Bewerken van Molenstraat 32
Naar navigatie springen
Naar zoeken springen
Deze bewerking kan ongedaan gemaakt worden. Hieronder staat de tekst waarin de wijziging ongedaan is gemaakt. Controleer voor het publiceren of het resultaat gewenst is.
| Huidige versie | Uw tekst | ||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
[[Bestand:07.706.jpg|thumb|400px|Het pand kort voor de sloop | [[Bestand:07.706.jpg|thumb|400px|Het pand kort voor de sloop.<br><small>foto collectie gemeente Deurne</small>]] | ||
[[Bestand:04.556.jpg|thumb|400px|Zicht op het veld met daarachter de Molenstraat, na de sloop van Molenstraat 30 en Molenstraat 32. Café-zaal Bekkers (Molenstraat 34), rechts in beeld van achter gezien, zou pas later (in 1986) gesloopt worden.]] | [[Bestand:04.556.jpg|thumb|400px|Zicht op het veld met daarachter de Molenstraat, na de sloop van Molenstraat 30 en Molenstraat 32. Café-zaal Bekkers (Molenstraat 34), rechts in beeld van achter gezien, zou pas later (in 1986) gesloopt worden.]] | ||
| Regel 5: | Regel 5: | ||
Tussen [[café-zaal Bekkers]] (op de hoek met de huidige [[Hogeweg (huidige weg)|Hogeweg]] | Tussen [[café-zaal Bekkers]] (op de hoek met de huidige [[Hogeweg (huidige weg)|Hogeweg]] en de oude [[Molenstraat 30|stoommolen]] (op de hoek met het huidige [[Achter de Molenberg]]) werd rond 1946-1947 <ref>Dienstjaar 1948; kadastrale hulpkaartjes Deurne, sectie E, nummer 284</ref> een noodwoning gebouwd, met het adres F.29a. Eerder was de grond afgesplitst van het perceel van de stoommolen, en rond 1929 <ref>Dienstjaar 1930.</ref> door [[Nicolaas Hubertus Goossens (1873-1948)]], molenaar in Zeilberg, en een aantal Deurnese collega-molenaars aangekocht. Zij verkochten de grond, inmiddels E 2249 genummerd, rond 1939 <ref>Dienstjaar 1940; kadastrale leggers Deurne, reeks 4, artikel 6162</ref> door aan [[Antonius Franciscus van Nunen (1890-1962)]], woonachtig op [[Molenstraat 38]]. Het toen al als ''erf'' bekend staande perceel werd rond 1946 <ref>Dienstjaar 1947</ref> bebouwd met een ''noodwoning, stal, bergplaats''. Rond 1949 verkocht hij het huis, maar behield de achterliggende tuin E 2502.<ref>Dienstjaar 1950; kadastrale leggers Deurne, reeks 4, artikel 5817</ref> | ||
Koper van de noodwoning, inmiddels kadastraal bekend als E 2501, was de Deurnese drogist [[Caspar Peerbooms (1911-1992)]]. Twee jaar later liet hij zijn bezit alweer veilen.<ref>Kadastrale leggers Deurne, reeks 5, artikel 7883</ref> Koper en nieuwe bewoner was [[Johannes Josephus Fransen (1914-1984)]], textielarbeider en timmerman. Bij de kadastrale hermeting werd dit kavel L 989. Rond 1958 deed hij het pand weer van de hand.<ref>Dienstjaar 1959; kadastrale leggers Deurne, reeks 5, artikel 8223</ref> De noodwoning werd gekocht door [[Jacobus Venner (1891-1969)]], die er rond 1959 wat liet bijbouwen en het perceel met een perceel ernaast liet verenigen.<ref>Kadastrale leggers Deurne, reeks 4, artikel 6165</ref> Daarop werd het kadastraal als L 1200 aangeduid. Inmiddels was het ook formeel geen noodwoning meer. Hij verkocht het pand rond 1961.<ref>Dienstjaar 1962.</ref> De laatste particuliere eigenaar was [[Johannes Matthijs Coumans (1918-1993)]], die het pand rond 1969 <ref>Dienstjaar 1970; kadastrale leggers Deurne, reeks 5, artikel 8317</ref> aan de gemeente Deurne verkocht. Spoedig daarna zal het zijn afgebroken. | Koper van de noodwoning, inmiddels kadastraal bekend als E 2501, was de Deurnese drogist [[Caspar Peerbooms (1911-1992)]]. Twee jaar later liet hij zijn bezit alweer veilen.<ref>Kadastrale leggers Deurne, reeks 5, artikel 7883</ref> Koper en nieuwe bewoner was [[Johannes Josephus Fransen (1914-1984)]], textielarbeider en timmerman. Bij de kadastrale hermeting werd dit kavel L 989. Rond 1958 deed hij het pand weer van de hand.<ref>Dienstjaar 1959; kadastrale leggers Deurne, reeks 5, artikel 8223</ref> De noodwoning werd gekocht door [[Jacobus Venner (1891-1969)]], die er rond 1959 wat liet bijbouwen en het perceel met een perceel ernaast liet verenigen.<ref>Kadastrale leggers Deurne, reeks 4, artikel 6165</ref> Daarop werd het kadastraal als L 1200 aangeduid. Inmiddels was het ook formeel geen noodwoning meer. Hij verkocht het pand rond 1961.<ref>Dienstjaar 1962.</ref> De laatste particuliere eigenaar was [[Johannes Matthijs Coumans (1918-1993)]], die het pand rond 1969 <ref>Dienstjaar 1970; kadastrale leggers Deurne, reeks 5, artikel 8317</ref> aan de gemeente Deurne verkocht. Spoedig daarna zal het zijn afgebroken. | ||