Hemelrijkseweg 13
De bewoningsgeschiedenis van het adres Hemelrijkseweg 13 in Walsberg gaat terug tot 1860.
Een grote hoeveelheid heide en veengrond werd door de gemeente Deurne en Liessel verkaveld en op 27 oktober 1860 aan particulieren verkocht, waarmee de gemeentekas met 10.561,50 gulden werd gespekt. Een van de kopers was Jan Bastiaans. Hij kocht toen van de gemeente 1.66.60 hectare grond, stichtte daarop een huis met stal en ontgon de grond. Het huis met erf werd kadastraal H 1232.
Op 4 mei 1878 verkocht Bastiaans het geheel voor 1000 gulden aan Gerard Altink. Van de koopsom ontving de verkoper uit handen van de koper 600 gulden en de resterende 400 gulden bleef Altink schuldig als hypotheek, tegen 4 procent rente, op het aangekochte goed.[1]
Na het overlijden van Altink en zijn vrouw verkochten de voogden over de nog minderjarige kinderen Altink het goed op 16 april 1890 voor 640 gulden aan Cornelis van Rooij.[2] Op 21 juli 1899 werd het huis door de bliksem getroffen, waarbij een scheur in een muur kwam en de aardappelschillende vrouw Van Rooij met de schrik vrijkwam..[3]
Op 22 mei 1900 liet Cornelis van Rooij zijn huis met de grond openbaar verkopen in de herberg van Martinus van de Kerkhof. Het geheel werd toen voor 549 gulden verkocht aan Louis van de Mortel.[4] Die verhuurde het huis, met adres Langstraat A.100, later A.97 aan Johannes van den Broek en zijn gezin. Louis van de Mortel verkocht op 25 mei 1903 de boerderij met de grond voor 900 gulden aan Johannes van den Berkmortel. die er zelf ging wonen.[5]
Johannes van den Berkmortel verkocht het boerderijtje op 26 maart 1910 voor 900 gulden aan veenarbeider Willem van den Broek.[6] Die nam op 3 april 1916 bij de Boerenleenbank een hypotheek van eveneens 900 gulden op zijn huis.[7]
Rond 1920 werd Johannes van den Heuvel de nieuwe eigenaar van het boerderijtje. Voor verbreding van de Goorweg verkocht hij een gedeelte van de percelen H 1232 aan de gemeente en wijzigde zijn huis en erf in H 4806, later H 4850. Op 25 januari 1922 verkocht Van den Heuvel het huis met 1.11.75 hectare grond voor 3.000 gulden aan de Gemertse landbouwer Willem van Eijk.[8] Het adres wijzigde in D.95, later D.75.
Rond 1937 werd het burgerlijk armbestuur van Deurne eigenaar en die instelling verkocht het in of kort voor 1953 aan de weduwe Van Broek-Kusters.Het adres wijzigde per 1 januari 1955 van D.75 in Hemelrijkseweg 13. In 1961 werd haar zoon Piet van den Broek de eigenaar. Door de ruilverkaveling wijzigde het onroerend goed kadastraal in V 349.
Bronnen, noten en/of referenties
|