Bewerken van Marinus Cornelius van de Ven (1907-1998)

| naam          = Marinus van de Ven

| foto          = [[Bestand:24.279.jpg|180px]]

| tekst          = Foto: collectie Boerenbond

'''Marinus Cornelius van de Ven (1907-1998)''' was van 1947 tot 1975 pastoor van de [[Sint-Gerardus Majellaparochie]] in [[Walsberg]].

Marinus was een zoon van landbouwer Johannes van de Ven (1868-1949) en Johanna Lourina van Rijbroek (1868-1944). Zijn ouders waren beiden afkomstig van Dinther.<br>Na hun trouwen in 1905 werden in het gezin van zijn ouders vier kinderen geboren. Het eerste was een levenloos kind in 1906, als tweede werd Marinus geboren. Zijn broer Hendrikus (Harrie) Cornelius van de Ven (1908-2004), gehuwd met Marie Schuts, was het derde kind en de jongste in het gezin was zijn zus Theodora Maria van de Ven (1911-2002) die bij de [[Zusters Franciscanessen]] in Veghel haar intrede deed als zuster Bernadette. Zij was handwerklerares.

Op 10 juni 1933 werd hij tot priester gewijd. De latere bisschop Bekkers was een van zijn klas- en studiegenoten. Hij was achtereenvolgens kapelaan te Oss (1933-1942), Son (1942-1944) en Eindhoven (1944-1947). Vervolgens werd hij aangesteld als [[Kapelaans van de parochie Deurne|kapelaan]] van de [[Parochie van de Heilige Willibrord|oude parochie]] met de opdracht om de Walsberg tot een zelfstandige parochie te verheffen. Daarnaast was hij o.a. 8 jaar bisschoppelijk inspecteur voor het katholiek onderwijs.

==Intrek Wa(l)sberg==

In december 1947 werd pastoor van de Ven benoemd als eerste pastoor van de Wasberg. Op maandagmiddag 24 april 1948 om 5 uur werd pastoor Van de Ven op de [[Pastorie aan de Kerkstraat|pastorie van de oude parochie]] opgehaald en per optocht naar de Wasberg naar de inmiddels beschikbare eigen [[Pastorie van de Walsberg|pastorie]].<br>

Voorop [[rijvereniging Rust Roest|ruitervereniging Rust-Roest]] gevolgd door een huifkar met hierin naast pastoor Van de Ven de geestelijken van omliggende parochies,met eveneens traditionele Brabantse peperkoek en sucademik. Achter de huifkar reed een sjees met Wasbergse notabelen.

Na zijn emeritaat in 1975 betrok hij, samen met zijn trouwe huishoudster Josepha (Sefa) Hendrica van den Berkmortel (1915-2002), een huis in de [[Koolhof]]. Hij bleef nog tot 1992 voorzitter van het [[ziekentriduüm]]. Ook was hij na zijn vertrek uit Walsberg nog 12 jaar assistent in de [[St.-Willibrordusparochie van Liessel]]. Met de zielzorg in het bejaardenhuis [[De Nieuwe Erve]] in [[Liessel]] hield hij zich nog veel langer bezig. Hij werd in de Walsberg opgevolgd door pastoor [[Henricus Catharina Anna Maria Tops (1935)|Hein Tops]]

Volgens zijn eigen zeggen was hij de eerste pastoor in de regio die de mis opdroeg met het gezicht naar de kerkgangers.<ref>"''Je moet de mensen accepteren zoals ze zijn''", een interview met Marinus van de Ven bij zijn diamanten priesterfeest. Documentatie [[Martien Keunen]] 8 juni 1993.</ref>

*Moderator van de [[Mater Amabilisschool]]

*Bisschoppelijk inspecteur van het lager onderwijs.

*Toen [[Johannes Petrus van Dinter (1901-1967)|pastoor Van Dinter]] in 1967 overleed werd pastoor Van de Ven geestelijk adviseur bij de [[Boerenbond Deurne]]. Als eerste geestelijk adviseur in bijna zeventig jaar voelde hij de behoefte om nadrukkelijk te zeggen waarom zijn ambt bij de Boerenbond nodig was, iets dat kennelijk toen niet meer vanzelfsprekend werd gevonden. Toen Van de Ven in 1974 opstapte als adviseur, besloot het bestuur geen opvolger meer aan te wijzen en kwam er een einde aan een traditie.

==Onderscheiding==

In 1977 ontving Marinus van de Ven de [[Erepenning in goud]] van het gemeentebestuur.  

==Bron==

*Arch. gemeentebestuur Deurne 1951- 1980 RHCe-Eindhoven toeg.nr. A-3179 inv.nr. 2298

[[Bestand:23.104.jpg|thumb|left|350px|versieringen bij binnenkomst Walsberg]]