Sint-Jozefziekenhuis
In 1926 verlieten de zusters Franciscanessen het oude Huize Sint Joseph aan de Visser om het nieuwe Huize Sint Joseph aan de Kruisstraat 3 in gebruik te kunnen nemen.
Aanvankelijk was het een Liefdehuis zoals er dat ook aan de Visser een was. Tijdens de mobilisatie 1939-1940 werd er Lazaret in het gebouw gevestigd. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd er op last van het Militair Gezag een noodziekenhuis ingericht. Pas in 1946 volgde de officiële erkenning en werd de begane grond van Huize Sint-Joseph ingericht als ziekenhuis en kreeg de naam Sint-Jozefziekenhuis. Dat deel van het pand diende tot 1969 als ziekenhuis.
In juni 1924 kwam bij de gemeente Deurne een verzoek binnen van de zusters Janssen en Schrakamp voor de bouw van een gasthuis, ziekenhuis met kapel en klooster voor zusters en dienstgebouwen.
Het nieuwe gast- en ziekenhuis werd gebouwd met een subsidie van 28.000 gulden van de gemeente Deurne te betalen in 10 jaar. De gemeente stelde wel als voorwaarde dat: ingezetenen der gemeente bij opname den voorkeur genieten.
Ook verzocht de burgemeester om voor het binnenwerk in een Deurnese steenfabriek gemaakte stenen te gebruiken. In 1925 was het gebouw gereed. Aan het eind van 1926 verbleven er 38 zusters die de zorg hadden voor de ziekenverpleging in het nieuwe Liefdehuis dat dertig bedden had.
In januari 1926 stond in de Zuidwillemsvaart het volgende bericht:
- Naar wij vernemen ontving Dr. Wiegersma dezer dagen een aanzoek van een bekende Nederlandsche Vereeniging om voor hare rekening onder zijn leiding een ziekenhuis met rustoord te bouwen in onze gemeente.
Personen die in de jaren 1930-1935 werden opgenomen moesten de volgende tarieven betalen:
- ouden van dagen 0,60 cent per dag, zij die op advies van een geneesheer werden opgenomen 1 gulden per dag, welke prijs werd verhoogd bij besmettelijke zieken tot 2,50 per dag.
In 1941 werden er plannen gemaakt om een operatiekamer voor kleine operaties in te richten, vooral op gynaecologisch, verloskundig en chirurgisch gebied. Op 2 september 1942 werd er in de nieuwe operatiekamer door de Helmondse chirurg Lauwers de eerste operatie verricht.
Advertentie uit 1943:
- De Heer en Mevrouw v. d. Berg-Pauw geven met vreugde kennis van de geboorte van hun zoon Peter-Lodewijk. Deurne, 24 Mei 1943. Stationsstraat A.58. Tijdelijk St. Josephziekenhuis, Deurne
In november 1944 werd een deel van Huize St. Joseph door het Militair Gezag tot Noodziekenhuis verklaard. Daarnaast werden vier schoollokalen van huishoudschool Sancta Maria[1] tot ziekenzalen van het noodziekenhuis ingericht. In 1946 meldde de burgemeester aan de inspecteur voor de Volksgezondheid dat de opnamecapaciteit van het ziekenhuis honderd zieken bedroeg.
In 1957 werd besloten om de bejaarden- en ziekenzorg te gaan scheiden en ging men zich beraden over de bouw van een nieuw ziekenhuis. De bejaarden woonden op dat moment op de zolder van het gebouw, in kleine ruimtes achter gordijntjes.
Op 24 januari 1961 werd de Stichting Sint-Willibrordus Deurne opgericht. In datzelfde jaar begon de eerste fulltimespecialist; de internist P.J. van Wijk.
In 1964 begon chirurg C.M. Ververs met zijn werkzaamheden.
In 1962 en de daarop volgende jaren werd grond aan de Bakelseweg aangekocht.
In 1969 werd het Sint-Willibrordusziekenhuis met een capaciteit van 160 bedden geopend en werd het Sint-Jozef ziekenhuis gerenoveerd voor de verpleging en verzorging van bejaarden.
In 1985 vertrokken de laatste negen zusters per huifkar uit het verpleeghuis Sint-Jozef, op dezelfde wijze als waarop ze in 1926 gekomen waren. Ze werden uitgeleide gedaan door de Deurnese gemeenschap.
In 1994 werd het Sint-Jozefziekenhuis afgebroken en in de voormalige tuin ervan werd Zorgboogcentrum De Nieuwenhof gerealiseerd.
Referenties
|