U steunt de heemkundekring door lid of vriend te worden.
Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis.

Wilhelmus Jacobus van Loenhout (1919-1962)

Uit DeurneWiki, de historische encyclopedie voor groot-Deurne.
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Wilhelmus Jacobus van Loenhout
22.893.JPG
Persoonsinformatie
Volledige naam Wilhelmus Jacobus van Loenhout
Roepnaam Wim
Geboorteplaats Bergen op Zoom
Geboortedatum 19 december 1919
Overl.plaats Helmond
Overl.datum 21 februari 1962
Partner(s) Helena Keunen (1925-2000)
Beroep(en) juwelier, edelsmid
Bidprentje NBA man
Loenhout, fa v - juwelier, horloger 1974.jpg
Wim in de deuropening van zijn winkel, met voor hem zoon Ben.
Lena Keunen (rechts), met haar zussen Annie, Toos en Nella, rond 1990.

Wilhelmus Jacobus (Wim) van Loenhout (1919-1962) was juwelier en edelsmid aan de Stationsstraat in Deurne.


Familie en gezin[bewerken | brontekst bewerken]

Wim was een zoon van de machinevormer Petrus Christianus van Loenhout (Dinteloord 1881-1948 Bergen op Zoom) en zijn eerste vrouw Johanna Pieternella van der Borgt (Kruiningen 1881-1935 Bergen op Zoom).

Op 8 april 1947 huwde Wim met Helena (Lena) Keunen, (Deurne 13 december 1925 - Deurne 22 juni 2000), tweede dochter van fabrieksarbeider Johannes Keunen (1895-1980) en Henrica Honings (1901-1990), uit de Schutsboom. Het kerkelijk huwelijk vond enkele maanden later plaats, in ieder geval ná juni 1947.[1]

Lena Keunen werd geboren aan het Haageind, in een tijdelijke woning in de tuin achter café Van Bakel. Zij werd genoemd naar haar grootvader Leonard Honings (1869-1963). De dag na haar geboorte werd ze in de Sint-Willibrorduskerk te Deurne gedoopt. Haar oom Marinus Gerardus Keunen (1905-1987) en haar tante Paulina Honings (1911-1983) werden haar peetouders.

Uit dit huwelijk werden de volgende kinderen geboren:

  1. Petrus Johannes Maria (Pieter, Pietje), (Deurne 18 juli 1948 - Deurne 15 november 1985). Hij was ongehuwd.
  2. Bernardus Maria (Benny), (Deurne 7 mei 1950). Hij huwde met Maria Jacoba Hendrika (Marjo) van der Heijden (1957).

Vóór april 1947 maakte Nella, een oudere zus van Lena, via haar zus kennis met Frits, een oudere broer van Wim van Loenhout. In 1949 trouwden Nella en Frits.

In 1946 startte hij met zijn bedrijf Van Loenhout Goud en Zilver aan het Heuvelplein, daarna op Stationsstraat B.8 (in 1955 hernoemd naar Stationsstraat 20), en ten slotte op Stationsstraat 15.

Na de dood van Wim hertrouwde Lena op 20 april 1970 in Deurne met Giuseppe (Jozef) Loi, (Samugheo, Sardinië/Italië, 13 februari 1936 - 23 december 2017). Uit dit huwelijk werden in 1969 en 1970 nog twee kinderen geboren.

De zaak zette Lena voort na de dood van haar man. Na het faillisement van de zaak verhuisde ze rond 1986 met haar tweede man naar de Veenmossingel, en in de zomer van 1998 verhuisden ze andermaal, nu naar het appartementencomplex De Molenberg aan de Hogeweg in Deurne. Daar stierf ze in de vroege zomer van 2000. Vanwege de kermis in Deurne werd haar uitvaartdienst gehouden in de kerk van de toenmalige parochie Walsberg.

Soldaat Wim van Loenhout[bewerken | brontekst bewerken]

Wim van Loenhout uit Bergen op Zoom was tijdens de mobilisatie van 1939/1940 dienstplichtig soldaat bij het 27e Regiment Infanterie, dat onder leiding stond van commandant Frederikus Nicolaas Franciscus van der Schrieck (1880-1958). Het 27e Regiment Infanterie, dat haar hoofdkwartier had in villa De Romein in Deurne Noord-Brabant, was belast met de verdediging van de Peel-Raamstelling, met name het gebied dat aangeduid werd als Vak Bakel.

Toen op vrijdag 10 mei 1940 de Duitsers ons land binnenvielen, was het vrij snel duidelijk dat het Nederlandse leger niet bestand was tegen een dergelijke overmacht. Zo kregen de militairen van het 27e Regiment Infanterie het bevel om zich terug te trekken naar het westen. Het bevel om terug te trekken bereikte echter niet alle legeronderdelen waardoor soldaat Wim van Loenhout en zijn maten in een kazemat van de Peel-Raamstelling bij Ysselsteyn op zaterdag 11 mei op eigen initiatief aan de aftocht begonnen. Via Helmond, Tilburg, Breda, Antwerpen, Zeeuws-Vlaanderen en de Panne in België bereikte de groep van Wim van Loenhout de Franse havenplaats Duinkerken waar hij op 20 mei 1940 met honderden andere militairen ingescheept werd op het Franse vrachtschip Pavon met als doel om naar veiliger gebied te worden geëvacueerd. In de nacht van 20 op 21 mei 1940 werd De Pavon door een Duitse vliegtuigbom getroffen. De bom eiste 50 dodelijke slachtoffers, onder wie Deurnenaar Sjaak van Heijster (1917-1940), en ongeveer 100 licht- en zwaargewonden.

Met circa 1200 overlevenden werd soldaat Wim van Loenhout op vrijdag 24 mei in Coquelles, een klein dorpje onder Calais, door de Duitsers krijgsgevangen gemaakt en afgevoerd naar Montreuil waar de Nederlanders op zondag 26 mei in vrijheid werden gesteld. Onder leiding van aalmoezenier Matheus Dominicus Lam (1909-1981) begon toen de lange reis naar huis. Op zaterdag 1 juni was Wim van Loenhout weer thuis bij zijn familie in Bergen op Zoom. Wim van Loenhout schreef over zijn ervaringen van De ramp met de Pavon het dagboek "Oorlogsherinnering".

Gallerij[bewerken | brontekst bewerken]

Bronnen, noten en/of referenties
  1. Op de groepsfoto van het huwelijk staat haar broer Piet in soldatenkleren; hij ging pas op 7 juli 1947 in dienst en had Jo, die ook op de foto staat, pas in juni leren kennen.