Martinus Munsters (1854-1892)
| Martinus Munsters | ||
| Persoonsinformatie | ||
| Volledige naam | Martinus Munsters | |
| Geboorteplaats | Deurne | |
| Geboortedatum | 18 november 1854 | |
| Overl.plaats | Deurne | |
| Overl.datum | 18 mei 1892 | |
| Partner(s) | Cornelia van Hoek (1836-1910) | |
| Beroep(en) | landbouwer, winkelier | |
Martinus Munsters (1854-1892) was landbouwer en later winkelier aan de Groeneweg in Deurne.
Martinus was een zoon van Joannes Munsters (1806-1876) en Johanna van de Cruijs (1814-1868).
Hij huwde op 15 november 1890 in Deurne met de bijna 20 jaar oudere Cornelia van Hoek, (Deurne 8 maart 1836 - Deurne 20 januari 1910), dochter van Franciscus van Hoeck (1806-1879) en Petronella Thijssen (1809-1888).
Dit huwelijk bleef kinderloos.
Op 31 december 1890 deelde Elisabeth van Hoek met haar man en broer en zus de door haar ouders nagelaten goederen, die geschat werd op een totale waarde van 2000 gulden.[1]
Het echtpaar had een winkeltje in de helft van een huis aan de Groeneweg op adres Molenstraat a.201d, achtereenvolgens gewijzigd in A.251 en A.280, ter hoogte van het inmiddels verdwenen latere adres Groeneweg 2. Lang kon Martinus daarvan niet genieten want hij werd ziek en op 16 maart 1892 lieten hij en zijn vrouw hun testament maken, waarbij ze elkaar tot universeel erfgenaam benoemden.[2]
Ruim twee maanden later overleed Martinus. De waarde van het half huis werd toen geschat op 400 gulden en de winkelinventaris op 147 gulden. Aan nog niet door hun klanten betaalde rekeningen stond een bedrag van 145,40 gulden open. Ook moest bij zijn overlijden nog een rekening van 45 gulden wegens geneeskundige behandeling door dokter Crobach betaald worden.[3]
Cornelia hertrouwde op 21 november 1896 in Deurne en Liessel met Joannes Munsters (1806-1876), een verre achterneef van haar eerste man.
| Bronnen, noten en/of referenties |