Molenstraat 32: verschil tussen versies
(Nieuwe pagina aangemaakt met 'Bestand:04.556.jpg|thumb|400px|Zicht op het veld met daarachter de Molenstraat, na de sloop van Molenstraat 30 en Molenstraat 32. Café-zaal Bekkers (Molenstraat...') |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
[[Bestand:07.706.jpg|thumb|400px|Het pand kort voor de sloop.<br><small>foto collectie gemeente Deurne</small>]] | |||
[[Bestand:04.556.jpg|thumb|400px|Zicht op het veld met daarachter de Molenstraat, na de sloop van Molenstraat 30 en Molenstraat 32. Café-zaal Bekkers (Molenstraat 34), rechts in beeld van achter gezien, zou pas later (in 1986) gesloopt worden.]] | [[Bestand:04.556.jpg|thumb|400px|Zicht op het veld met daarachter de Molenstraat, na de sloop van Molenstraat 30 en Molenstraat 32. Café-zaal Bekkers (Molenstraat 34), rechts in beeld van achter gezien, zou pas later (in 1986) gesloopt worden.]] | ||
| Regel 4: | Regel 5: | ||
Tussen [[ | Tussen [[café-zaal Bekkers]] (op de hoek met de huidige [[Hogeweg (huidige weg)|Hogeweg]] en de oude [[Molenstraat 30|stoommolen]] (op de hoek met het huidige [[Achter de Molenberg]]) werd rond 1946-1947 <ref>Dienstjaar 1948; kadastrale hulpkaartjes Deurne, sectie E, nummer 284</ref> een noodwoning gebouwd, met het adres F.29a. Eerder was de grond afgesplitst van het perceel van de stoommolen, en rond 1929 <ref>Dienstjaar 1930.</ref> door [[Nicolaas Hubertus Goossens (1873-1948)]], molenaar in Zeilberg, en een aantal Deurnese collega-molenaars aangekocht. Zij verkochten de grond, inmiddels E 2249 genummerd, rond 1939 <ref>Dienstjaar 1940; kadastrale leggers Deurne, reeks 4, artikel 6162</ref> door aan [[Antonius Franciscus van Nunen (1890-1962)]], woonachtig op [[Molenstraat 38]]. Het toen al als ''erf'' bekend staande perceel werd rond 1946 <ref>Dienstjaar 1947</ref> bebouwd met een ''noodwoning, stal, bergplaats''. Rond 1949 verkocht hij het huis, maar behield de achterliggende tuin E 2502.<ref>Dienstjaar 1950; kadastrale leggers Deurne, reeks 4, artikel 5817</ref> | ||
Koper van de noodwoning, inmiddels kadastraal bekend als E 2501, was de Deurnese drogist [[Caspar Peerbooms (1911-1992)]]. Twee jaar later liet hij zijn bezit alweer veilen.<ref>Kadastrale leggers Deurne, reeks 5, artikel 7883</ref> Koper en nieuwe bewoner was [[Johannes Josephus Fransen (1914-1984)]], textielarbeider en timmerman. Bij de kadastrale hermeting werd dit kavel L 989. Rond 1958 deed hij het pand weer van de hand.<ref>Dienstjaar 1959; kadastrale leggers Deurne, reeks 5, artikel 8223</ref> De noodwoning werd gekocht door [[Jacobus Venner (1891-1969)]], die er rond 1959 wat liet bijbouwen en het perceel met een perceel ernaast liet verenigen.<ref>Kadastrale leggers Deurne, reeks 4, artikel 6165</ref> Daarop werd het kadastraal als L 1200 aangeduid. Inmiddels was het ook formeel geen noodwoning meer. Hij verkocht het pand rond 1961.<ref>Dienstjaar 1962.</ref> De laatste particuliere eigenaar was [[Johannes Matthijs Coumans (1918-1993)]], die het pand rond 1969 <ref>Dienstjaar 1970; kadastrale leggers Deurne, reeks 5, artikel 8317</ref> aan de gemeente Deurne verkocht. Spoedig daarna zal het zijn afgebroken. | Koper van de noodwoning, inmiddels kadastraal bekend als E 2501, was de Deurnese drogist [[Caspar Peerbooms (1911-1992)]]. Twee jaar later liet hij zijn bezit alweer veilen.<ref>Kadastrale leggers Deurne, reeks 5, artikel 7883</ref> Koper en nieuwe bewoner was [[Johannes Josephus Fransen (1914-1984)]], textielarbeider en timmerman. Bij de kadastrale hermeting werd dit kavel L 989. Rond 1958 deed hij het pand weer van de hand.<ref>Dienstjaar 1959; kadastrale leggers Deurne, reeks 5, artikel 8223</ref> De noodwoning werd gekocht door [[Jacobus Venner (1891-1969)]], die er rond 1959 wat liet bijbouwen en het perceel met een perceel ernaast liet verenigen.<ref>Kadastrale leggers Deurne, reeks 4, artikel 6165</ref> Daarop werd het kadastraal als L 1200 aangeduid. Inmiddels was het ook formeel geen noodwoning meer. Hij verkocht het pand rond 1961.<ref>Dienstjaar 1962.</ref> De laatste particuliere eigenaar was [[Johannes Matthijs Coumans (1918-1993)]], die het pand rond 1969 <ref>Dienstjaar 1970; kadastrale leggers Deurne, reeks 5, artikel 8317</ref> aan de gemeente Deurne verkocht. Spoedig daarna zal het zijn afgebroken. | ||
Versie van 1 mrt 2022 10:13
Molenstraat 32 is een adres in Deurne.
Tussen café-zaal Bekkers (op de hoek met de huidige Hogeweg en de oude stoommolen (op de hoek met het huidige Achter de Molenberg) werd rond 1946-1947 [1] een noodwoning gebouwd, met het adres F.29a. Eerder was de grond afgesplitst van het perceel van de stoommolen, en rond 1929 [2] door Nicolaas Hubertus Goossens (1873-1948), molenaar in Zeilberg, en een aantal Deurnese collega-molenaars aangekocht. Zij verkochten de grond, inmiddels E 2249 genummerd, rond 1939 [3] door aan Antonius Franciscus van Nunen (1890-1962), woonachtig op Molenstraat 38. Het toen al als erf bekend staande perceel werd rond 1946 [4] bebouwd met een noodwoning, stal, bergplaats. Rond 1949 verkocht hij het huis, maar behield de achterliggende tuin E 2502.[5]
Koper van de noodwoning, inmiddels kadastraal bekend als E 2501, was de Deurnese drogist Caspar Peerbooms (1911-1992). Twee jaar later liet hij zijn bezit alweer veilen.[6] Koper en nieuwe bewoner was Johannes Josephus Fransen (1914-1984), textielarbeider en timmerman. Bij de kadastrale hermeting werd dit kavel L 989. Rond 1958 deed hij het pand weer van de hand.[7] De noodwoning werd gekocht door Jacobus Venner (1891-1969), die er rond 1959 wat liet bijbouwen en het perceel met een perceel ernaast liet verenigen.[8] Daarop werd het kadastraal als L 1200 aangeduid. Inmiddels was het ook formeel geen noodwoning meer. Hij verkocht het pand rond 1961.[9] De laatste particuliere eigenaar was Johannes Matthijs Coumans (1918-1993), die het pand rond 1969 [10] aan de gemeente Deurne verkocht. Spoedig daarna zal het zijn afgebroken.
Van de woning is nog geen foto bekend.
Bronnen, noten en/of referenties
|