U steunt de heemkundekring door lid of vriend te worden.
Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis.

Henricus Geurtjens (1875-1957)

Uit DeurneWiki, de historische encyclopedie voor groot-Deurne.
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Hein Geurtjens
00.028.JPG
Persoonsinformatie
Volledige naam Henricus Geurtjens
Roepnaam Hein
Geboorteplaats Deurne
Geboortedatum 5 juni 1875
Overl.plaats Tilburg
Overl.datum 22 december 1957
Beroep(en) missionaris, schrijver, dichter
Bidprentje NBA
Hein Geurtjens op jonge leeftijd

Henricus (Hein) Geurtjens (1875-1957) was een Deurnese priester en missionaris die als dichter en publicist naam maakte.

Afkomst[bewerken | brontekst bewerken]

Hij werd in Deurne aan de Visser geboren als zoon van koster en klompenmaker Antonius Geurtjens (1833-1886) en Elisabeth Wagemans (1839-1897). Hij had drie zussen maar slechts één zus, Anna Geertruida Geurtjens (1877), bereikte de volwassen leeftijd. Zijn vader stierf toen hij elf jaar oud was.

Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Als twaalfjarige begon hij aan zijn priesteropleiding bij de missionarissen van het H. Hart in Tilburg. In 1891 werd zijn klas overgeplaatst naar Chezal-Benoît te Frankrijk. Vanaf 1895 studeerde hij te Antwerpen, Hij werd op 5 augustus 1900 priester gewijd.

Hij mocht een jaar lesgeven op het Tilburgs Missiehuis waarna hij redacteur werd van de annalen. Hij was aanvankelijk van 1903 tot 1916 missionaris van de congregatie van het Heilig Hart op de Kei-eilanden te Namar, te Oewat en te Langgur. Van 1916 tot 1920 was hij reispastor van Fordate op de Taninbar-eilanden. Van 1921 tot 1932 was hij in Nieuw-Guinea werkzaam onder de Papoea’s, waarbij hij nog volledig onbekende stammen ontdekte en onbekende gebieden bezocht en daarover veel publiceerde. Beroemd is zijn Spraakkunst van de Marindinese Taal.

Hij had een taai gestel. Zo opereerde hij zelf zijn gewonde knie in het oerwoud.

Voor zijn werk werd hij op 23 juni 1925 benoemd tot ridder in de Orde van Oranje-Nassau. In 1932 kwam hij terug naar Tilburg en maakte hij zich in Tilburg verdienstelijk als conservator van het Volkenkundig Missiemuseum. Hij werkte mee aan de Katholieke Encyclopedie waarvoor hij op 5 juli 1950 werd benoemd tot officier in de Orde van Oranje-Nassau. Hij was ook lid van het Thijmgenootschap.

Vanaf 1934 werkte hij ook voor het woonwagenkamp in Tilburg. Dit woonwagenkamp ligt aan de, in 1960 naar hem genoemde, Pater Geurtjensweg. Tevens zette hij zich in voor verweesde jeugd.

Hein stierf op 22 december 1957 aan de complicaties van een maagoperatie.

Publicaties[bewerken | brontekst bewerken]

Hij publiceerde meerdere cultureel-antropologische werken:

  • Uit een vreemde wereld (1921)
  • Onder de Kaja-Kaja’s van Zuid Nieuw-Guinea (1933)
  • Op zoek naar oermenschen (1934)
  • Zijn plaats onder de zon (1941)
  • Oost is Oost en West is West (1946)

Hij stelde ook woordenboeken samen:

  • Woordenlijst der Keieesche taal (1921)
  • Keieesche legenden (1924)
  • Marindeneesch-Nederlandsch Woordenboek (1932).

Onderscheidingen[bewerken | brontekst bewerken]


Bronnen, noten en/of referenties