Antonius Verstraten (1896-1993)
| Antonius Verstraten | ||
 Foto: collectie Wouters - Ketelaars | ||
| Persoonsinformatie | ||
| Volledige naam | Antonius Verstraten | |
| Roepnaam | Toon | |
| Geboorteplaats | Wanroij | |
| Geboortedatum | 26 oktober 1896 | |
| Overl.plaats | Deurne | |
| Overl.datum | 17 december 1993 | |
| Partner(s) | [[PersoonPartner(s)::Theodora (Doortje) Aarts]] | |
| Beroep(en) | landbouwer, conciërge, doodgraver | |
Antonius (Toon) Verstraten was gedurende dertien jaar conciërge van Sancta Maria en heeft als doodgraver, in dienst van de Sint-Willibrordusparochie in Deurne, op het kerkhof voor heel veel Deurnese mensen de laatste rustplaats verzorgd.
Toon Verstraten was een zoon van Hendrikus Verstraten (1866-1950) en Everdina van der Heiden (1864-?). Hij huwde op 28 april 1923 te Deurne met Theodora (Doortje) Aarts (Deurne 8 maart 1894 – Deurne 6 april 1978), dochter van Lambertus Aarts en Johanna Hendrika van de Ven. Uit dit huwelijk werden tenminste vier kinderen geboren:
- Everdina Hendrica (tweeling), (Deurne 3 januari 1924)
- Johanna Alberta (tweeling), (Deurne 3 januari 1924)
- Hendrica Maria, (Deurne 22 augustus 1926)
- Maria Arnolda, (Deurne 20 februari 1929)
Op 30 april 1923 kwam hij van Wanroij naar Deurne en ging in de Visser B.212 wonen en werkte aanvankelijk als landbouwer in de Peel. Later trad hij als tuinman en manusje-van-alles in dienst bij pastoor Roes .
Nadat de Zusters Franciscanessen in december 1925 huize St-Joseph aan de Visser 8 verlaten hadden werd Toon ook als conciërge van dit oude klooster aangesteld en ging het echtpaar Verstraten er zelf ook in wonen. De (dienst)woning bestond uit vijf vertrekken: een ruime huiskamer, een keuken, twee slaapkamers en een bergplaats die hij gratis kon gebruiken. Kosten van water en licht waren voor rekening van de parochie en hij kreeg de beschikking over een flink stuk land voor zijn gezin in gebruik. Daarnaast ontving hij een weekloon van 16 gulden dat grotendeels door de pastoor zelf werd betaald. Zijn vroegere adres was “St. Maria D. 116”.
Tijdens de mobilisatie 1939-1940 werden er in het oude klooster, dat ondertussen Sancta Maria was gaan heten, 125 militairen van het 27e Regiment Infanterie gehuisvest. Het gezin ondervond veel overlast van de militairen die het nodig achtte om de buitendeur dag en nacht open te laten dat koude en tocht veroorzaakte en er was tot 10 -11 uur ’s avonds veel en luide orkestmuziek boven de slaapkamer.
Kennelijk kreeg Toon onvoldoende gehoor voor zijn problemen bij zijn werkgever en zag hij zich genoodzaakt zich rechtstreeks tot bisschop monseigneur A.F. Diepen ’s-Hertogenbosch te wenden. Na een venijnige briefwisseling waar de kapelaans Lam en Spanjers ook hun bijdrage aan levereden kon Toon Verstraten in 1940 zijn intrek nemen in het pas door het kerkbestuur verworven pand Visser 31.
vlnr. Met fiets Munsters werkte bij St. Isidorus, Toon Verstraten doodgraver (" Toon Schraai").
Foto: collectie Bert Beulens
Tussen 1926 en 1963 diende hij onder drie pastoors: Roes, Witlox en Van Dinter. In die periode groef hij honderden graven en bedekte de houten kisten weer met zand. Hij wiedde het onkruid, snoeide de struiken, ook in de tuin van de pastorie aan de Kerkstraat, en deed boodschappen voor de pastoors. Bij het spitten stuitte hij meermaals op botten en schedels van oudere graven welke grafresten hij telkens opnieuw begroef.
Toen het pand Visser 31 in 1973 in verband met reconstructiewerkzaamheden van het nabijgelegen kruispunt moest verdwijnen verhuisde hij naar een bejaardenwoning aan het Crobachplantsoen.
| Referenties |