Bewerken van Johannis Joosten (1841-1916)
Naar navigatie springen
Naar zoeken springen
Deze bewerking kan ongedaan gemaakt worden. Hieronder staat de tekst waarin de wijziging ongedaan is gemaakt. Controleer voor het publiceren of het resultaat gewenst is.
Huidige versie | Uw tekst | ||
Regel 45: | Regel 45: | ||
Brooren Hannes wordt in het boek ''[[Peellanders]]'' van [[Martinus van de Mortel (1871-1935)]] een paar keer vernoemd. Een heel rake typering van ''Brooren Hannes'': | Brooren Hannes wordt in het boek ''[[Peellanders]]'' van [[Martinus van de Mortel (1871-1935)]] een paar keer vernoemd. Een heel rake typering van ''Brooren Hannes'': | ||
::''En Brooren Hannes? Ze zagen hem niet maar hoorden hem wel. Hij sprak soms zoo hard dat ze er bang van werden. Dat was hij gewoon. Soms hoorden ze hem uit de verte op zijn erf bij het werk spektakelen of lachen, al naar zijn humeur stond. Soms keek hij of hij de omstanders met zijn blik wou verpletteren en stapte dan met groote nijdige schreden over het erf alsof hij den bodem wegtrappen wou. Toch was 't in zijn wezen een heel besten en oprechten man, dat voelden de kinderen wel. Ze mochten hem dan ook graag, en heel dikwijls kregen ze fruit van hem. Maar als hij slecht gehumeurd was zorgden ze wel dat ze hem uit den weg bleven.'' | ::''En Brooren Hannes? Ze zagen hem niet maar hoorden hem wel. Hij sprak soms zoo hard dat ze er bang van werden. Dat was hij gewoon. Soms hoorden ze hem uit de verte op zijn erf bij het werk spektakelen of lachen, al naar zijn humeur stond. Soms keek hij of hij de omstanders met zijn blik wou verpletteren en stapte dan met groote nijdige schreden over het erf alsof hij den bodem wegtrappen wou. Toch was 't in zijn wezen een heel besten en oprechten man, dat voelden de kinderen wel. Ze mochten hem dan ook graag, en heel dikwijls kregen ze fruit van hem. Maar als hij slecht gehumeurd was zorgden ze wel dat ze hem uit den weg bleven.'' | ||
{|class="wikitable" | {|class="wikitable" |