Bewerken van Sint Jozefstraat
Naar navigatie springen
Naar zoeken springen
Deze bewerking kan ongedaan gemaakt worden. Hieronder staat de tekst waarin de wijziging ongedaan is gemaakt. Controleer voor het publiceren of het resultaat gewenst is.
Huidige versie | Uw tekst | ||
Regel 13: | Regel 13: | ||
Velen weten niet dat de kerk zijn huidige gedaante pas in 1939 kreeg. Tot dat jaar moest men het in de St.Jozefparochie zonder toren stellen en werd het angelusklokje geluid vanuit de dakruiter boven het priesterkoor. De grotere klok, die in 1939 in de door de Eindhovense architect Geenen ontworpen zadeldaktoren werd gehangen, verdween weer bij de klokkenroof van 11 november 1942. Over de kwaliteit van de Sint Jozefstraat in vroeger jaren moeten we geen al te hoge dunk hebben, in een raadsvergadering van 1930 stelde raadslid [[Willem Wijnen]] zelfs dat het bij regenachtig weer onmogelijk was om met droge voeten in de kerk te komen. Dankzij de crisisjaren kreeg men, in het kader van de werkverschaffing, in de herfst van 1932 asfalt in de St.Jozefstraat. In 1932 besloot [[Johannes Antonius Mijberg (1899-1961)]] om in deze straat zijn café te bouwen op de plek waar nu een chinees restaurant gevestigd is. In mei 1960 vestigde N.V. Kousen- en Sokkenfabriek [[Jansen de Wit]] zich in de achterliggende zaal. Later had hij met zijn vrouw Lien een snoep- en textielwinkeltje op de hoek Sint Jozefstraat-Vlierdenseweg. Op het adres [[Sint Jozefstraat 1]] was lange tijd de kapperszaak van [[Jacobus Johannes Jegerings (1915-1998)|Karel Jegerings]] ([[Karel Knip]]) te vinden. | Velen weten niet dat de kerk zijn huidige gedaante pas in 1939 kreeg. Tot dat jaar moest men het in de St.Jozefparochie zonder toren stellen en werd het angelusklokje geluid vanuit de dakruiter boven het priesterkoor. De grotere klok, die in 1939 in de door de Eindhovense architect Geenen ontworpen zadeldaktoren werd gehangen, verdween weer bij de klokkenroof van 11 november 1942. Over de kwaliteit van de Sint Jozefstraat in vroeger jaren moeten we geen al te hoge dunk hebben, in een raadsvergadering van 1930 stelde raadslid [[Willem Wijnen]] zelfs dat het bij regenachtig weer onmogelijk was om met droge voeten in de kerk te komen. Dankzij de crisisjaren kreeg men, in het kader van de werkverschaffing, in de herfst van 1932 asfalt in de St.Jozefstraat. In 1932 besloot [[Johannes Antonius Mijberg (1899-1961)]] om in deze straat zijn café te bouwen op de plek waar nu een chinees restaurant gevestigd is. In mei 1960 vestigde N.V. Kousen- en Sokkenfabriek [[Jansen de Wit]] zich in de achterliggende zaal. Later had hij met zijn vrouw Lien een snoep- en textielwinkeltje op de hoek Sint Jozefstraat-Vlierdenseweg. Op het adres [[Sint Jozefstraat 1]] was lange tijd de kapperszaak van [[Jacobus Johannes Jegerings (1915-1998)|Karel Jegerings]] ([[Karel Knip]]) te vinden. | ||
[[Heemkundekring H.N. Ouwerling]] bewaart nog diverse tastbare herinneringen aan vroegere middenstanders van de St.Jozefstraat, zoals een afbeelding van | [[Heemkundekring H.N. Ouwerling]] bewaart nog diverse tastbare herinneringen aan vroegere middenstanders van de St.Jozefstraat, zoals een afbeelding van een oude broodzak van "H. Cuijpers-Cuijpers, machinale brood-, beschuit- en banketbakkerij. Goedkoopste adres in Koloniale Waren". | ||
Op oude kaarten van 1920 staat de Sint Jozefstraat aangeduid als [[Décauville-baan]]. Die benaming duidt op het spoorlijntje dat diende voor transport van leem vanuit de leemskuilen naar de [[Steenfabriek Van Daal-Goossens]] en [[Steenfabriek Willems-de Koning]]. | Op oude kaarten van 1920 staat de Sint Jozefstraat aangeduid als [[Décauville-baan]]. Die benaming duidt op het spoorlijntje dat diende voor transport van leem vanuit de leemskuilen naar de [[Steenfabriek Van Daal-Goossens]] en [[Steenfabriek Willems-de Koning]]. |