Bewerken van Pastoor Jacobsstraat - noodlokalencomplex
Naar navigatie springen
Naar zoeken springen
Deze bewerking kan ongedaan gemaakt worden. Hieronder staat de tekst waarin de wijziging ongedaan is gemaakt. Controleer voor het publiceren of het resultaat gewenst is.
Huidige versie | Uw tekst | ||
Regel 9: | Regel 9: | ||
Aan de noodbouw werd in de loop der jaren gewoon verder gebouwd. Tot aan de zomer van 1968 hadden er in totaal al negen uitbreidingen plaatsgevonden. Doordat alles op de begane grond gebouwd was, vleugel aan vleugel en in een soort vierkant. De afstanden waren te groot geworden, van de conciërgeloge naar de verste uithoek was niet minder dan 150 meter. Er stond uiteindelijk voor een miljoen gulden aan opstallen. | Aan de noodbouw werd in de loop der jaren gewoon verder gebouwd. Tot aan de zomer van 1968 hadden er in totaal al negen uitbreidingen plaatsgevonden. Doordat alles op de begane grond gebouwd was, vleugel aan vleugel en in een soort vierkant. De afstanden waren te groot geworden, van de conciërgeloge naar de verste uithoek was niet minder dan 150 meter. Er stond uiteindelijk voor een miljoen gulden aan opstallen. | ||
In de zomer van 1969 nam de HBS het nieuwe gebouw aan de [[Burgemeester Roefslaan]] in gebruik en werd de [[Bernard Alfrink Mavo]] (BAM) ontstaan in | In de zomer van 1969 nam de HBS het nieuwe gebouw aan de [[Burgemeester Roefslaan]] in gebruik en werd de [[Bernard Alfrink Mavo]] (BAM) ontstaan in 1967door een fusie tussen de [[Sint-Henricus Ulo|Sint-Henricus jongens Ulo]] en de [[Sint-Maria Mulo|Sint-Maria meisjes Ulo]], het noodlokalencomplex in gebruik. | ||
[[Frater Raymundus]] zou de school daarna ooit omschrijven als de "eerste openluchtschool" van Deurne. De tijd die daar werd doorgebracht noemde hij "de tijd van oliekachels en emmers". De directie moest alle energie aanwenden om het dak dicht te houden en om bij regenweer de school niet te laten veranderen in een zwembad. | [[Frater Raymundus]] zou de school daarna ooit omschrijven als de "eerste openluchtschool" van Deurne. De tijd die daar werd doorgebracht noemde hij "de tijd van oliekachels en emmers". De directie moest alle energie aanwenden om het dak dicht te houden en om bij regenweer de school niet te laten veranderen in een zwembad. |