U steunt de heemkundekring door lid of vriend te worden.
Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis.

Huize St. Willibrordus (Blasiusstraat)

Uit DeurneWiki, de historische encyclopedie voor groot-Deurne.
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Huize St. Willibrordus
25.966.jpg
Huize St. Willibrordus
Locatie Blasiusstraat 4, Zeilberg
Gereed 1914
Opening juni 1914
Sluiting 1960
Bouwstijl Blokvormig / Afgeplat schilddak
Bouwkosten 29.940 gulden (met de school)
Monument status Rijksmonument
Technisch
Verdiepingen Twee lagen
Bouwpartners
Architect Caspar Franssen
Eigenaar Parochie van de Heilige Willibrord
Aannemer Jac. de Vries, Nuenen
Deel van het interieur van de kapel in Huize St. Willibrordus in Zeilberg. Foto collectie Zrs Franciscanessen S.F.I.C in Veghel
Tekening van Huize St. Willibrordus in Zeilberg. Ter beschikking gesteld door archief van Zrs Franciscanessen S.F.I.C in Veghel
Op de foto het versierde Huize St. Willibrordus in 1939 met met links daarnaast de lagere meisjesschool / kleuterschool

Huize St. Willibrordus maakt sinds juni 1914 onderdeel uit van het parochiële centrum van Zeilberg, is een voormalig rk klooster en evenals de Sint-Willibrorduskerk en de pastorie, ontworpen door de Roermondse architect Caspar Franssen.


Inleiding[bewerken | brontekst bewerken]

Omdat Zeilberg ver van de Deurnese kern gelegen was probeerde men al vanaf 1895 een eigen parochie te krijgen. Pas in 1912 kreeg het kerkbestuur van Deurne-centrum toestemming voor het stichten van de Sint-Willibrordusparochie. In 1913 werd de kerk met pastorie gebouwd onder leiding van de beroemde architect Caspar Franssen. Begin 1913 werd door aannemer Jac. de Vries uit Nuenen een bouwvergunning aangevraagd voor de bouw van het liefdehuis met school. Na afspraak van voorwaarden werd op 17 juli 1913 de bouwvergunning afgegeven.

De kosten bedroegen 29.940 gulden. Bij dit klooster, of liever liefdehuis (of liefdegesticht), het diende niet ter 'afzondering', maar voor de huisvesting van de Zusters Franciscanessen uit Veghel die als onderwijzeressen werkten aan de meisjesschool die tegelijkertijd werd gebouwd.

Naamgeving[bewerken | brontekst bewerken]

Zoals op de tekening hiernaast te zien is werd het gebouw bij ingebruikname “Huis vd H. Willibrordus” genoemd. Gaandeweg, en om nog onbekende redenen, is men in Deurne, Zeilberg en Veghel het gebouw echter ook "Huis vd H. Franciscus" gaan noemen. In de jubileumboeken bij het 100- en 150 jarig bestaan van de congregatie in Veghel heet het gebouw het "Huis vd H. Willibrord". In het archief van de congregatie zijn echter vanaf 1923 ook documenten terug te vinden waarin dit gebouw "Huis vd H. Franciscus" genoemd wordt. Zo staat er bijvoorbeeld bij de persoonsgegevens van zuster Alexandri vermeld dat ze van 29 augustus 1934 tot 1 september 1936 als Aspirant in het "Huis vd H. Franciscus" in Zeilberg gewoond heeft. In het bevolkingsregister van Deurne, 1918-1939 “Gestichten en Dienstboden” werden bewoners van het huis door de gemeenteambtenaren geregistreerd onder de naam "St. Franciscus-gesticht", zie: bevolkingsregister van Deurne 1918-1939 “Gestichten en Dienstboden” (Inv.nr. 45)

Hier een overzicht van de overige Zusters Franciscanessen die in Huize St. Willibrordus in Zeilberg woonden

Architectonische beschrijving[bewerken | brontekst bewerken]

Het kloostergebouw dat gelegen is aan de Blasiusstraat 4 telt twee bouwlagen en heeft een rechthoekige plattegrond. Het afgeplatte schilddak is gedekt met lei in Maasdekking. De gevels zijn gemetseld in baksteen en gedecoreerd met strengpersstenen motieven onder de hardstenen vensterdorpels. De voorgevel heeft een strakke symmetrische opzet met eensteens middenrisaliet, met in een ondiep portiek een kussenpaneel-vleugeldeur met geometrisch ingedeeld bovenlicht, gevat in een hardstenen omlijsting. Boven het portiek is in de risaliet een venster aangebracht, dat dezelfde roedenverdeling heeft als de overige vensters: een openslaand venster met achtdelig bovenlicht. De risaliet wordt aan beide zijden, zowel op de begane grond als op de etage, geflankeerd door een tweetal vensters, die een indeling hebben conform het venster in de risaliet. De gevel is aan de bovenzijde afgezet met een gepleisterd fries, overgaand in de gootlijst. Tegen het dakschild boven de risaliet staat een bakstenen dakkapel met natuurstenen wangen, deklijst en rondboogblindnis, waarin een beeld van de H. Franciscus geplaatst is. Aan weerszijden van deze kapel staan twee houten dakkapellen, alle voorzien van een pediment.

De zijgevels zijn onregelmatig geleed met bakstenen lisenen. Tegen het oostelijke en westelijke dakvlak zijn hoge schoorstenen aangebracht. De achtergevel heeft openslaande deuren en op de verdieping een kruisvenster. Tegen de achtergevel staat een uitbouw onder zadeldak, met vlechtingen in de topgevel, en een tweelaags uitbouw onder platdak.

Bron[bewerken | brontekst bewerken]

  • Archief Zrs Franciscanessen SFIC Veghel
  • Boek: Alphen, Quirinus van, Ter Liefde Gods, De geschiedenis van de congregatie der zuster Franciscanessen van de onbevlekte Ontvangenis der H. Moeder Gods te Veghel (Veghel 1944)
  • Archief Hans Wellink