Zeg witte nog Sientje daorginds op de Veghel
De tekst van het lied Zeg witte nog Sientje daorginds op de Veghel werd gezongen door Antje van Haandel-Berkers en Martina van Ooij-Bennenbroek en is hier te horen.[1]
Zeg witte nog Sientje daorgins op de Veghel
'n hutje van plagge zo tussen de hei
al stond 't wâ schif, toch heur ik oe zegge
ik woon hier goe, want ik woon hier vrij.
- refrein
- Joa m'n Sientje waai as jonges ha'n gère mé auw te dow
- as we aauw zo zaoge loupe op ne klomp en op ne schown
- en dan uw heundjes zeg Sientje, ha'n allemaol ne naom
- want zo iets voonde heiel vernaom
- ge had 'n Kloaske, 'n Sientje,
- 'n Hanneske, 'n Sjefke en 'n Mientje.
De heundjes, uw gèètjes die waore oew vriendjes,
die sliepe dan 's naachs ôk baai auw in d'n herd
de henneke zaate baai auw op bedstee
Jao Sientje die vriendschap was uw alles werd.
- refrein
En geengde ge ten blakke 'n kuuske verkoupe
ge kreegt van dè bisje ôk alle gedaon
Ge riep dan alleej Sjefke loupe
en kuuske dè kwamp oe gewoon achternao.
- refrein
En kwaame w'as keinder 's ooit baai oe speule
Joa Sientje dan waorde gaai altijd zo blèèi
Heer Jezuke 'n vluukske ik heur 't oew nog zegge
en soms moes em dan nog Sint-Jusupke d'r baai.
- refrein
Naauw Sientje kom haawdoe, 'k moet wir 's wijter
d'n tijd is vurum, 't gaauw verbaai
kom goa mèr wir sloape, k kom nog 's kiejke
naauw Dientje 't bèèste en haawd oe mèr taai.
- refrein
Bronnen, noten en/of referenties
|