Bewerken van Zeilbergsestraat 144-146

[[Bestand:23.342.jpg|thumb|350px|Op deze luchtfoto is het pand in de oksel van Zeilbergsestraat en Nieuwe Wittedijk te herkennen.]]
[[Bestand:05.912.jpg|thumb|350px|Links Molenstraat 89-91, Molenstraat 93 en Molenstraat 95, vooruitstekend Veldstraat 64 en achter in beeld Zeilbergsestraat 144-146, in 1964.]]
'''Zeilbergsestraat 144-146''' waren twee adressen in Deurne.


Op het perceel bouwland D 1797, gelegen aan de [[Meitmortel]], liet de winkelier [[Adrianus van de Kruijs (1870-1959)]] rond 1908 als beleggingsobject een dubbel woonhuis bouwen. Het huizenblokje stond recht ten opzichte van de kavelgrenzen en met een zijgevel aan de [[Nieuwe Wittedijk]]. Doordat de rechtgetrokken [[Zeilbergsestraat]] diagonaal door de verkaveling was getrokken, stond het huis onder een hoek op die straat. Vanachter de voorgevel hadden de bewoners uitzicht op de kruising Zeilbergsestraat-[[Veldstraat]]. Het huis stond daarmee tussen de huidige dierenkliniek en de Veldstraat.

Kort na de bouw werd het huizenblokje kadastraal gesplitst. Het linker deel aan de zijde van de Nieuwe Wittedijk, werd D 1880, het rechter deel aan de zijde van de Zeilbergsestraat werd D 1881. Verhuurd werd de linker helft, in 1914 B.196, in 1930 bekend als D.1 en daarna als Zeilbergscheweg Z.1, toen aan Johannes Knapen. In de rechter helft, in 1914 B.197, in 1930 D.2 en daarna Zeilbergscheweg Z.2, woonde in 1930 M. Strijbosch. Van de Kruijs bracht het huizenblokje rond 1948 in in de [[Ruilverkaveling "Deurne"]] en kreeg het, verenigd als kadastraal perceel L 135, weer terug. Rond 1951 werd het geveild.<ref>Kadastrale leggers Deurne, reeks 3, artikel 4093, dienstjaren 1909, 1949 en 1952</ref> Koper was [[Antonius Goorts (1894-1963)]], die enige aangrenzende grond ervan liet afsplitsen. De woningen, inmiddels L 814 genummerd, behield hij. Rond 1954 verkocht hij ook die. In het linker huisje, Zeilbergsestraat 146, woonde toen als huurder [[Cornelis van de Weijer (1898-1996)|Cornelis van de Weijer]], in het rechter huisje, Zeilbergsestraat 144, de nieuwe eigenaar Petrus Klaus.<ref>Kadastrale leggers Deurne, reeks 5, artikel 8167, dienstjaar 1955</ref>

De nieuwe eigenaar werd fabrieksarbeider [[Petrus Klaus (1911-1980)]]. Die liet het huizenblokje opnieuw kadastraal splitsen. Klaus behield de rechter helft, Zeilbergsestraat 144, waar hij zelf woonde. De linker helft verkocht hij. Na een hermeting werd dat L 1156. Rond 1962 liet hij het land bij het huisje afsplitsen, behield het land en verkocht het huisje.<ref>Kadastrale leggers Deurne, reeks 5, artikel 8515, dienstjaar 1963</ref> De koper was [[Marinus Johannes Henricus Vriens (1933)|Marinus Vriens]]. Het huisje werd na hermeting van het gesplitste perceel L 1514. Rond 1979 verkocht hij het huisje aan de gemeente Deurne.<ref>Kadastrale leggers Deurne, reeks 5, artikel 10081, dienstjaar 1980</ref> Hij verhuisde zelf in de zomer van 1979 naar het tegenovergelegen [[Zeilbergsestraat 119]], dat hij op 31 december 1978 van M.A.G. van Rooij had gekocht.

De linker helft werd na de splitsing kadastraal aangeduid als L 1155. Bij dit huisje was aanmerkelijk minder land dan bij het rechter huisje. Het linker huisje werd gekocht door de chauffeur [[Petrus Joseph Joosten (1920)]]. Rond 1975, aanmerkelijk eerder dan zijn buurman, verkocht hij zijn woning aan de gemeente Deurne.<ref>Kadastrale leggers Deurne, reeks 5, artikel 9193, dienstjaar 1976</ref>

Het huisje heeft nog lange tijd in de oksel van Nieuwe Wittedijk en Zeilbergsestraat gestaan. In mei 1989 stond het er in elk geval nog. Het diende daarna, het was inmiddels een ruïne, als speelplek voor de jeugd van de nieuwe woonwijk [[Heiakker]]. In de jaren 1990 werd het huizenblokje gesloopt. Het erf zelf werd niet meer bebouwd, erachter verrees een dierenkliniek met als adres [[Zeilbergsestraat 142]].

{{appendix}}

[[categorie:voormalig adres]]