U steunt de heemkundekring door lid of vriend te worden.
Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis.

Marinus Cornelius van de Ven (1907-1998): verschil tussen versies

Uit DeurneWiki, de historische encyclopedie voor groot-Deurne.
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Geen bewerkingssamenvatting
(8 tussenliggende versies door 4 gebruikers niet weergegeven)
Regel 1: Regel 1:
{{Infobox persoon
{{Infobox persoon
| naam          = Marinus van de Ven
| naam          = Marinus van de Ven
| foto          = [[Bestand:24.279.jpg|180px]]
| foto          = [[Bestand:29.158.jpg|200px]]  
| tekst          = Foto: collectie Boerenbond
| tekst          = Foto: collectie mevr. Smits-Derks   
| volledige naam = Marinus Cornelius van de Ven
| volledige naam = Marinus Cornelius van de Ven
| roepnaam      =  
| roepnaam      =  
Regel 12: Regel 12:
| beroep(en)    = geestelijke
| beroep(en)    = geestelijke
}}
}}
'''Marinus Cornelius van de Ven (1907-1998)''' was van 1947 tot 1975 pastoor van de [[Sint-Gerardus Majellaparochie]] in [[Walsberg]].
[[Bestand:08.313.jpg|180px|thumb|Pastoor Van de Ven op jongere leeftijd.<br>Foto collectie H. van de Ven  ]]
 
[[Bestand:23.104.jpg|thumb|350px|[[Ereboog]] bij zijn intocht op 15 december 1947]]
[[Bestand:12.527.jpg|thumb|350px|Zijn verhuizing op 19 april 1948 van de [[pastorie aan de Kerkstraat]] naar de nieuwe pastorie in de Walsberg]]
'''Marinus Cornelius van de Ven (1907-1998)''' was van 1947 tot 1975 pastoor van de [[Sint-Gerardus Majellaparochie]] in [[Wasberg]].


==Familie==
==Familie==
Marinus was een zoon van landbouwer Johannes van de Ven (1868-1949) en Johanna Lourina van Rijbroek (1868-1944). Zijn ouders waren beiden afkomstig van Dinther.<br>Na hun trouwen in 1905 werden in het gezin van zijn ouders vier kinderen geboren. Het eerste was een levenloos kind in 1906, als tweede werd Marinus geboren. Zijn broer Hendrikus (Harrie) Cornelius van de Ven (1908-2004), gehuwd met Marie Schuts, was het derde kind en de jongste in het gezin was zijn zus Theodora Maria van de Ven (1911-2002) die bij de [[Zusters Franciscanessen]] in Veghel haar intrede deed als zuster Bernadette. Zij was handwerklerares.
Marinus was een zoon van landbouwer Johannes van de Ven (1868-1949) en Johanna Lourina van Rijbroek (1868-1944). Zijn ouders waren beiden afkomstig van Dinther.<br>Na hun trouwen in 1905 werden in het gezin van zijn ouders vier kinderen geboren. Het eerste was een levenloos kind in 1906, als tweede werd Marinus geboren. Zijn broer Hendrikus (Harrie) Cornelius van de Ven (1908-2004), gehuwd met Marie Schuts, was het derde kind en de jongste in het gezin was zijn zus Theodora Maria van de Ven (1911-2002) die bij de [[zusters Franciscanessen]] in Veghel haar intrede deed als zuster Bernadette. Zij was handwerklerares.


==Algemeen==
==Algemeen==
Op 10 juni 1933 werd hij tot priester gewijd. De latere bisschop Bekkers was een van zijn klas- en studiegenoten. Hij was achtereenvolgens kapelaan te Oss (1933-1942), Son (1942-1944) en Eindhoven (1944-1947). Vervolgens werd hij aangesteld als [[Kapelaans van de parochie Deurne|kapelaan]] van de [[Parochie van de Heilige Willibrord|oude parochie]] met de opdracht om de Walsberg tot een zelfstandige parochie te verheffen. Daarnaast was hij o.a. 8 jaar bisschoppelijk inspecteur voor het katholiek onderwijs.
Op 10 juni 1933 werd hij tot priester gewijd. De latere bisschop Bekkers was een van zijn klas- en studiegenoten. Hij was achtereenvolgens kapelaan te Oss (1933-1942), Son (1942-1944) en Eindhoven (1944-1947). Vervolgens werd hij aangesteld als [[Kapelaans van de parochie Deurne|kapelaan]] van de [[Parochie van de Heilige Willibrord|oude parochie]] met de opdracht om de [[Walsberg]] tot een zelfstandige parochie te verheffen. Daarnaast was hij onder meer acht jaar bisschoppelijk inspecteur voor het katholiek onderwijs.


==Intrek Wa(l)sberg==
==Intrek Walsberg==
In december 1947 werd pastoor van de Ven benoemd als eerste pastoor van de Wasberg. Op maandagmiddag 24 april 1948 om 5 uur werd pastoor Van de Ven op de [[Pastorie aan de Kerkstraat|pastorie van de oude parochie]] opgehaald en per optocht naar de Wasberg naar de inmiddels beschikbare eigen [[Pastorie van de Walsberg|pastorie]].<br>
Op 15 december 1947 werd pastoor Van de Ven benoemd als eerste pastoor van de [[Sint-Gerardus Majellaparochie]] in [[Wasberg]]. Op maandagmiddag 19 april 1948 om 5 uur werd pastoor Van de Ven op de [[Pastorie aan de Kerkstraat|pastorie van de oude parochie]] opgehaald en per optocht naar de Wasberg naar de inmiddels beschikbare eigen [[Pastorie van de Wasberg|pastorie]]. Voorop [[rijvereniging Rust Roest|ruitervereniging Rust-Roest]] gevolgd door een huifkar met hierin naast pastoor Van de Ven de geestelijken van omliggende parochies,met eveneens traditionele Brabantse peperkoek en sucademik. Achter de huifkar reed een sjees met Wasbergse notabelen.
Voorop [[rijvereniging Rust Roest|ruitervereniging Rust-Roest]] gevolgd door een huifkar met hierin naast pastoor Van de Ven de geestelijken van omliggende parochies,met eveneens traditionele Brabantse peperkoek en sucademik. Achter de huifkar reed een sjees met Wasbergse notabelen.


Na zijn emeritaat in 1975 betrok hij, samen met zijn trouwe huishoudster [[Josepha Hendrica van den Berkmortel (1915-2002)|Sefa van den Berkmortel]], een huis in de [[Koolhof]]. Hij bleef nog tot 1992 voorzitter van het [[ziekentriduüm]]. Ook was hij na zijn vertrek uit Walsberg nog 12 jaar assistent in de [[St.-Willibrordusparochie van Liessel]]. Met de zielzorg in het bejaardenhuis [[De Nieuwe Erve]] in [[Liessel]] hield hij zich nog veel langer bezig. Hij werd in de Walsberg opgevolgd door pastoor [[Henricus Catharina Anna Maria Tops (1935)|Hein Tops]]
Na zijn emeritaat in 1975 betrok hij, samen met zijn trouwe huishoudster Josepha (Sepha) Hendrica van den Berkmortel (1915-2002), een huis in de [[Koolhof]]. Hij bleef nog tot 1992 voorzitter van het [[ziekentriduüm]]. Ook was hij na zijn vertrek uit Walsberg nog 12 jaar assistent in de [[Sint-Willibrordusparochie (Liessel)|Sint-Willibrordusparochie]] in [[Liessel]]. Met de zielzorg in het bejaardenhuis [[De Nieuwe Erve]] in Liessel hield hij zich nog veel langer bezig. Hij werd in de Walsberg opgevolgd door pastoor [[Henricus Catharina Anna Maria Tops (1935)|Hein Tops]]


Volgens zijn eigen zeggen was hij de eerste pastoor in de regio die de mis opdroeg met het gezicht naar de kerkgangers.<ref>"''Je moet de mensen accepteren zoals ze zijn''", een interview met Marinus van de Ven bij zijn diamanten priesterfeest. Documentatie [[Martien Keunen]] 8 juni 1993.</ref>
Volgens zijn eigen zeggen was hij de eerste pastoor in de regio die de mis opdroeg met het gezicht naar de kerkgangers.<ref>''Je moet de mensen accepteren zoals ze zijn'' - een interview met Marinus van de Ven bij zijn diamanten priesterfeest. Documentatie [[Martien Keunen]] 8 juni 1993.</ref>


==Nevenfuncties==
==Nevenfuncties==
*Moderator van de [[Mater Amabilisschool]]
* Hij was moderator van de [[Mater Amabilisschool]].
*Bisschoppelijk inspecteur van het lager onderwijs.
* Hij was 45 jaar lang voorzitter van het ziekentriduüm.
*Toen [[Johannes Petrus van Dinter (1901-1967)|pastoor Van Dinter]] in 1967 overleed werd pastoor Van de Ven geestelijk adviseur bij de [[Boerenbond Deurne]]. Als eerste geestelijk adviseur in bijna zeventig jaar voelde hij de behoefte om nadrukkelijk te zeggen waarom zijn ambt bij de Boerenbond nodig was, iets dat kennelijk toen niet meer vanzelfsprekend werd gevonden. Toen Van de Ven in 1974 opstapte als adviseur, besloot het bestuur geen opvolger meer aan te wijzen en kwam er een einde aan een traditie.
* Hij was bisschoppelijk inspecteur van het lager onderwijs.
* Toen [[Johannes Petrus van Dinter (1901-1967)|pastoor Van Dinter]] in 1967 overleed werd pastoor Van de Ven geestelijk adviseur bij de [[Boerenbond Deurne]]. Als eerste geestelijk adviseur in bijna zeventig jaar voelde hij de behoefte om nadrukkelijk te zeggen waarom zijn ambt bij de Boerenbond nodig was, iets dat kennelijk toen niet meer vanzelfsprekend werd gevonden. Toen Van de Ven in 1974 opstapte als adviseur, besloot het bestuur geen opvolger meer aan te wijzen en kwam er een einde aan de formele band met de kerk.
* Hij was geestelijk adviseur van de Katholieke Bond van het gezin.
* Hij was geestelijk adviseur van [[Katholieke Vrouwenorganisatie Deurne|Katholieke Vrouwenorganisatie (KVO) Deurne]].
* Hij was geestelijk adviseur van de Noordbrabantse Christelijke Boerenbond (NCB) kring Helmond.
* Hij was geestelijk adviseur van  kring Helmond van de Katholieke Vrouwenorganisatie.
* Hij was leraar aan de [[Lagere Landbouwschool|lagere landbouwschool]] in Deurne en gaf cursussen aan [[Deurnese emigranten]].
* Hij schreef 23 jaar lang stichtelijke artikelen in het [[Weekblad voor Deurne]].


==Onderscheiding==
==Onderscheidingen==
In 1977 ontving Marinus van de Ven de [[Erepenning in goud]] van het gemeentebestuur.  
*In 1977 ontving Marinus van de Ven de [[erepenning in goud]] van het gemeentebestuur.  
*Voor zijn vele verdiensten werd hij in 1993 benoemd tot [[ridder in de Orde van Oranje-Nassau]]


==Bron==
{{Appendix|2=
*Arch. gemeentebestuur Deurne 1951- 1980 RHCe-Eindhoven toeg.nr. A-3179 inv.nr. 2298
* Archief gemeentebestuur Deurne 1951-1980 RHCe-Eindhoven toegang 13179 inv.nr. 2298.
[[Bestand:23.104.jpg|thumb|left|350px|versieringen bij binnenkomst Walsberg]]
----
[[Bestand:12.527.jpg|thumb|right|350px|vertrek vanaf [[Pastorie aan de Kerkstraat|pastorie oude parochie]]]]
{{references}}
}}


{{Appendix}}
{{DEFAULTSORT:Ven,Marinus van de}}
{{DEFAULTSORT:Ven,Marinus van de}}
[[categorie:Van de Ven|Marinus]]
[[categorie:Van de Ven|Marinus]]
[[categorie:geestelijke]]
[[categorie:geestelijke]]
[[Categorie:Gemeentelijke erepenning in goud]]
[[Categorie:Gemeentelijke erepenning in goud]]
[[Categorie:Ridder in de Orde van Oranje-Nassau]]

Versie van 10 mrt 2019 16:40

Marinus van de Ven
29.158.jpg
Foto: collectie mevr. Smits-Derks
Persoonsinformatie
Volledige naam Marinus Cornelius van de Ven
Geboorteplaats Heeswijk Dinther
Geboortedatum 16 mei 1907
Overl.plaats Deurne
Overl.datum 1 februari 1998
Beroep(en) geestelijke
Pastoor Van de Ven op jongere leeftijd.
Foto collectie H. van de Ven
Ereboog bij zijn intocht op 15 december 1947
Zijn verhuizing op 19 april 1948 van de pastorie aan de Kerkstraat naar de nieuwe pastorie in de Walsberg

Marinus Cornelius van de Ven (1907-1998) was van 1947 tot 1975 pastoor van de Sint-Gerardus Majellaparochie in Wasberg.

Familie

Marinus was een zoon van landbouwer Johannes van de Ven (1868-1949) en Johanna Lourina van Rijbroek (1868-1944). Zijn ouders waren beiden afkomstig van Dinther.
Na hun trouwen in 1905 werden in het gezin van zijn ouders vier kinderen geboren. Het eerste was een levenloos kind in 1906, als tweede werd Marinus geboren. Zijn broer Hendrikus (Harrie) Cornelius van de Ven (1908-2004), gehuwd met Marie Schuts, was het derde kind en de jongste in het gezin was zijn zus Theodora Maria van de Ven (1911-2002) die bij de zusters Franciscanessen in Veghel haar intrede deed als zuster Bernadette. Zij was handwerklerares.

Algemeen

Op 10 juni 1933 werd hij tot priester gewijd. De latere bisschop Bekkers was een van zijn klas- en studiegenoten. Hij was achtereenvolgens kapelaan te Oss (1933-1942), Son (1942-1944) en Eindhoven (1944-1947). Vervolgens werd hij aangesteld als kapelaan van de oude parochie met de opdracht om de Walsberg tot een zelfstandige parochie te verheffen. Daarnaast was hij onder meer acht jaar bisschoppelijk inspecteur voor het katholiek onderwijs.

Intrek Walsberg

Op 15 december 1947 werd pastoor Van de Ven benoemd als eerste pastoor van de Sint-Gerardus Majellaparochie in Wasberg. Op maandagmiddag 19 april 1948 om 5 uur werd pastoor Van de Ven op de pastorie van de oude parochie opgehaald en per optocht naar de Wasberg naar de inmiddels beschikbare eigen pastorie. Voorop ruitervereniging Rust-Roest gevolgd door een huifkar met hierin naast pastoor Van de Ven de geestelijken van omliggende parochies,met eveneens traditionele Brabantse peperkoek en sucademik. Achter de huifkar reed een sjees met Wasbergse notabelen.

Na zijn emeritaat in 1975 betrok hij, samen met zijn trouwe huishoudster Josepha (Sepha) Hendrica van den Berkmortel (1915-2002), een huis in de Koolhof. Hij bleef nog tot 1992 voorzitter van het ziekentriduüm. Ook was hij na zijn vertrek uit Walsberg nog 12 jaar assistent in de Sint-Willibrordusparochie in Liessel. Met de zielzorg in het bejaardenhuis De Nieuwe Erve in Liessel hield hij zich nog veel langer bezig. Hij werd in de Walsberg opgevolgd door pastoor Hein Tops

Volgens zijn eigen zeggen was hij de eerste pastoor in de regio die de mis opdroeg met het gezicht naar de kerkgangers.[1]

Nevenfuncties

  • Hij was moderator van de Mater Amabilisschool.
  • Hij was 45 jaar lang voorzitter van het ziekentriduüm.
  • Hij was bisschoppelijk inspecteur van het lager onderwijs.
  • Toen pastoor Van Dinter in 1967 overleed werd pastoor Van de Ven geestelijk adviseur bij de Boerenbond Deurne. Als eerste geestelijk adviseur in bijna zeventig jaar voelde hij de behoefte om nadrukkelijk te zeggen waarom zijn ambt bij de Boerenbond nodig was, iets dat kennelijk toen niet meer vanzelfsprekend werd gevonden. Toen Van de Ven in 1974 opstapte als adviseur, besloot het bestuur geen opvolger meer aan te wijzen en kwam er een einde aan de formele band met de kerk.
  • Hij was geestelijk adviseur van de Katholieke Bond van het gezin.
  • Hij was geestelijk adviseur van Katholieke Vrouwenorganisatie (KVO) Deurne.
  • Hij was geestelijk adviseur van de Noordbrabantse Christelijke Boerenbond (NCB) kring Helmond.
  • Hij was geestelijk adviseur van kring Helmond van de Katholieke Vrouwenorganisatie.
  • Hij was leraar aan de lagere landbouwschool in Deurne en gaf cursussen aan Deurnese emigranten.
  • Hij schreef 23 jaar lang stichtelijke artikelen in het Weekblad voor Deurne.

Onderscheidingen

Bronnen, noten en/of referenties
  • Archief gemeentebestuur Deurne 1951-1980 RHCe-Eindhoven toegang 13179 inv.nr. 2298.

  1. Je moet de mensen accepteren zoals ze zijn - een interview met Marinus van de Ven bij zijn diamanten priesterfeest. Documentatie Martien Keunen 8 juni 1993.