Martinetstraat 14-16
foto collectie heemkundekring Deurne
Martinetstraat 14-16 is een voormalig adres in Deurne. Het huizenblokje stond precies tegenover de uitmonding van De Wever in de Martinetstraat, op het huidige Martinetplein.
Tot ver in de negentiende eeuw was het dubbele huizenblok E 55-56 het eerste huis aan die zijde van de Martinetstraat, komend vanaf de Markt, na het pand dat tegenover het geboortehuis van Martinet stond. Daartussen, grofweg over de lengte van het huidige gemeentehuis, lag toen nog agrarisch land. Het huizenblokje, met E 54 (moestuin), E 55 (huis en erf) en E 56 (huis), hoorde rond de invoering van het kadaster in 1832 toe aan Ludovicus van Oijen (1795-1866) c.s.[1] Rond 1898 (dj. 1899) verkochten zijn erfgenamen een stukje land, en rond 1899 (dj. 1900) volgde ook verkoop van de huizen zelf. De nummering was toen inmiddels gewijzigd in E 1797 en E 1798.[2]
Daarna werden de pandjes eigendom van arbeider Wilhelmus van Ooijen (1873-1946), en gebruikt door Johanna Maria van Ooijen en Petronella van Ooijen, arbeidsters te Deurne. Nadat er rond 1929 (dj. 1930) het nodige land bij het huis geruild was, bezaten zij daarna het verenigde perceel E 2242 (2 huizen, tuin) van 740 m2 groot. Na de dood van Willem in 1946 kwamen de pandjes toe aan de gezamenlijke kinderen, bij een boedelscheiding in dj. 1948. Rond 1953 (dj. 1945) werd het huizenblok geveild.[3]
De kinderen Dorus en Theo van Ooijen kregen het huizenblokje in handen. Rond 1955 (dj. 1956) vond er een voorlopige splitsing plaats.[4] De oudste broer, Johannes Theodorus van Ooijen (1903-1985), grondarbeider, verkreeg uiteindelijk een belangrijk deel van het perceel, dat uiteindelijk de kadastrale aanduiding K 323 en het adres Martinetstraat 14-16 kreeg.[5] De rest ging bij de splitsing naar buurman Marinus Joseph van Goch (1903-1975), wat bij het naastgelegen perceel K 324 ter vergroting van het garagebedrijf werd gevoegd. Rond 1958 (dj. 1959) kocht Van Goch tot slot ook het oude huizenblokje Martinetstraat 14-16 van buurman Van Ooijen. Na enige hermetingen werd het kadastraal nummer gewijzigd in K 432, tot ook dit perceel werd ondergebracht in de N.V. van het busbedrijf.[6] Rond 1960 (dj. 1961) werd het huizenblokje vervolgens gesloopt, waarna op die plek een vergrote toerit tot het busbedrijf ontstond.
Bronnen, noten en/of referenties
|