Theodor Hermans (1810-1874): verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| (Een tussenliggende versie door dezelfde gebruiker niet weergegeven) | |||
| Regel 31: | Regel 31: | ||
Hij woonde achtereenvolgens op de adressen Schans 170 en Neerkant C.191. | Hij woonde achtereenvolgens op de adressen Schans 170 en Neerkant C.191. | ||
In 1829 nam hij deel aan de loting voor dienstplicht bij de nationale militie. Hij had toen geluk want het trok nummer 17 waardoor hij niet in dienst hoefde. Maar het jaar daarop kwam de [[Belgische Opstand]] en moest het Nederlandse leger flink opgekrikt worden. Daardoor kreeg Theodorus in 1831 alsnog een oproep om zich te melden voor de dienstplicht. Maar zoals zo veel andere katholieke jongens in Deurne en Brabant voelde hij er bitter weinig voor om aan de zijde van de protestantse "Hollanders" te gaan strijden tegen zijn katholieke zuiderburen en als geboren Meijelnaar zelfs tegen zijn landgenoten. Theodorus meldde zich daarom niet en zal zich als [[deserteurs tijdens de Belgische Opstand|deserteur]] waarschijnlijk schuil gehouden hebben in Meijel. Maar toen de vrede tussen België en Nederland in 1839 definitief getekend was moest hij alsnog zijn dienstplicht gaan vervullen en werd hij ingedeeld bij de 7e afdeling der infanterie. Vader Hermans, inmiddels 68 jaar oud, kon zijn enige zoon moeilijk missen op zijn landbouwbedrijfje en diende op 13 maart 1840 via de Deurnese burgemeester een verzoekschrift in bij zijne majesteit om hem vrij te krijgen uit dienst. De burgemeester ondersteunde het verzoek en vroeg om verlof voor onbepaalde tijd.<ref>RHCe toegang 13180 gemeentearchief Deurne inv.nr. 19/14, brief nummer 17.</ref> | |||
{{appendix}} | |||
{{DEFAULTSORT:Hermans,Theodorus}} | {{DEFAULTSORT:Hermans,Theodorus}} | ||
[[categorie:Hermans|Theodorus]] | [[categorie:Hermans|Theodorus]] | ||
[[categorie:dagloner]] | [[categorie:dagloner]] | ||
[[categorie:landbouwer]] | [[categorie:landbouwer]] | ||
Huidige versie van 12 nov 2021 om 23:46
| Theodor Hermans | ||
| Persoonsinformatie | ||
| Volledige naam | Theodor Hermans | |
| Roepnaam | Theodorus | |
| Geboorteplaats | Meijel | |
| Geboortedatum | 10 februari 1810 | |
| Overl.plaats | Deurne | |
| Overl.datum | 5 juli 1874 | |
| Partner(s) | Hendriette Lucie Pregters (1814-1878) | |
| Beroep(en) | dagloner, landbouwer | |
Theodor (Theodorus) Hermans (1810-1874) was dagloner en landbouwer in Neerkant op de Schans.
Theodor was een zoon van Ruth Hermans (1772-1842) en Gertrudis Claassen (1789-1837).
Hij huwde op 7 juli 1844 in Deurne met Hendriette Lucie (Hendrina Lucia, Hendrina, Lucia) Pregters (Weert 13 december 1814 - Deurne 31 december 1878), dochter van Joannes Prechters (Nederweert 1759-1821 Nederweert) en Geertruida Knapen (Nederweert 1780-1846 Deurne).
De volgende kinderen werden uit dit huwelijk geboren:
- Johannis (Jan), (Deurne 7 april 1845 - Meijel 28 december 1897). Hij huwde met Hendrina Janssen (1844-1906).
- Gerardus, (Deurne 16 januari 1847 - Deurne 7 juli 1862).
- Rosalia, (Deurne 3 mei 1849 - Deurne 12 januari 1888). Zij huwde met Jan Verstappen (1856-1921).
- Hendricus (Hendricus), (Deurne 22 november 1851 - Deurne 14 juni 1860).
- Geertruida, (Deurne 25 december 1853 - Deurne 16 november 1854).
- Geertruda, (Deurne 6 januari 1856 - Deurne 23 november 1892). Zij huwde met Martinus Pijnenburg (1851-1925).
Hij woonde achtereenvolgens op de adressen Schans 170 en Neerkant C.191.
In 1829 nam hij deel aan de loting voor dienstplicht bij de nationale militie. Hij had toen geluk want het trok nummer 17 waardoor hij niet in dienst hoefde. Maar het jaar daarop kwam de Belgische Opstand en moest het Nederlandse leger flink opgekrikt worden. Daardoor kreeg Theodorus in 1831 alsnog een oproep om zich te melden voor de dienstplicht. Maar zoals zo veel andere katholieke jongens in Deurne en Brabant voelde hij er bitter weinig voor om aan de zijde van de protestantse "Hollanders" te gaan strijden tegen zijn katholieke zuiderburen en als geboren Meijelnaar zelfs tegen zijn landgenoten. Theodorus meldde zich daarom niet en zal zich als deserteur waarschijnlijk schuil gehouden hebben in Meijel. Maar toen de vrede tussen België en Nederland in 1839 definitief getekend was moest hij alsnog zijn dienstplicht gaan vervullen en werd hij ingedeeld bij de 7e afdeling der infanterie. Vader Hermans, inmiddels 68 jaar oud, kon zijn enige zoon moeilijk missen op zijn landbouwbedrijfje en diende op 13 maart 1840 via de Deurnese burgemeester een verzoekschrift in bij zijne majesteit om hem vrij te krijgen uit dienst. De burgemeester ondersteunde het verzoek en vroeg om verlof voor onbepaalde tijd.[1]
Bronnen, noten en/of referenties
|