Simon Buis (1892-1960)
| Pater Buis | ||
| ||
| Persoonsinformatie | ||
| Volledige naam | Simon Buis | |
| Roepnaam | Simon | |
| Geboorteplaats | Medemblik | |
| Geboortedatum | 12 november 1892 | |
| Overl.plaats | Deurne | |
| Overl.datum | 25 augustus 1960 | |
| Beroep(en) | pater, missionaris, rector | |
| Bidprentje | NBA | |
Simon Buis (1892-1960) was een rooms-katholiek pater, missionaris en werd in 1952 aangesteld als rector van het Sint-Vincentiusklooster in Neerkant.
Jeugd en opleiding[bewerken | brontekst bewerken]
Simon Buis was het achtste kind uit een boerengezin van elf personen van Jacob Buis (Zwaag 1850-1930 Medemblik) en Alida Geertruida van Hoek (Medemblik 1854-1939 Medemblik). Vader was landbouwer en verhuisde naar Duitsland toen een daar wonende oom kwam vertellen over de levensomstandigheden in 't Roergebied. Reeds in Medemblik voelde de toen nog jonge Simon roeping voor het priesterschap maar op een openbare school kregen deze gevoelens weinig kans. In Duitsland deed hij een tweede poging met meer geluk want in Steyl werd de jonge neef van een der paters gaarne opgenomen.
Missionaris[bewerken | brontekst bewerken]
Nog vóór hij zijn studie kon voltooien, werd hij in 1919 als onderwijzer naar Flores in het toenmalige Nederlands-Indië gestuurd om dienst te doen als Inspecteur van Onderwijs. In 1922 keerde hij terug om zijn priesteropleiding af te maken. Hij werd missionaris bij de congregatie Missionarissen van Steyl, ook wel bekend als de Gezelschap van het Goddelijke Woord of Societas Verbi Divini, afgekort SVD.
Hij werd vooral bekend vanwege zijn montage van de missiefilms uit de Kleine Soenda-eilanden tot de eerste grote Nederlandse missiefilm: Flores-film - Reis naar Insulinde in Nederland kreeg hij de opdracht de 15.000 m door de Duitse cameraman Willy Rach gemaakte filmopnamen van de Kleine Soenda-eilanden te monteren tot een promotionele missiefilm om de Nederlanders het avontuurlijke aspect van het missionarisbestaan te tonen. De door Buis in de vorm van een reisverhaal gegoten film was in 1925 gereed en werd Flores-film - Reis naar Insulinde en Missie op Flores genoemd. [1]De kritieken waren lovend en de film trok volle zalen.
Volleybal[bewerken | brontekst bewerken]
Na een bezoek aan de Amerikaanse staat Illinois in 1925 bracht Buis het volleybalspel naar Nederland. De sport werd voor het eerste gespeeld in het missiehuis St. Willibrord in Uden.[2]
Neerkant[bewerken | brontekst bewerken]
In 1936 vertrok Simon Buis naar Bali. Toen wist hij nog niet dat vijf jaar later de Jappen voor zijn deur zouden staan. Welgedaan en met weelderige baard kwam hij na 17 maanden vrij. In 1951 keerde hij terug naar Nederland. Na een persoonlijk onderhoud met de Paus en een langdurige ziekte werd hij in 1952 aangesteld als rector van het klooster Zusters Franciscanessen in Neerkant (1917-1970).
Daarnaast had hij nog voldoende vrije tijd beschikbaar om goede diensten te bewijzen aan het gemeenschapsleven van Neerkant en werd er onder andere voorzitter van de Jeugdraad.
Hij zijn overlijden werd hij op het SVD-kerkhof aan de Vlierdenseweg in Deurne begraven.
| Bronnen, noten en/of referenties |