U steunt de heemkundekring door lid of vriend te worden.
Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis.

Wilhelmus Wijnand Westerlaken (1910-1996)

Uit DeurneWiki, de historische encyclopedie voor groot-Deurne.
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Kapelaan Westerlaken
19.559.jpg
Persoonsinformatie
Volledige naam Wilhelmus Wijnand Westerlaken
Roepnaam Wim
Geboorteplaats Rosmalen
Geboortedatum 1 augustus 1910
Overl.plaats 's-Hertogenbosch
Overl.datum 2 juli 1996
Beroep(en) assistent/kapelaan
Bidprentje NBA
Kerkhof bij St. Willibrorduskerk: begrafenis van wethouder Antoon Swinkels, juni 1962 met kapelaan Westerlaken.
Foto: collectie RHCe.

Wilhelmus Wijnand (Wim) Westerlaken was van 1956 tot 1963 assistent/kapelaan in de Sint-Willibrordusparochie te Deurne.


Wim Westerlaken was een zoon uit het gezin van zes kinderen van spoorwegwachter Antonie Westerlaken (Rosmalen 1879-1944 Rosmalen) en spoorwegwachteres Johanna Catharina Schel (Heesch 1884-1955 Heel en Panheel).

Wim, een van de drie jongens uit het gezin, trok als jong student naar Brazilië om daar voor priester te studeren.

Op 23 december 1939 werd hij in de kathedraal van Diamentina Minas (Brazilië) tot priester gewijd. Hij werkte daar tot 1946 als missionaris in armoedige omstandigheden.

In verband met zijn gezondheid keerde hij terug naar Nederland. Van 1951 tot 1955 ging hij nog even terug naar Brazilië om daarna definitief naar Nederland terug te keren.

Leonardus Cornelis Maria Meijers (1929), kapelaan in de Sint-Willibrordusparochie in Deurne, werd in augustus 1956 aangewezen om in Rome kerkelijk recht te gaan studeren. Wim Westerlaken werd in zijn plaats benoemd met de titel assistent. Hij ging werken in het pastorale team met pastoor Van Dinter.

Naast zijn parochiële werkzaamheden had hij veel neventaken, onder andere:

Voor zijn vertrek naar Boerdonk, waar hij pastoor werd, organiseerde de KAB in zaal Bekkers een afscheidsreceptie voor kapelaan Westerlaken en nodigde daarbij alle organisaties uit waarvan hij geestelijk adviseur was.

Omdat de Deurnese mijnwerkers verhinderd waren boden vertegenwoordigers van de Deurnese Mijnwerkersbond St.-Barbara de scheidende kapelaan 's morgens op de pastorie aan de Kerkstraat een geschenk onder couvert en een mijnwerkerslamp aan.

Naast bovengenoemde organisaties waren er vertegenwoordigers van wielerclub DTS, Herwonnen Levenskracht en bracht het KAB-koor een muzikale afscheidsgroet.

Vanaf 1963 was hij pastoor in de Servatiusparochie in Boerdonk (gemeente Veghel). Na een periode van bijna 12,5 jaar ging hij op 15 maart 1976 met emeritaat en ging hij weer in zijn geboorteplaats Rosmalen wonen. Tijdens zijn emeritaat ging hij jaarlijks terug naar Brazilië om daar oude banden aan te halen.

Hij overleed in 1996 en werd na een uitvaartdienst in de kerk van de H. Lambertus te Rosmalen begraven op begraafplaats Oude Baan in Rosmalen.