Molenstraat 53
Molenstraat 53 is een adres in Deurne.
Op het perceel bouwland D 1783 werd rond 1911 in opdracht van bakker en grondeigenaar Josephus Bertrams (1865-1942) een nieuw woonhuis gebouwd.[1] Rond 1912 en 1923 liet hij opnieuw bouwen, waardoor het perceel kadastraal naar D 1904 wijzigde. Door de bouwwerkzaamheden rond 1923, Molenstraat 53 was nu ook gebouwd, stonden er nu twee huizen op het perceel.[2] Hij verkocht vervolgens beide huizen aan de Zuivelfabriek Sint-Isidorus, maar kocht rond 1924 het latere Molenstraat 51 uit 1911/1912 weer terug. Molenstraat 53 uit 1923, daarentegen, bleef eigendom van de zuivelfabriek.[3]
Het huis stond links van de toerit van Zuivelfabriek Sint Isidorus. Vanaf de koop ging het dienen als woning van de directeur. In 1963 werd er aan de overzijde van de straat, recht tegenover de zuivelfabriek, een nieuwe directeurswoning gebouwd op het adres Molenstraat 50. Aan de rechterkant van de zuivelfabriek, op het adres Molenstraat 57, staat ook nu nog de voormalige woning van de machinist van de melkfabriek. Na 1963 verdween dus de functie van directeurswoning van Molenstraat 53.
De directeursfunctie werd vervuld door Martinus Franciscus Pijnenburg en Sietze Dijkstra, die hier beide met hun families woonden.
In de jaren 1974-1975 was deze woning, na zes weken leegstand, nog doelwit van krakers. Er ontstond een juridisch steekspel tussen de gemeente Deurne, die toen eigenaar was van de woning, en de vier krakers Pieter Verstegen, P. Verberkt, J. van Buel en D. Bakermans die juridisch gesteund werden door advocate Philomena Maria Pot (1927-2012). Na de definitieve ontruiming in het najaar van 1976 werd in het pand de schoolartsendienst gehuisvest. De zuivelfabriek en deze dienstwoning moesten later plaats maken voor nieuwbouw. Aan deze nieuwbouw uit 1987 werd vervolgens onder meer het huisnummer 53 toegekend.
| Bronnen, noten en/of referenties |