Willem van Bakel (1843-1912)
| Willem van Bakel | ||
| Persoonsinformatie | ||
| Volledige naam | Willem van Bakel | |
| Geboorteplaats | Deurne | |
| Geboortedatum | 24 april 1843 | |
| Overl.plaats | Helmond | |
| Overl.datum | 18 december 1912 | |
| Partner(s) | Maria Gertrudis Verhaegh (1850-1906) | |
| Beroep(en) | koopman, winkelier, slijter | |
Willem van Bakel (1843-1912) was koopman, winkelier en slijter in Deurne in de Molenstraat.
Willem was een zoon van Petrus Peters (van Bakel) (1808-1870) en Catharina Aerds (1810-1871).
Hij huwde op 27 mei 1893 in Deurne met de 43-jarige Maria Gertrudis Verhaegh, (Helden 20 maart 1850 - Vught 11 september 1906), dochter van Michiel Verhaegh (Helden 1804-1881 Helden) en Maria Verschaeren (Helden 1810-1861 Helden).
Op 22 september 1875 kocht hij van Hendrikus van Gog een perceel bouwland onder Deurne, kadastraal sectie D 1250, groot 0.17.40 hectare, voor een bedrag van 100 gulden,[1]
Op 16 augustus 1888 kocht hij voor 700 gulden van pellenwever Martinus Welten diens huisje met tuin en bouwland, sectie D 1581 en 1582, samen groot 0.20.30 hectare.[2] Het huis stond op de plek waar tegenwoordig het appartementecomplex De Parel op de hoek met de Europastraat staat. Op 30 augustus 1888 nam hij ter financiering bij de Helmondse fabrieksarbeider Wilhelmus Henricus van Ommeren een hypotheek van 800 gulden tegen 4 procent.[3]
Op 30 juli 1893 maakten Willem en zijn echtgenote hun testament, waarbij ze elkaar als erfgenaam van de gehele nalatenschap benoemden.[4]
In november 1904 vroeg Willem bij de gemeente een drankvergunning aan voor zijn pand aan de Molenstraat, wijk A.281, genaamd de Molenberg, waarin geen andere winkelnering wordt uitgeoefend. Als argument om hem de vergunning toe te staan, noemde hij het feit dat in de 19 jaar, dat hij al handel dreef in sterke drank, bij hem nooit een overtreding van de drankwet was geconstateerd. De gemeente moest hem echter de vergunning weigeren omdat het maximum aantal toegestane drankvergunningen voor Deurne al was bereikt. Op 27 april 1905 had hij wel succes; er werd hem toen vergunning verleend voor de verkoop van sterkte drank in het klein in de lokaliteit het Voorhuis aan den Dorpsen Molen. Maar daags daarna liet hij de gemeente weten af te willen zien van de vergunning vanwege de hoogte van de daaraan verbonden zegel- en legeskosten.[5] Dat het Willem op financieel gebied toch niet slecht ging, blijk uit het feit dat hij in juli 1908 de hiervoor genoemde hypotheek kon aflossen.[6] Zelfs leende hij in dat jaar een bedrag van 4.500 gulden aan Johannes Franciscus Antonius Truijen.[7]
Bronnen, noten en/of referenties
|