U steunt de heemkundekring door lid of vriend te worden.
Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis.

Wit-Gele Kruis Liessel

Uit DeurneWiki, de historische encyclopedie voor groot-Deurne.
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Rechts van het huis van Hannes Hoeben was het gebouw van het Wit-Gele Kruis van Liessel.
Foto collectie Johan Engels
Wit-Gele Kruisgebouw aan de Hoofdstraat in 1958 in gebruik genomen
Foto collectie: Harrie Martens LHE
Gevelplaquette voormalig Wit-Gele kruisgebouw aan de Hoofdstraat.
Foto collectie: Harrie Martens LHE

De oprichting van het Wit-Gele Kruis Liessel vond plaats op 31 juli 1931.


Pastoor Jaspers was de grote promotor van het ontstaan van deze vereniging. Het eerste bestuur was als volgt samengesteld:

Kapelaan Van Teeffelen werd aangesteld tot geestelijk adviseur. De vereniging telde al spoedig 290 leden. De ziekenverzorging, het hoofddoel van de nieuwe instelling, werd toevertrouwd aan de missiezusters van Asten, van welke orde verscheidene zusters als wijkverpleegster in Liessel gewerkt hebben. De zusters van het Sint-Antoniushuis stelden ruimte beschikbaar voor het consultatiebureau. Per fiets door weer en wind werden dagelijks de patiënten thuis bezocht. In september 1949 werd het zware werk van de zuster belangrijk verlicht, toen het bestuur overging tot aanschaf van een dienstauto.
In 1954 werd in de nabijheid van de meisjesschool een grotere ruimte gehuurd. Deze verbetering werd door het bestuur niet als een definitieve oplossing van het ruimteprobleem gezien, maar als een aanvaardbaar middel om de tijd te overbruggen die nodig zou zijn voor het stichten van een eigen nieuw modern gebouw. In vier jaren tijd waren deze plannen verwezenlijkt en op 1 juni 1958 kon het nieuwe wijkgebouw ingezegend en in gebruik genomen worden.
Met ingang van 1 september 1959 zagen de missiezusters van Asten zich genoodzaakt hun dienstverlening aan Liessel te beëindigen. Het werk werd voortgezet door de lekezuster mej. M. C. E. van Heukelom, die sindsdien met gelijke zorg haar taak verrichtte.