U steunt de heemkundekring door lid of vriend te worden.
Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis.

Pietje Koolen-bos: verschil tussen versies

Uit DeurneWiki, de historische encyclopedie voor groot-Deurne.
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 1: Regel 1:
[[Bestand:14.813.jpg|thumb|400px|Op de rand van het Pietje Koolen-bos werd in 1945 deze twee foto's genomen.]]<small>Foto collecte Theo Mansvelders-Vullings</small>]]
[[Bestand:14.813.jpg|thumb|400px|Op de rand van het Pietje Koolen-bos werd in 1945 deze twee foto's genomen.<small>Foto collecte Theo Mansvelders-Vullings</small>]]
[[Bestand:03.274.jpg|thumb|400px|]]
[[Bestand:03.274.jpg|thumb|400px|]]
Het '''Pietje Koolen-bos''' is een bosperceel in [[Zeilberg]] dat begin 20e eeuw vooral in gebruik was als een recreatiebos.  
Het '''Pietje Koolen-bos''' is een bosperceel in [[Zeilberg]] dat begin 20e eeuw vooral in gebruik was als een recreatiebos.  

Versie van 17 feb 2019 12:18

Op de rand van het Pietje Koolen-bos werd in 1945 deze twee foto's genomen.Foto collecte Theo Mansvelders-Vullings
03.274.jpg

Het Pietje Koolen-bos is een bosperceel in Zeilberg dat begin 20e eeuw vooral in gebruik was als een recreatiebos.


Het Pietje Koolen-bos ligt ingeklemd tussen de Merlenbergseweg en de Ommezwanksedijk en werd vooral bekend om haar recreatieve functie. Het bos was vernoemd naar Pietje (Petronella) Koolen, de echtgenote van Antonie Munsters (1849-1919), die haar hele leven aan de rand van dit bos woonde.

Begin 20e eeuw eindigde de jaarlijkse schoolreis van de schoolgaande jeugd in Zeilberg bijna altijd in het Pietje Koolen-bos. Met brood, limonade en snoep in de pukkel ging men naar school voor de schoolreis. Ver voerde de reis niet, het was nauwelijks op een steenworp afstand van de school, maar menig kind ervoer de tocht naar het Pietje Koolen- bos als een wereldreis.

Verstoppertje spelen tussen de bomen en struiken, de oudste imiteerden Robin Hood of speelde soldaatje terwijl de kleinsten zich vermaakten in de grote zandbak midden in het bos. Als er iemand een bal had meegebracht werd er ook wel eens een partijtje voetbal gespeeld. Aan het eind van de dag keerde de kinderen met de pukkel gevuld met dennenappels en de schoenen vol zand weer voldaan naar huis.

Met de komst van de pretparken en de vele andere recreatiemogelijkheden heeft het Pietje Koolen-bos in Zeilberg haar aantrekkingskracht als schoolreisbestemming verloren maar voor velen blijven de fijne herinnering aan de schoolreisjes naar het Pietje Koolen-bos.