Helmondsingel (straat)
Foto beschikbaar gesteld door Toon Prinssen
De Helmondsingel is een onderdeel van de verbindingsweg tussen Venray en Eindhoven (N270) en verloopt in Deurne deels via een oud tracé (Zandbosweg) en deels via een eind jaren 50 en begin jaren 60 van de twintigste eeuw nieuw aangelegd tracé tussen de Langstraat en de aantakking met de oude Zandbosweg.
Als men over de Helmondsingel van Deurne naar Helmond rijdt passeert men de gemeentegrens ter hoogte van de brug over de Oude Aa. Vroeger moest men dan nog door twee andere gemeenten voordat men in Helmond was. De in 1926 opgeheven gemeente Vlierden strekte zich nog uit tot even ten noorden van de Helmondsingel en verderop kwam men over Bakels grondgebied dat doorliep tot aan de oude dorpskern van Brouwhuis.
De grens tussen Vlierden en Deurne ten noorden van de Helmondsingel werd gevormd door een grote vijver: Elskensweijer, ook wel Elschotsweijer. Deze visrijke vijver, die rond 1490 door de heren van Helmond voor 150 karpers per jaar werd verpacht, is nog lang in bezit geweest van de zusters van Binderen.
Voor de geschiedenis van de verbindingsweg Deurne-Helmond is 1859 een belangrijk jaar. Toen werd deze namelijk voor het eerst verhard en wel door Jan van de Griendt, de grondlegger van het dorp Helenaveen. Van de Griendt hield zich behalve met peelontginning ook onder meer bezig met steenbakken en aanleg van wegen. Deze verharding kostte ruim 38.000 gulden en om daarvan iets terug te verdienen werden door de provincie tussen Deurne en Helmond een aantal tolposten ingesteld. Tolpost nummer 6 was bij de Raaksche Hoef, waar Peter van Dijk al tenminste vanaf 1852 een herberg had. Hij pachtte rond 1867 deze tol voor zo'n 75 gulden per jaar.
Vroeger stonden de galg dikwijls aan een doorgaande weg, dicht bij de dorpsgrens. De bezoekende vreemdeling werd daarmee gewaarschuwd: denk erom, als je je in ons dorp misdraagt loop je kans hier te komen hangen! Ook aan de weg naar Helmond stond zo'n galg, iets ten oosten van de toegang naar het Buntven. Het bekendst is de terechtstelling van een viertal landlopers, twee mannen en twee vrouwen, op 30 december 1743 die duizenden nieuwsgierigen trok. Een vijfde vagebond, die het loodje al gelegd had voor de executie kon plaatsvinden, werd voor straf ónder de galg begraven. De galg is ondertussen al lang verdwenen.
In 1928 werd op het punt waar de Helmondsingel en de Helmondseweg samenkomen een kruisbeeld geplaatst. Na vernieling werd het in 1997 vervangen door het huidige keramische kruisbeeld van de hand van de kunstenaar Bart Jansen uit het Gelderse Haalderen. Het gedeelte van de Helmondsingel tussen het kruisbeeld en de stoplichten bij de Binderendreef was vroeger gewoon het verlengde van de Zandbosweg en droeg ook die naam. Zoals nog fraai te zien is als men vanaf Helmond komt was deze weg georiënteerd op de Deurnese kerktoren. Op het inmiddels verdwenen adres Helmondsingel 42 woonde vroeger eenzaam in de bossen in een ondertussen verdwenen Wehrmachtshuisje een vrouw die zich voorstelde als mevrouw Barten-Lemmens en als vrouw van een ambtenaar, maar die bij de Deurnese mensen beter bekend stond als juffrouw Kip. Op Helmondsingel 40 staat bij de ingang van het Zandbos de voormalige witte boswachterswoning.
Vóór de aanleg van de Helmondsingel, die eind jaren 50 begon met de bouw van het viaduct van Walsberg nabij het Groot Kasteel, moest al het doorgaand verkeer van Venray naar Helmond zich door het centrum van Deurne wurmen.
De eeuwenoude Keizerstraat werd door de Helmondsingel doorsneden.
De voltooiing van het tracé ten westen van de kruising met de Bakelseweg werd lange tijd opgehouden door moeizame onderhandelingen met één van de grondeigenaren.
De Helmondsingel geldt als een gevaarlijke weg, waar veel dodelijke verkeersongevallen plaatsvonden. Triest hoogtepunt was het ongeval van 19 maart 2018 waarbij vijf Roemenen na een frontale botsing dodelijk verongelukten.
Bronnen, noten en/of referenties
|