U steunt de heemkundekring door lid of vriend te worden.
Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis.

Uitzichttoren (Deurne)

Uit DeurneWiki, de historische encyclopedie voor groot-Deurne.
Versie door RinivD (overleg | bijdragen) op 30 jan 2016 om 16:35
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

De houten uitzichttoren, ook wel uitkijktoren genoemd, was een overblijfsel uit de Tweede Wereldoorlog en stond oorspronkelijk achter de toenmalige brandweerkazerne aan de Martinetstraat 32-34 in Deurne.


Uitzichttoren

De houten brandtoren, gezien vanuit de burgemeester Van Beekstraat.
Foto collectie Nellie van Wetten
De verplaatste brandweertoren op de voormalige gemeentewerf aan de Martinetstraat achter de Sint-Henricus Ulo. circa 1965.
Foto collectie Jas Berkers, beschikbaar gesteld door Jan Joosten
Na de sloop (1959) van het huis van Jan Floris Martinet op Markt 12, voor de bouw van de Boerenleenbank, was de verplaatste brandtoren ook tijdelijk vanaf de Markt goed te zien.

In de raadsvergadering van 28 juni 1940 werd besloten, om de Luchtbeschermingsdienst Deurne (LBD) goed te laten functioneren, een uitzichttoren te bouwen nabij de woning van Cornelis (Kees) van den Broek (1897-1981).

De “uitzichttoren” werd gebruikt om de LBD vanuit een hoog punt de wijde omgeving te kunnen bekijken en bewaken. De toren werd 24 meter hoog en er werd een platform met een windroos op geplaatst. Men kon hiermee de plaats bepalen waar neergeschoten vliegtuigen terecht waren gekomen. De drie ploegen van de luchtbescherming bestonden uit: T. Hermans , J. Wijlaars, H. Bouwmans en M. van Hoek, P. Klaus en S. Meulendijks. Als reserve was Joseph Johannes Hubertus (Sjef) Guffens (1906-1989) aangewezen.

Brandtoren

Na de Tweede Wereldoorlog is de toren blijven staan. In de raadsvergadering van 30 juni 1952 besloot de raad om de toren formeel voor 10 gulden per jaar te verhuren aan de Nederlandse Staat. De huurprijs was laag gehouden omdat er in vredestijd weinig gebruik van werd gemaakt.

In de praktijk is de toren toen door de brandweer in gebruik genomen. De koker, met luiken, midden onder de toren, werd door de brandweer gebruikt om daarin de twintig meter lange brandslangen op te hangen en te laten drogen. Vanaf dat moment werd de toren in de volksmond “brandtoren” genoemd. Het gebouw voor de toren was tijdens de beginjaren van de oorlog de verlenging van de brandweergarage.

Gemeentewerf

Eind vijftiger jaren werd de “brandtoren” verplaatst naar de gemeentewerf die destijds gevestigd was achter de Sint-Henricus Ulo.

Andere torens

In 1942 zou er ook een uitzichttoren in Helenaveen gebouwd worden.

Literatuur