Gerardus Henricus van Ooij (1930-2017)
| Grard van Ooij | ||
| Persoonsinformatie | ||
| Volledige naam | Gerardus Henricus van Ooij | |
| Roepnaam | Grard | |
| Geboorteplaats | Deurne | |
| Geboortedatum | 14 februari 1930 | |
| Overl.plaats | Liessel | |
| Overl.datum | 11 augustus 2017 | |
| Partner(s) | Henrica Francisca van der Putten (1931-2016) | |
| Beroep(en) | landbouwer | |
Gerardus Henricus (Grard) van Ooij (1930-2017) was een getalenteerde ruiter.
Grard was de oudste zoon in een gezin van elf kinderen van de landbouwer Harrie van Ooij (1902-1991) en zijn eerste vrouw Anna Maria (Miet) Bennenbroek (1902-1944).
Hij huwde op 19 september 1956 met Henrica Francisca (Riek) van der Putten, (Deurne 25 november 1931 - Liessel 14 april 2016), dochter van de landbouwer Johannes van der Putten (1893-1979) en Johanna Maria van den Heuvel (1896-1977).
Uit dit huwelijk werden twee kinderen geboren:
- Miep,
- Henny,
In 1956 nam het echtpaar Van Ooij-van der Putten in Liessel de boerderij over van Nelis Janssen aan de Snoertsebaan 4.
Grard werd al vroeg ontdekt als een getalenteerde ruiter, die vanaf het moment dat hij de hippische sport ontdekte de aandacht op zich wist te vestigen. Pastoor Van Dinter uit Deurne adviseerde hem cursussen te gaan volgen.
Binnen de hippische sport werd hij een zeer getalenteerde paardenman genoemd. Grard ontwikkelde hij zich snel als ruiter. Hij werd voorman, commandant, jurylid, en een veelgevraagde adviseur. Aanvankelijk alleen lokaal maar door zijn alsmaar groeiende kennis en inzicht werd hij steeds meer bekend.
Hij bekleedde vele bestuursfuncties in de paardensport en aanverwante disciplines, niet alleen plaatselijk maar ook op regionaal, provinciaal en landelijk niveau. Hij was onder andere de oprichter van de regionale Ponyvereniging kring Helmond.
Het huwelijk tussen Riek van der Putten en Grard van Ooij was het gevolg van het feit dat ze beiden een oogje hadden op hetzelfde paard. Dat zorgde er uiteindelijk voor dat ze ook een oogje op elkaar kregen. Ze trouwden in 1956.
Riek van Ooij-van der Putten was in haar jonge jaren een goede amazone. Niet alleen de liefde voor paarden heeft dus lang stand gehouden. Allebei waren ze eens Brabants kampioen. De paardensport speelt al vanaf 1945 een belangrijke rol in hun leven. Vanaf 1946 was Grard lid van rijvereniging Rust Roest in Deurne. Direct na de oorlog, toen het verenigingsleven hervat werd, was hij de jongste springruiter op het Brabantse kampioenschap in Gilze en Rijen. Hij werd vijf keer kampioen met rijvereniging Rust Roest in de discipline dressuur. Hij was vier keer winnaar van Crosscountry in Deurne. Hij werd in Roosendaal nationaal kampioen dressuur op vier verschillende paarden.
In 1958 werd hij lid van de Liesselse rijvereniging In Vriendschap Trouw. In 1966 was hij mede-oprichter van ponyclub De Trouwe Vriendjes in Liessel en bleef daar tot 1970 als bestuurslid en instructeur.
Vanaf 1970 verzorgde Grard ruim twintig jaar lang cursussen voor commandant, instructeur en juryleden.
In een trofeekast staan ontelbare bekers en oorkondes die herinneren aan zijn hippische successen. Ook plakboeken vol met krantenknipsels en foto’s herinneren aan zijn gloriejaren.
In 1993 ontving hij de eremedaille in goud in de Orde van Oranje-Nassau en de gouden speld van de NKB bij het vijfentwintigjarig bestaan van Ponyvereniging kring Helmond waarvan hij medeoprichter was.
In 1995 ontving hij bij het bereiken van de 65-jarige leeftijd de sportmedaille van het jaar voor zijn inzet voor de paardensport in het algemeen.
Een echte supporter en zijn grootste fan was Hub van Doorne, die nagenoeg alle wedstrijden bijwoonde waaraan Grard deelnam.
Behalve in de hippische sport was hij jarenlang lid van gemengde zangkoor Sint-Willibrord, later zangvereniging Una Sono. Vanaf 2000 was hij tevens lid van het ouderenkoor De Peelzangers.
Daarnaast maakte Grard van Ooij zich ook nog op andere gebieden verdienstelijk voor de gemeenschap ondermeer als bestuurslid van de Levensschool, van de Varkensfokvereniging Liessel en van de Stichting Evenemententerrein Deurne. Ook voor Polen zette hij zich bijzonder in als organisator van voedsel- en hulpgoederentransporten.