Zeilbergsestraat 69-71-71a
Zeilbergsestraat 69-71-71a zijn drie adressen in Deurne.
Ligging[bewerken | brontekst bewerken]
Ter plaatse van de latere adressen Zeilbergsestraat 71, 71a en 73 lag in 1832 een cluster van drie huizen, toebehorend aan Peter Antonie van de Kerkhof (E 301, direct links naast het huidige adres Zeilbergsestraat 73), Jan Martens (Dirks) (E 302, schuin achter het huidige adres Zeilbergsestraat 71a) en Arnoldus Jan Meulendijks (E 305, tussen de huidige adressen Zeilbergsestraat 71 en 71a).
E 301 behandelen we in het artikel over Zeilbergsestraat 73, de twee andere huizen komen in dit artikel aan bod.
E 302[bewerken | brontekst bewerken]
De oude boerderij[bewerken | brontekst bewerken]
Martens bezat behalve het huis met erf onder meer ook de aangrenzende moestuin E 303 en het weiland E 304, allemaal gelegen op de Peelklamp. Het huisadres van het huis was aan het eind van zijn leven B.102. Op 7 december 1876 verkochten de erfgenamen Martens (Dirks) een hoeveelheid onroerend goed, maar behielden daarbij het huis met moestuin en weiland.[1] Op 4 november 1883 verkocht Jan Willem Dirks zijn een derde erfdeel voor 100 gulden aan zijn broer Johannes, en zus Hendrina, gehuwd met Antonie Verhulst.[2] Direct daarna werden de percelen hermeten en samengevoegd tot E 1634 (huis, schuur en erf) en E 1635 (bouw- en weiland).
Na het overlijden van zijn ongehuwd gebleven zwager Johannes Dirks in december 1904 werd Antonij Verhulst, de man van Hendrina Dirks, alleen eigenaar.[3] Antonie had al op 16 juli 1902 het aangrenzende weiland E 1636 gekocht van Mathijs van Bommel.[4] Nu bezat hij dus ook huis, tuin, schuur en erf (E 1634) en bouw- en weiland (E 1635). Zijn erfgenamen verdeelden op 20 maart 1924 de boedel.[5] Antonius' ongehuwde zoon Johannes werd de nieuwe eigenaar van de percelen. Hij woonde op het adres D.222, wat in 1930 veranderde in Zeilbergschestraat Z.259.
Een noodwoning en nieuwbouw (Zeilbergsestraat 71a)[bewerken | brontekst bewerken]
Johannes bracht zijn bezittingen rond 1948 in de Ruilverkaveling "Deurne" in, en kreeg ze als L 105 weer terug. Op dat moment stond er alleen nog maar een noodwoning op het perceel, dus op een onbekend moment tussen 1925 en 1948 moet de oude boerderij afgebroken zijn. Na de dood van Johannes werd diens eveneens ongehuwde broer Theodorus de nieuwe eigenaar. Hij verkocht rond 1957 wat grond aan de gemeente, waarna het perceel kadastraal bekend werd als L 1000.
Na verkoop van wat grond aan de gemeente werd de oude noodwoning, die schuin achter het huidige huis Zeilbergsestraat 71a stond, kadastraal bekend als L 1595. Rond 1964 verkocht Theodorus zijn bezittingen.[6]
Het perceel met daarop het huis de oude noodwoning, inmiddels met het adres Zeilbergsestraat 71a [7], werd gekocht door Simon Manders, die het echter rond 1965 alweer van de hand deed.[8] De nieuwe eigenaar was Frans van de Kerkhof, die hier rond 1966 een nieuw huis op liet zetten, en dus de noodwoning achter het huis liet slopen. Dat nieuwe huis kreeg het adres Zeilbergsestraat 71a; er staat ook een garage bij. Van de Kerkhof bezat dit perceel tot na 1989.[9]
Zeilbergsestraat 71a droeg al vóór 2009 het opschrift Abengue.
Een nieuwe blok van twee woningen (Zeilbergsestraat 69-71)[bewerken | brontekst bewerken]
Rond 1962 verkocht Theodorus Verhulst wat grond naast zijn oude noodwoning. Zijn perceel kwam daardoor bekend te staan als L 1522. De grond werd gekocht door Hendricus Koolen (1891-1970). Na hermeting werd het verkochte perceel kadastraal bekend als L 1523. Vervolgens verkocht Hendricus een stuk, waarna hij samen met zijn buurman rond 1965 een nieuwe blok van twee woningen liet bouwen. Koolen woonde daarna op Zeilbergsestraat 69 (L 1597), de buurman op Zeilbergsestraat 71 (L 1596). Koolen verkocht zijn helft rond 1970.[10] De nieuwe eigenaar werd Hendricus' zoon W.J. Koolen, die het tot na 1989 behield.[11]
De buurman op Zeilbergsestraat 71 was Toon Koppens, die hier een garage bij liet bouwen en het tot na 1989 behield.[12]
E 305
De erfgenamen van Meulendijks verkochten zijn huis met erf, met aangrenzende moestuin en weiland in 1845.[13] Koper was de landbouwer Pieter Werts. Op 19 november 1845 kocht die namelijk van Jan, Catharina, Johanna, Elisabeth, Catharina, Anna Maria en Pieter Meulendijks en Willem Adriaans, allen wonende te Deurne, een huis en erf, groot 309 m² met een moestuin van 363 m² en een wei van 1.870 m² te Deurne voor 98 gulden.[14] Rond 1871 kwam het in bezit van zijn weduwe en kinderen Hendrik, Jan, Maria, Hendrina, Godefrida en Johanna.[15] In januari 1871 namen zij een hypotheek van 1000 gulden op het huis met de daarbij horende ruim drie hectaren grond.[16]
Na het overlijden van de weduwe Weerts verkochten de kinderen Weerts de boerderij met de grond bij een openbare verkoop op 13 en 27 juli 1881 aan Mathijs van Bommel[17] Die liet het huis rond 1884 afbreken. De drie percelen - erf, moestuin en weiland - werden vervolgens samengevoegd tot E 1636, weiland. Daarmee kwam een einde aan dit erf. Mathijs verkocht het weiland op 16 juli 1902 aan Antonius Verhulst (zie hiervoor), die in 1905 het huis ernaast ook verwierf.[18]
Bronnen, noten en/of referenties
|