U steunt de heemkundekring door lid of vriend te worden.
Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis.

Sjabloon:Geschiedenisfeitje: verschil tussen versies

Uit DeurneWiki, de historische encyclopedie voor groot-Deurne.
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
 
(27 tussenliggende versies door 4 gebruikers niet weergegeven)
Regel 1: Regel 1:
'''Een bijzondere weddenschap.'''
{{#ask:
 
[[Category:Historisch feitje]]
Op 18 maart 1606 ging Everd Goirissen (van Haendel) uit Deurne een bijzondere weddenschap aan met Jan Visser.
|format=embedded
 
|order=random
Everd verklaarde dat hij een vrouw kende, die bij één man maar liefst 32 kinderen kreeg. Elke jaar een kind. De inzet van de weddenschap was een ton bier.<br>
|limit=1
Voor de schepenbank van Deurne legden de 40-jarige Nicolaas Eversen en de 24-jarige Thomas Janssen hierover een verklaring af.<br>
|searchlabel=
Thomas meldde dat de ton bier inderdaad als gevolg van deze weddenschap was getapt en opgedronken. De winnaar van de weddenschap, Everd Goirissen, had ook meegedronken.
}}
 
[[categorie:historisch feitje]]
 
 
<noinclude>[[categorie:Historisch feitje]]</noinclude>
<noinclude>[[Categorie:Sjablonen_hoofdpagina]]</noinclude>
<noinclude>[[Categorie:Sjablonen_hoofdpagina]]</noinclude>

Huidige versie van 3 jan 2024 om 17:34

Kinder- en/of vrouwenmishandeling

Kinder- en/of vrouwenmishandeling[bewerken | brontekst bewerken]

Maria, de dochter van Frans Willem Gielens de Smed, werd ook wel Meriken Kebbels genoemd en was een potige dame. Ze leefde ongeveer tussen 1620 en 1680 in Deurne en was gehuwd met de uit Meijel afkomstige Jan Hermans.
Rond 1660 liep ze in Deurne op straat en zag voor het huis van Jan Willems een vierjarig kind spelen. Het is niet duidelijk wat er precies gebeurde, maar Meriken zou het kind flink hebben geslagen. Het kind gilde en schreide in ieder geval verschrikkelijk. De vader, die binnen zat te eten, hoorde dat en kwam naar buiten met in zijn hand een stuk hout waarmee hij in zijn pap had geroerd.
De vader vertelde later aan de schepenen van Deurne dat Meriken zijn kind zo hard had geslagen dat ze daarvoor moest worden berecht.
Van haar kant daagden Meriken en haar man de vader voor het Deurnese gerecht. Ze was volgens haar door Jan Willems zo furieuselijcken ter aerden nedergeworpen, geslagen en gestooten, dat ze thuis eenen merckelijcken tijt het bed moest houden.
Van zijn kant verklaarde Jan later dat hij Meriken niet met zijn paproerhout had geslagen.
Of en zo ja welk vonnis er geveld werd door de schepenbank is helaas uit de bewaard gebleven archiefstukken niet op te maken.