Petrus van Lieshout (1850-1933)
Petrus van Lieshout (1850-1933) was van 1885 tot 1890 kapelaan in de Sint-Willibrordusparochie te Deurne.
Petrus was een zoon van landbouwer Johannis van Lieshout (Dinther 1813-1888 Dinther) en Maria Hak (Dinther 1810-1886 Dinther).
Na de lagere school ging hij naar het klein seminarie voor de priesteropleiding en werd op 26 juli 1877 in Haaren tot priester gewijd.
Vervolgens werd hij per 23 mei 1878 professor aan het klein seminarie te Sint-Michielsgestel en per 13 september 1880 kapelaan te Loon op Zand.
Op 16 oktober 1885 werd hij als kapelaan benoemd in de Sint-Willibrordusparochie in Deurne waar hij werkte in het pastorale team van pastoor Willibrordus Brox (1818-1888).
Op 30 december 1890 volgde zijn benoeming als kapelaan te Oirschot en op 12 augustus 1898 als pastoor te Someren.
Hij liet in 1901 door de Deurnese aannemer Frans Rooijakkers de huidige pastorie in Someren dorp bouwen.
Het Heilig Hartmonument in Someren werd in 1923 werd onthuld bij gelegenheid van zijn zilveren pastoorsfeest.
In 1926 was hij bouwpastoor van de Somerense Lambertuskerk.
Hij overleed op 9 januari 1933 te Someren.
Onderscheiding[bewerken | brontekst bewerken]
Voor zijn verdiensten voor de gemeenschap werd Petrus van Lieshout benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau.