U steunt de heemkundekring door lid of vriend te worden.
Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis.

Sjaak Eijsbouts (1943)

Uit DeurneWiki, de historische encyclopedie voor groot-Deurne.
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Jacobus E.M. Eijsbouts
Sjaak Eijsbouts (LR).jpg
Persoonsinformatie
Volledige naam Jacobus E.M. Eijsbouts
Roepnaam Sjaak
Geboorteplaats Asten
Geboortedatum 4 juni 1943
Partner(s) Ans Driessen (1945)
Beroep(en) taxateur
Sjaak en Ans
Eijsbouts - taxatie- en adviesburo 2007 logo b.jpg
Eijsbouts, s - assurantiekantoor 2007 logo a.jpg

Sjaak Eijsbouts (1943) was in zijn werkzame leven taxateur en houdt zich in zijn vrije tijd onder meer bezig met de regionale geschiedenis, vooral toegespitst op de handboogsport.


Familie en gezin[bewerken | brontekst bewerken]

Sjaak is een zoon van Ommelse caféhouder en taxateur Petrus Johannes Eijsbouts (Asten 1913-1969 Helmond) en Henrica Petronella van Helmond (Asten 1914-1998 Asten).

Hij trouwde kerkelijk op 24 november 1967 en wettelijk op 2 februari 1968 met Ansfrida Lamberta Maria (Ans) Driessen (Vlierden 18 augustus 1945), een dochter van Peter Driessen (1904-1964) en Maria Henrica van Tilburg (1908-1981). Het paar verhuisde van Ommel naar Vlierden waar ze een nieuw huis bouwden aan de Pastoriestraat 32 met assurantiekantoor aan huis.

Uit dit huwelijk werden de volgende kinderen geboren:

  1. Peter (1968)
  2. Mieke (1972)
  3. Michiel (1979)

De laatste jaren is hij dagelijks in de weer als mantelzorger voor zijn vrouw. Vanaf het moment dat zij werd opgenomen in Woonzorgboerderijen Zeilberg ondersteunt hij niet alleen zijn eigen vrouw, maar zet hij zich ook in als lid van de familieraad.

Handboogschutterij[bewerken | brontekst bewerken]

Sjaak werd in 1955 lid van de Ommelse handboogschutterij Vredekring. De schietbanen van die vereniging lagen achter het ouderlijk café. In 1959 werd hij bij de Nederlandse Bond van Handboogschutterijen (in 1973 gewijzigd in Nederlandse Handboogbond NHB) jeugdkampioen van Nederland met een score van 432 punten in 50 pijlen. In 1961 was hij voor de eerste keer lid van het Nederlandse team bij een landenwedstrijd tegen België. Daarna was hij tot 1969 nog vier keer internationaal teamschutter.

Omdat hij zag dat er veel oude spullen en archieven door nieuwe verenigingssecretarissen werden opgeruimd begon hij die te verzamelen. Dat resulteerde in een collectie van honderden bekers, circa 1500 medailles, 40 oude latbogen en Turkse eikbogen, fiberglasbogen, plastic bogen, recurve bogen, pijlenbussen, stemkastjes en heel veel papieren archieven bestaande uit oprichtingsaktes, notulenboeken, schietbriefjes, krantenartikelen enz. enz. Veel vrije uren besteedde Sjaak aan onderzoek, het vastleggen van en zoektochten naar oud historisch materiaal om dit toe te voegen aan zijn archief dat hij helemaal digitaliseerde. Zijn archief is een belangrijk informatieloket voor iedereen die iets over de geschiedenis van de handboogsport wil weten. Hij is dé archivaris van de handboogsport en is uitgegroeid tot hét historisch geweten van de Nederlandse handboogbond. Hij ontving op 7 maart 2023 uit handen van bondsdirecteur Arnoud Strijbis de gouden bondsspeld voor zijn bijdrage en verdiensten voor de handboogsport in Nederland. Voor de aanvraag van het predicaat Koninklijk van de bond bij het 100-jarig jubileum was Sjaaks bijdrage onmisbaar.

Toen Sjaak kleiner ging wonen, verhuisde een deel van zijn collectie naar het bondsbureau op Papendal.

Hij was als bestuurslid bij Handboogschutterij Rozenjacht in Vlierden actief als secretaris en penningmeester. Daarnaast was hij als bestuurslid mede organisator van de viering van het 75-jarig bestaan met een nationaal concours, dat veel werk met zich meebracht en ook veel veel geld opbracht. Mede daardoor kon er in 1969-1970 een nieuwe overdekte handboog-accommodatie met zes schietbanen achter café Sleegers worden gerealiseerd. Door sluiting van het café en verkoop van het onroerend goed moest worden omgezien naar een andere locatie. Sjaak was opnieuw de kartrekker bij de realisatie in 1990 door de eigen leden van de nieuwe accommodatie met horecagelegenheid en 10 schietbanen aan de Hogezijdeweg.

Overige maatschappelijke activiteiten[bewerken | brontekst bewerken]

Sjaak was in 1995 één van de oprichters van Dorpsraad Vlierden. Hij was 12 jaar lang bestuurslid, waarvan 11 jaar als penningmeester en het laatste jaar als secretaris. Hij leverde daarmee een belangrijke bijdrage aan de leefbaarheid en saamhorigheid in Vlierden.

Daarnaast was hij jarenlang voorzitter en kartrekker van volleybalclub RSVV, van welke vereniging hij nog steeds lid is. Hij was verantwoordelijk voor het behoud en de inventarisatie van het archief van de Sint-Willibrorduskerk van Vlierden. Ook de inventaris van de Vlierdense kerk werd door hem beschreven en iop foto gezet. Sjaak is vanaf 1968 lid van de Vlierdense biljartclub Ons Vermaak. Hij droeg hij als lid van Sint-Willibrordusgilde Vlierden zijn steentje bij in het behoud van de geschiedenis van dit gilde en ondersteunde hij als executeur testamentair families bij het overlijden van een familielid.

Voor zijn vele verdiensten werd Sjaak op 26 april 2021 koninklijk onderscheiden als lid in de Orde van Oranje-Nassau.