Crisishoeve: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 2: | Regel 2: | ||
[[Bestand:08.942.jpg|thumb|400px|De Crisishoeve op 29 juni 1937]] | [[Bestand:08.942.jpg|thumb|400px|De Crisishoeve op 29 juni 1937]] | ||
De ''' Crisishoeve ''' is de naam van een ontginningsboerderij aan de [[Griendtsveenseweg]] 72 | De ''' Crisishoeve ''' is de naam van een ontginningsboerderij aan de [[Griendtsveenseweg]] [[Wijk Z|Z.148]], na de [[huisnummering 1950-1955]] huisnummer 72. de boerderij bevond zich even ten westen van het voormalige kantoor van het [[Gemeentelijk Veenbedrijf]]. | ||
===Bouw=== | ===Bouw=== | ||
De hoeve werd in opdracht van de [[gemeente Deurne en Liessel]], in 1919 als ontginningsboerderij gebouwd door aannemer [[Joseph Aloysius van de Mortel (1883-1953)|Jos van de Mortel]] voor een bedrag van 7900 gulden. | De hoeve werd in opdracht van de [[gemeente Deurne en Liessel]], in 1919 als ontginningsboerderij gebouwd door aannemer [[Joseph Aloysius van de Mortel (1883-1953)|Jos van de Mortel]] voor een bedrag van 7900 gulden. | ||
Versie van 14 jul 2015 11:18
De Crisishoeve is de naam van een ontginningsboerderij aan de Griendtsveenseweg Z.148, na de huisnummering 1950-1955 huisnummer 72. de boerderij bevond zich even ten westen van het voormalige kantoor van het Gemeentelijk Veenbedrijf.
Bouw
De hoeve werd in opdracht van de gemeente Deurne en Liessel, in 1919 als ontginningsboerderij gebouwd door aannemer Jos van de Mortel voor een bedrag van 7900 gulden. Als zoon van een steenbakker had de toekomstige bewoner Johannes van den Eijnden (1882-1974) al jong geleerd hoe stenen gemaakt werden. Daarom hield hij in de onderhandelingen met de gemeente Deurne en Liessel uit dat hij de benodigde metselstenen zelf zou maken (vormen en verdere werkzaamheden, stoken niet inbegrepen) voor de som van zeven gulden per 1000 stuks onder de voorwaarde dat de gemeente de onderstaande posten voor haar rekening zou nemen:
- vormzand bijhalen;
- matten binden en leveren;
- leem bijhalen;
- banen omwerken;
- turf bijhalen;
- huur betaalt voor leemmolen en verdere gereedschappen.
Bedoeld werd, dat de stenen geleverd zouden worden “aan den oven te samen aan één hoop gereed voor te stoken.“
Bijkomende voorwaarde: Indien de werkzaamheden zouden meevallen moest de aannemer de werkzaamheden voor minderen prijs verrichten, doch daartegenover moest de gemeente indien de werkzaamheden tegen zouden vallen iets bijbetalen. De aannemer of zijn broe moesten bij het stoken het nodige toezicht houden. (getekend Deurne 23 mei 1918).
Pacht
De Raad der Gemeente Deurne en Liessel besloot in zijn openbare vergadering van 30 Augustus 1918 aan Jan van den Eijnden een boerderij te verhuren ter plaatse genaamd Paalsche Vaart, bestaande uit huis en grond, gelegen onder de gemeente Deurne ter grootte van ongeveer 20 hectare, omvattende een gedeelte der percelen sectie H. Nos. 3770 en 4560.
De huurprijs werd door partijen bepaald op f 20.- per hectare per jaar, vermeerderd met 6% van het kapitaal aan te wenden tot het stichten der gebouwen. De pacht werd aangegaan voor de tijd van twaalf achtereenvolgende jaren.
Blijkens de rekeningen zijn de stenen geleverd door steenfabriek Willems-Rooijakkers en door steenfabriek Van Daal-Goossens. Volgens een kladbriefje werd er gerekend op 115.288 stenen in totaal, voor de funderingen, de kelder + gierput, de buitenmuren en de binnenmuren.
Herbouw
De hoeve werd tijdens de Tweede Wereldoorlog bij de "slag om de Peel", in september 1944, door oorlogshandelingen verwoest. Volgens het Land- en Tuinbouwblad van zaterdag 12 april 1952 had de aanbesteding van de weer op te bouwen Crisishoeve in café Goossens aan de Markt plaatsgevonden. De hoogste inschrijver was Jos Goossens voor 64.500 gulden. Piet Berkers (1900-1977) mocht als laagste inschrijver het pand voor 56.880 gulden onder architectuur van Joseph Marie van Griensven (1899-1978) gaan herbouwen.