Bewerken van Soemeersingel 127

{{Infobox gebouw
| naam          = Boerderij, genaamd Willem III hoeve
| afbeelding    = 27.438.JPG
| tekst         = 
| locatie       = Soemeersingel 127, Helenaveen
| gebruik       = 
| start         = 1913
| gereed        = 
| opening       = 
| sluiting      = 
| bescherming   = 
| antenne/spits = 
| hoogte top    = 
| status        = 
| bouwstijl     = 
| bouwkosten    =  
| hoogte dak    = 
| monumentnummer= 517782
| monumentstatus= [[Rijksmonument]]
| verdiepingen  = 
| liften        = 
| architect     = 
| eigenaar      = 
| ingenieur     = 
| aannemer      = 
| ontwikkelaar  = 
}}
[[Bestand:HOEVE-WILLEM-III-1536x864 LR.jpg|380px|thumb|Het terras bij de Hoeve]]
De '''Hoeve Willem III''' aan de '''Soemeersingel 127''' is een ontginningsboerderij van het kop-romp type en maakt deel uit van een reeks hoeven in [[Helenaveen]], die de [[Maatschappij Helenaveen]] heeft gebouwd met steun van het Koning Willem III-fonds. 

Hoeve Willem III is gelegen aan de schilderachtige [[Soemeersingel]] en ligt ingeklemd tussen de natuurgebieden de [[Deurnese Peel]] en Mariapeel.
Het Koning Willem III-fonds  hielp arbeiders en pachters die rond 1900 hun inkomsten uit landbouw en veenontginningen zagen teruglopen en stimuleerde de akker- en tuinbouw.
De in 1913 gebouwde hoeve was geheel afgestemd op de melkveehouderij. Zij bestond uit een woonhuis met onderliggende zuivelkelder en een bedrijfsdeel met stal en bovenliggende taszolder. Het geheel is voorzien van zadeldaken bedekt met muldenpannen.

In 1992 kocht [[Peter Hubertus Josephus Krekels (1942)|Piet Krekels]] de hoeve van de beleggingsmaatschappij AMEV en heeft de boerderij, met behoud van zoveel mogelijk originele elementen, verbouwd tot een ambachtelijke ijssalon en voorzien van mogelijkheden tot vergaderen.

De broers [[Mat Krekels]] en [[Stephan Krekels]] namen in 1995 de melkveehouderij op de [[Julianahoeve]] aan de [[Soemeersingel 107]] over van hun vader en waren op zoek naar extra inkomsten. Leonie, de echtgenote van Mat startte  toen een ijsmakerij. En zo wordt er vanaf 1998 op ambachtelijke wijze ijs gemaakt.
De eerste jaren was dat uitsluitend ijs voor horeca in de directe omgeving maar in 2002 startten ze met een klein terras aan huis. Dat terras begon klein met een eenvoudige ruimte binnen en enkele stoeltjes buiten. Door de unieke ligging trok het terras snel de aandacht van voorbijgangers. 
In 2008 werd het melkveebedrijf op de Julianahoeve en het grootste deel van de gronden rondom de beide Hoeves opgekocht door de overheid. De familie besloot daarop om het draaien van ijs niet op te geven en de Hoeve Willem III volledig te renoveren.

In september 2009 begon men met een grootschalige verbouwing. Het hele pand werd gestript en alleen de kappen en de buitenmuren bleven staan. Het pand werd voorzien van een nieuwe moderne fundering en omdat de hoeve nooit aangesloten was op aardgas keek men naar alternatieven voor het verwarmen van het gebouw en de voorziening van warm water. Monumentenzorg was bij de renovatie door architectenbureau Drijvers uit Oisterwijk betrokken.<ref>Folly van Dijk -  ''Je voelt nog steeds de historie'', artikel in [[Eindhovens Dagblad]] van 14 mei 2011</ref> De eigenaars kozen voor een gesloten aardwarmte systeem en de ijsmakerij werd uitgebreid met een opslagruimte en vergaderruimte op de eerste verdieping.

In 2010 werd het pand feestelijk heropend en in 2015 werd de tuin helemaal opnieuw ingericht en kwam er een speeltuin. De boerentuin met veel hoge begroeiing veranderde in een parkachtige inrichting met veel gras, een open verbinding met de natuurlijke omgeving, en diverse bankjes.


{{Appendix|2=
* * [https://www.ambachtelijkijs.nl Officiële website van Hoeve Willem III Ambachtelijk ijs]
----
{{references}}
}}


[[categorie:Rijksmonument]]
[[categorie:Boerderij]]
[[Categorie:Adres]]