbedrijf was de aankoop van de leegstaande fabrieken van de firma Steegh en Esser, die tot dan een 10-jarige concessie voor turfwinning van de gemeente had. Wouter Kortooms, de vader van schrijver Toon, was directeur van het Gemeentelijk Veenbedrijf. Het Veenbedrijf maakte Deurne tot een miljoenenparadijs.  +
Herberg De Gouden Leeuw, voorheen De Roode Leeuw, was een van de oudste en voornaamste herbergen van Deurne. Al in de 16e eeuw woonde er notaris en kastelein Gerard Nouts. Rond 1787 werden hier door de Deurnese notabelen de patriottische kranten gelezen en over de politiek gediscussieerd. Hier was nog enige tijd de drogisterij "De Gouden Adelaar" van Jeanette Peerbooms-Janssens gevestigd. In 1933 moest de oude herberg plaatsmaken voor het Deurnese modemagazijn De Zon.  +
Rond 1910 was hier café Van Griensven gevestigd. In het naastgelegen pand (Plein 5) had Hein van Griensven zijn sigarenfabriek. Nadat de fabriek failliet gegaan was, vertrok Hein van Griensven uit Deurne en vestigde Harry Goossens zich hier. Rond 1957 verkocht hij het pand aan zijn naamgenoot Harrie Goossens (van Hotel Goossens) en kwam de exploitatie van dit café in handen van het echtpaar Coba en Cor Zeegers uit Breda. Zij noemden het café ''De Toerist''.  +
Het Groot Kasteel werd kort vóór 1397 gebouwd in opdracht van een telg uit het geslacht Van Doerne. In 1508 verwierf de kasteelheer de heerlijke rechten, en vanaf dat moment werd het kasteel de residentie van de heren van Deurne. Eerder was het Klein Kasteel dat, waar een andere tak van dezelfde familie woonde. Vanaf 1759 werd het kasteel bijna twee eeuwen lang bewoond door de in 1772 in de adelstand verheven familie De Smeth. Zij hebben ook het huidige park in Engelse landschapsstijl laten aanleggen. Op zondag 24 september 1944 werd het kasteel door de Engelsen in brand geschoten om de aanwezige Duitsers te verdrijven. In de kasteelruïne is nu jongerensociëteit Walhalla gehuisvest.  +
H
Het Haageind is de oude verbindingsweg tussen het kasteeldomein en de kerk. Deze weg, die de boeren vroeger naar de watermolen leidde, was al vroeg omzoomd door meerdere boerderijen. Ook waren er herbergen gehuisvest, zoals De Verkeerde Wereld, bekend van het gelijknamige boek, en diens opvolger de Prins van Oranje. Tot de tweede helft van de 20e eeuw was het Haageind onderdeel van de doorgaande route Helmond-Deurne-Venraij. In 1948 gingen hier bij een grote brand vele huizen in vlammen op.  +
Deze langgevelboerderij werd in 1904 gebouwd. De boerderij die daarvoor op deze plaats stond was tevens herberg. Deze brandde in mei 1904 tijdens Deurne kermis af. Hier stond vroeger herberg "De prins van Oranje", ook wel kortweg "De Prins" genoemd. Ook was dit de plek waar Otto de Visschere in 1651 zijn herberg "Die Verkeerde Weereldt" had. Mr. Roothaert schreef met die titel een historische roman over het Deurne van die dagen.  +
Het Dinghuis is een oorspronkelijk 16e eeuw gebouw op, en een organisch element van, het kasteeldomein. Het was vroeger de vergaderplaats van de dingbank, de plaatselijke rechtbank. Mogelijk stond hier vanaf eind 14e eeuw het neerhuis dat bij het kasteel hoorde. Het gebouw werd in 1963 grondig gerestaureerd en vernieuwd. Daarna was hier gedurende 13 jaar het Museum Dinghuis gevestigd, de voorloper van De Wieger. Het gebouw werd tot 2012 gebruikt door de Vrije Akademie Deurne. Vanaf 2018 is er horeca in gevestigd.  +
Het Klein Kasteel, ook wel Oud Huis of Oud Kasteel genoemd, werd vóór 1383 gebouwd en is daarmee de oudste woning van Deurne. Het centrale en oudste gedeelte is de vierkante donjon, die diende als residentie van de heer van Deurne. Het Oud Huis was, samen met de watermolen, een leengoed van de heren van Cranendonck. Het huis werd merendeels bewoond door de plaatselijke bestuurlijke elite. De kunstenaars Otto van Rees en Pieter Wiegersma woonden en werkten hier.  +
Sinds 1694 is deze kasteelboerderij als pachthoeve van de Deurnese kasteelheer in gebruik. Het huidige gebouw dateert van 1804 of werd verbouwd in dat jaar, zoals de jaarankers aangeven. Dit rijksmonument vormt samen met het kastelencomplex, het Dinghuis en de watermolen één fraai en uniek geheel. Een van de laatste pachters van de baron was Sander Sukkel en daarom werd het pand ook wel ' 't Sukkelenhuis' genoemd.  +
Café Haldermans was gevestigd in het in 1912 door August Peerbooms gebouwde trapgevelpand. De familie Peerbooms zelf woonde toen nog in de ''De Gouden Leeuw''. Cafébeheerder was Sjang Haldermans. Het café werd vooral bezocht door jagers. Het pand had grote ramen, 't was er licht en had zodoende minder sfeer dan de gemiddelde Deurnese taveerne. In 1934 ging Peerbooms zelf in het pand wonen en werd er de drogisterij gevestigd. Sjang Haldermans verhuisd naar het pand op de hoek van het Postpaadje.  +
Het heemhuis, een gemeentelijk monument, werd in 1906 in opdracht van de koetsier en herbergier Laurens Lutters gebouwd als herberg. Tot kort voor de Tweede Wereldoorlog functioneerde het ook als zodanig. Later was het woonhuis. Het pand wordt vanaf 1988 door de eigenaar in gebruik gegeven aan de Heemkundekring. Het interieur is grotendeels in de originele toestand gebleven of daarnaar teruggebracht. In de tuin kan het aloude beugelspel beoefend worden.  +
De Heitrakse Peel is een natuurgebied van 78 hectaren dat deel is van de Deurnese Peel en daarmee ook onderdeel uitmaakt van een Europees netwerk van natuurgebieden: Natura2000 . Het van nature voedselarme gebied heeft veel te lijden gehad stikstofdepositie, de aanleg van de snelweg (geluids- en rusthinder), verdroging (berkenbosvorming), en peelbranden (verdwijning hoogveen).  +
De Helenavaart is genoemd naar Helena Panis, de vrouw van Jan van de Griendt. Het kanaal werd in 1853 gegraven voor de afvoer van turf vanuit de zogenaamde wijken via de Noordervaart naar de Zuidwillemsvaart. De terugkerende schepen voerden stadsvuil als mest aan. Later werd het kanaal in noordelijke richting verlengd om aansluiting te krijgen met de Halte Helenaveen. Tot na de Tweede Wereldoorlog werd het kanaalwater door de aanwonenden als drinkwater gebruikt.  +
Deze voormalige protestantse pastorie is het geboortehuis van de bekende zangeres en domineesdochter Aaltje Noordewier-Reddingius (1868). Het pand werd in 1823 gebouwd. Zo'n 50 jaar later werd het grondig verbouwd en kwam er een verdieping op. Na een renovatie en uitbreiding in 1985 werd in dit gebouw de Deurnese muziekschool gehuisvest. Het beeld ''De harpspelende Orpheus'' door de Vlierdense kunstenaar Frans Jacobs werd bij de 100ste geboortedag van Aaltje Reddingius onthuld.  +
De Nederlands-Hervormde Kerk werd gebouwd rond 1816 door de Deurnese aannemers Pieter van de Mortel (metselwerk voor 387 gulden) en Adriaan van de Mortel (timmerwerk voor 531 gulden). In 1817 kreeg de kerk de preekstoel uit de Bakelse kerk. De eigen ommuurde begraafplaats is van 1863. Bijzonder is het baar- of lijkenhuisje (1843) en de Joodse begraafplaats als enclave binnen dit kerkhof. In de kerk is een speciale bank voor de heer van Deurne, met het wapen van de familie De Smeth van Deurne.  +

1 gerelateerde entiteit weergegeven.