Zeilbergsestraat 113-115
Zeilbergsestraat 117-119 zijn twee adressen in Deurne.
De landbouwer Antonius van der Heijden (1861-1941), woonachtig aan de huidige Veldstraat, verkocht op 21 april 1906 een deel zijn perceel bouwland D 1803 aan de Zeilbergsestraat voor 200 gulden. Kopers waren de tuiniers Nicolaas en Petrus Lucas.[1]
Nicolaas en Petrus lieten hier een blokje van twee woningen op bouwen, dat er nog altijd staat. Het afgesplitste deel van D 1803 kreeg de kadastrale aanduiding D 1871. Rond 1907 werd er nog wat bijgebouwd, en rond 1908 verkochten zij het blokje alweer.[2] Koopster was de weduwe van Johannis Bekkers (1859-1906). Rond 1933 droeg zij het blokje met bijbehorend land erbij over aan haar zoon Johannes Bekkers (1896-1967).
Bekkers liet bij het oude huizenblokje een tweede huizenblokje met twee woningen bouwen, het latere Zeilbergsestraat 117-119. Kadastraal was Zeilbergsestraat 115 bekend als D 1882, waarbij een grote lap grond hoorde. Het perceel met Zeilbergsestraat 113, D 1883, was veel kleiner.[3] De twee huizen 113 en 115 hadden na 1930 respectievelijk de adressen Zeilbergscheweg Z.4 (was eerder D.4) en Zeilbergscheweg Z.3 (was eerder D.3). In 1930 woonden in de huurwoningen Francis van de Kerkhof (1888-1970) (op het latere 113) en Jan Kroezen (1867-1943) (op het latere 115).
Bekkers bracht de vier woningen, het nieuwere blokje 117-119 en het oude 113-115, rond 1948 in de Ruilverkaveling "Deurne" in. De vier woningen werden daarop in één perceel samengevoegd, L 81. Rond 1950 werd dit perceel gesplitst, omdat hij één helft verkocht, namelijk de oude huisjes Zeilbergsestraat 113-115.[4]
Koper van dit huizenblokje, dat na kadastrale inmeting L 774 werd, was de landarbeider en taxi-ondernemer Jacob Gijsen. Hij betrok zelf het latere Zeilbergsestraat 113, en liet rond 1952 wat bijbouwen, vermoedelijk een bergplaats.[5] Nog datzelfde jaar deed hij Zeilbergsestraat 115 van de hand, maar behield het deel waar hij woonde. Dat deel werd kadastraal voortaan aangeduid als L 817. Later verrees er ook een garage bij. Rond 1965 verkocht hij het huis en behield enige grond erbij.[6] Simon Antoon Manders (1923-1994) kocht Zeilbergsestraat 113, en na uitmeting werd het perceel aangeduid als L 1778. Hij behield het huis tot na 1989.[7]
Zeilbergsestraat 115 werd rond 1952 gekocht door Francis van de Kerkhof, de eerdere huurder van de andere helft, 113. Na hermeting werd het kadastraal aangeduid als L 816. Rond 1961 verkocht Van de Kerkhof het huis.[8] Koper was W. Damen, die het huis met de schuur rond 1966 alweer verkocht.[9] J.J. van den Berkmortel kocht het huis, en verkocht het weer rond 1980.[10] A.M. Donkers was de koper, en hij bleef er tot na 1989 wonen.[11]
Het huizenblokje is een karakteristiek en nog betrekkelijk gaaf blokje van twee arbeiderswoningen, met in de voorgevel een voordeur en drie ramen per woningen. Beide woninkjes zijn ten opzichte van elkaar gespiegeld en hebben twee schoorstenen op de hoeken. Het dakvlak van Zeilbergsestraat 113 is nog gaaf, op 115 is een dakkapel gebouwd.
Bronnen, noten en/of referenties
|